onderzoek

Annyonghaseyo~~

Omdat 40% van het cijfer van je mondeling bepaald wordt door een onderzoek en een presentatie daarvan, ben ik zondag de straat op gegaan. De opdracht was aan minstens 15 mensen minstens 15 vragen stellen, dat te verwerken in grafieken of diagrammen en dat aan de klas te presenteren. Het onderwerp was verder vrij. Aangezien er hier in Korea veel meer buiten de deur wordt gegeten, vond ik dat wel aardig om te onderzoeken.
Zo ben ik dus zondag met mijn vragenlijst naar de MacDonalds gegaan, 1 van DE ontmoetingsplaatsen in deze buurt. Nou ik weet dus in ieder geval dat ik nooit zoiets als baantje zal gaan nemen. Wat een vreselijk stom karwei was dat. Natuurlijk heeft de helft van de mensen geen tijd en vooral de meiden hadden er duidelijk geen zin in. Bovendien moest ik elke vraag 2x herhalen voordat ze me begrepen... Dan zijn 15 mensen best veel...^^ Ik heb er ook een paar x over zitten denken de rest gewoon zelf in te vullen, maar ja uiteindelijk heb ik netjes 16 mensen ondervraagd, hoewel ik de laatste paar wel gewoon in de hasuk heb gedaan. Dat ging een stuk beter en was ook veel leuker om te doen. Zo heb de andere huurders ook weer een beetje beter leren kennen.
De uitslag kwam zo'n beetje op het volgende neer: gemiddeld eet de Koreaanse jeugd (dat was mijn doelgroep, 18-30 jaar) zo'n 5x per week buiten de deur, namelijk voor de lunch of diner. Gemiddeld wordt er 6000won (4euro) uitgegeven per persoon en meestal gaat men met vrienden naar een restaurant. Het belangrijkste van het restaurant is de smaak van het eten (2 mensen vonden de service en hoe schoon het was het belangrijkste). Men zit gemiddeld een uur in het restaurant. Anders dan ik had verwacht gingen de mensen die op zichzelf woonden neit vaker uit eten dan de mensen die bij hun ouders woonden en er was ook geen link tussen de prijs van het eten en of men student of een baan(tje) had. Ook was er weinig verschil tussen de antwoorden van de mannen en de vrouwen en ook anders dan ik van de jeugd had verwacht aten de meeste mensen meestal koreaans. Als men wel buitenlands at dan was dat Amerikaans. Wat ik wel had verwacht was dat er tegenwoordig ook veel mensen zijn die de rekening delen, iets dat niet zo gewoon was/is in Korea. Meestal betaalde/betaalt men om en om.

Zondag heb ik voor het eerst een praatje gemaakt met de man die ook op de 5e woont en die ik eigenlijk noit zag omdat hij altijd vroeg weggaat en laat terugkomt. Hij zei dat ie al veel eerder eens een praatje had willen maken, maar altijd laat thuiskwam. Hij werkt in Incheon en gaat elke dag op en neer met de bus, petje af, ik zou dat spuuzat worden. Verder heette hij William, ja veel Koreanen hebben een 'engelse' naam, en hij had een tijdje in Engeland gestudeerd. Hij kon dus wel aardig engels en vond het volgens mij ook wel leuk om dat weer eens te spreken want toen ik in het Koreaans tegen hem begon te praten zei die dat ik ook wel engels kon praten. Oke, als jij dat leuk vindt^^

Zaterdag had ik een bijeenkomst met INKAS, de adopkovereniging. Ik zit in een soort adviesraad, omdat ze willen weten wat de adopkos van hun beleid vinden. We hadden afgesproken bij ene Chinees restaurant en omdat we met een groep waren hadden we een eigen 'kamer'. Beneden is het gewone restaurant, maar boven kan je je eigen kamer huren zodat je ongestoord kunt eten en vergaderen. Heel handig, net zoals de bel op de tafel om het personeel te roepen.
Als je hier bij de Chinees gaat eten bestelt iedereen een gerecht voor zichzelf, iets als nasi, een noedelgerecht etc, dat is al een maaltijd op zich. Daarnaast komen er echter ook nog eens allemaal gerechten op tafel die je met zijn alle deelt, in ons geval 2 schalen zoetzuurvlees, 2 schalen met roerbakken groente, gebakken dumblings, nog meer vlees en natuurlijk ook kimchi en zoetzuur enzo. En ze hadden ook 'bloemenbroodjes', gestoomde broodje die je met je stokjes om de broodjes wikkelt en dan opeet.
Toe was er ook nog taart, die met stokjes werd gesneden en ook met stokjes werd gegeten:)
Behalve eten hebben we ook nog 'vergaderd'. Over de herfsttrip en verder dat het misschien een leuk idee was een soort festival te organiseren. Wordt vervolgd.

Gisteren was het hier Lerarendag dus ik had een aardigheidje uit Nl voor mijn docente meegenomen. Verder hadden we nog bloemen gekocht met de klas en zijn we na de les met zijn alle uit eten geweest bij een Koreaans restaurantje. Ik had 'k'alguksu', noedels die met de hand gemaakt zijn, zoiets als tagliatelli. Het was erg gezellig en je krijgt ook weer wat meer contact met de andere klasgenoten en met de docente. Als dank had ze vandaag donuts voor ons gekocht^^ (Er is hier echt een geschenkencultuur in Korea en als je iets krijgt geef je weer iets terug etc etc.).
Na de lunch heb ik Haruna, een klasgenootje uit Japan (ik zat ook in leve 3 bij haar in de klas) nog even onze hasuk laten zien, ze wilde namelijk graag verhuizen. We zijn toen ook nog even bij de ajumoni langs geweest en die was zo aardig om ons sikhye te geven, een gefermenteerde rijstdrank. Ik had het al een keertje op met chusok, toen bij die Koreaanse vriendin, maar was er niet echt weg van. Eigenlijk vind ik het gewoon vies, het smaakt een beetje zoetig, weeig, mar ja, afwijzen ging een beetje moeilijk dus ik heb het netjes opgelepeld... :)

Met het keuzevak hebben we een kort verhaal gelezen over een meisje dat samen met haar moeder woont, haar vader is voor haar geboorte overleden. De moeder is pas 23 en wordt verliefd op een man die als huurder bij hun in huis komt. Uiteindelijk gaat hij weg, omdat ze niet kunnen trouwen omdat een tweede huwelijk in die tijd nog niet geaccepteerd werd. Het verhaal wordt verteld door het meisje dat pas 7 is en daardoor de dingen niet altijd begrijpt of heel kinderlijk ziet. Het is echt een heel lief, leuk, verhaal en omdat het ook als film is uitgekomen zijn we die nu ana het kijken.
De film is zwart/wit en het is leuk om te zien hoe het Seoul van toen er uit zag. Zo is er een eierenverkoper die een houtenstellage op zijn rug draagt waar een stuk of 6 levende kippen in zitten! Verder verkoopt hij de eieren in een soort van gras gevlochten langewerpig bakje waar de eieren in een lange rij naast elkaar liggen.

Met het vak lezen zijn we nu bezig aan een onderzoek van iemand naar de rol van de tijger in Koreaanse verhalen. Zo heeft de tijger er voor gezorgd dat 'susu', een soort gierst, rood van kleur is. De tijger wilde 2 kinderen opeten, maar die konden met de hulp van de goden ontsnappen. Via een touw konden ze snel naar de hemel klimmen (zij werden de maan en de zon), maar de tijger viel naar beneden in een gierstveld en zijn bloed kleurde het veld rood.

Vaak wordt er als reden voor een schooluniform 'de gelijkheid' van de scholieren genoemd. In Korea is er echter ook nog een, zo nog belangrijkere reden: dan hoeven de scholieren niet over hun kleren na te denken en kunne ze zich 100% (en het liefste nog wat meer) op de studie richten. Daarom zijn er ook beperkingen wat de haarstijl betreft, dan hoef je niet elke dag na te denken hoe je je haar eens zal doen.
De meisjes mogen kiezen uit een bob die 1-2 cm onder de oren mag en 2 staartjes in de nek. Bij de jongens is het haar meestal gemillimeterd. Tegenwoordig zijn de regels wel wat losser, maar...

Morgen hebben we weer zo'n discussie, deze keer over plastische chirurgie. Ik vind het altijd wel leuk, alleen moet ik deze keer de discussie leiden, dat is wat minder, maar ja, het is wel een goede oefening...

Fijne week nog iedereen!