Kangneung

Beste allemaal,

Uitslapen, rondrommelen, beetje voorwerken....eindelijk een weekje vakantie! Zaterdag ben ik nog een keer met Jong naar Incheon geweest. We hebben gezellig met zijn moeder geluncht en daarna ook nog zijn broer ontmoet.
's Avonds ben ik vroeg naar bed gegaan want de dag erna zou ik met de hasuk ajossi en ajumoni en 3 vriendinnen van de uni naar Kangneung gaan (Haruna uit Japan die ook in de hasuk woont, Kumiko uit Japan en Sandra uit Amerika), een kustplaats in het Oosten. De ajossi ging daar een halve marathon lopen en had me uitgenodigd om mee te gaan.
Omdat we al om 5 uur 's ochtends moesten vetrekken, lag ik al vroeg in bed, maar om een of andere reden heb ik alleen maar liggen woelen en viel ik pas om een uur of 00.30 in slaap om om 4.45 ineens wakker te schieten (de wekker heb ik vast wel gehoord, maar ja, je weet hoe dat gaat... :)). Even snel douchen, wat spullen in mijn tas gooien en toen gingen we weg. Ontbijten deden we in de auto met kimbap, dat eten de Koreanen altijd als ze een dagje uit gaan.
Het was lekker rustig op de weg (ja, wat wil je om 5 uur 's ochtends), maar ik verbaasde me hoeveel mensen er nog buiten waren. Geen krantenbezorgers zoals in Nederland, maar mensen op weg naar hun werk en vooral veel wandelaars! (Te herkennen aan hun zonneklep, wandelschoenen, rugzak, trainingskleren. Je herkent ze al van afstand, ze zien er altijd hetzelfde uit ^^).
Ik vind het altijd wel leuk om te zien hoe je langzaam het drukke Seoul uitrijdt. Het aantal hoge flats, kantoren enzo wordt steeds minder en het aantal bergen steeds meer. Om de zoveel tijd zie je dan een plattelandsdorp liggen met lange lage huizen. Verder veel (rijst) velden met hier en daar een kraanvogel, heeeeeel veel restaurants, wat benzinestations en bergen, bergen, bergen.
Om een uur of 8.00 kwamen we aan in Kangneung en reden we naar het stadion waar de marathon startte. De ajossi bleef daar voor zijn marathon en wij zijn met de ajumoni met een taxi naar ojukhon gegaan, een plek in de buurt. Hier was onder andere het tradioneel Koreaanse huis waar een aantal beroemde historische Koreaanse personen zijn geboren en hebben gewoond. Verder waren er nog 2 museums, eentje over de opgravingen die daar waren gedaan. Er lagen soort grote kruiken, zeg een ruime meter lang en 30 cm breed die werden gebruikt als er iemand gestorven was. Nou zijn de KOreanen niet groot, maar ik vond het toch wel moeilijk voor te stellen dat daar een heel mens in zou passen. Volgens de ajumoni kromp een lichaam echter zo ineen dat dat wel ging...
Het andere museum ging over het nieuwe briefje van 5000 won waar ik ook een keer een presentatie over had gehouden. Daar staat namelijk een tekening op van sinsaimdang, een vrouw die ook in dat huis had gewoond.
Verder was er een speciale steen met 2 voeten, van waar de foto van het huis was genomen die op het oude briefje van 5000won stond. In de tuin was er nog speciale bamboe met zwarte! stengels ipv groene.
Om een uur of 11 gingen we weer terug naar het station waar we tofu met kimchi en makkoli (een Koreaanse sterke alcoholische rijstdrank) haalden bij 1 van de tentjes bij het stadion. Dat ging niet op zijn Nederlands met een speciaal bonnetje, maar iedereen (ik had het idee dat er meer toeschouwers dan sporters in de rij stonden :)), kon dat halen. En ook niet maar 1 keer, de ajumoni bleef maar aankomen met bakjes van dat spul ^^
Toen de ajossi er ook weer was, reden we naar de condo, waar we zouden slapen. Condo is een afkorting van het engelse condominium en wordt hier gebruikt voor een soort pension:je hebt een aantal gebouwen waar je een soort appartement-achtig iets kan huren.
Er was een slaapkamer, een halletje, een vetrek met een keuken en tafel en dan nog een vertrek met beddegoed waar je op de grond kan slapen en waar ook de tv was. Verder nog een balkonnetje en allemaal kookspul. Verder was er een kleine supermarkt, wat bos en de zee op 2 minuten loopafstand!
Nadat we even wat hadden gerust en ons opgefrist, gingen we op weg om een restaurant te zoeken voor de lunch. Dat is niet zo moeilijk, daar struikel je gewoon over. Soms snap ik niet dat ze kunnen overleven met zoveel concurrentie. En natuurlijk staat er overal iemand op straat die zowat op je auto springt, luid roepend dat je bij hem moet gaan eten.
Uiteindelijk zijn we naar een of ander bekend koreaans restaurant gegaan waar we van alles met tofu hebben gegeten. (Kangneung is daar beroemd om, tofu). Er was biji (die rare 'kots'soep die de ajumoni ook een keer had gemaakt en waar ik dus niet zo weg van was ^^, tofustew met sojabonenpasta dat vreselijk stinkt maar wel erg lekker is en dan nog tofu-chongol een stew die rood ziet van de peper, maar ook erg lekker is. En dan natuurlijk nog allemaal bijgerechtjes en rijst en toe kregen we een speciale rijstdrank die ze van de overgebleven rijst maken.
Na het eten zette de ajossi ons af bij het strand en reed hij zelf terug naar de condo om te gaan slapen. Wij zijn toen naar het strand gegaan, dat heel anders is dan in Nederland. Het strand was veel smaller en het zand veel grover. De zee was ook anders: geen grote golven met schuimkoppen, maar vlakbij de kust alleen iets dat je nog geeneens een golf kan noemen. Ook waren er amper schelpen, en al helemaal geen drijfhout, stukken touw en andere troep (oke, dat is dan wel weer positief^^). Het deed me eigenlijk meer aan een soort meer denken. Het water was wel heel helder.
Het was niet zo heel erg druk en mensen met een zwempak of bikini warn er niet ^^ De meeste mensen zaten gewoon met hun kleren aan op het zand te praten, niets geen tassen met zonneschermen, handdoeken en emmers en scheppen. Badhuisjes waren er ook niet. Haruna, Sandra en ik stonden een beetje met onze voeten in het water, tot we eindelijk de knoop doorhakten en met onze kleren en al de zee in zijn gesprongen :) Het water was best fris, maar wel lekker. (Ik zag ook nog een vis van dik 30 cm, hij was alleen al dood^^) Nadat we een beetje hebben 'rondgezwommen' zijn we over het strand terug gelopen naar de condo. Gelukkig scheen de zon nog steeds flink, dus het was niet zo koud.
In de condo hebben we gedoucht, wat tv gekeken, geslapen, en genikst tot we om een uur of 5 weer in de auto zijn gestapt. Deze keer gingen we naar Chongdongjin, een kustplaats verderop in het Zuiden. Onderweg kwamen we nog langs het huizenblok waar de ajumoni en ajossi 10 jaar terug hebben gewoond en langs de fabriek waar de ajossi werkte. Het strand richting het zuiden was niet openbaar en was afgezet met hekken, prikkel- en schrikdraad met om de zoveel tijd een soldaat ivm vluchtelingen uit NK.
In Chongdongjin gingen we naar een heel groot cruiseschip waar een museum was met allemaal uitvindingen van Edison. Er was zelfs een museumstuk uit Nederland^^ Verder was er een heel groot park omheen met allemaal kunst en vanaf het bovendek had je een prachtig uitzicht over de omgeving. Toen het donker was zag je ook al de lampen van de inktvisvissers op zee. Die vissen 's nachts omdat de inktvissen dan afkomen op het lamplicht. (Dan moet je niet denken aan een superschip met allemaal moderne lampen en aparatuur. Het zijn vrij kleine bootjes met een soort rek aan dek waar, in mijn ogen, gewone gloeilampen aan hingen.
Hierna gingen we wat eten; een of andere maaltijd soep met schelpen zo groot als een hand, vis, krab en een heleboel anders met en zonder poten. Ik had gelukkig een gewone noedelsoep ^^
Weer terug in de condo hebben we als toetje nog tomaatjes (dat is hier fruit), sinasappel en cake gegeten. Cake eten ze hier ook wel grappig. Niet in plakjes ofzo. Het was een tulband die gewoon in het midden werd gezet en waar je je dan gewoon een stuk van af plukte^^ Verder was er nog van die rijstdrank. Na nog een beetje te hebben gekletst en voetbal te hebben gekeken, gingen we pitten. Het was wel grappig, de ajumoni sliep bij ons en de ajossi sliep in zijn eentje op de slaapkamer, maar waarom?

's Ochtends zaten we om een uur of 8 weer in de auto op zoek naar een restaurant voor het ontbijt. Na het ontbijt (nou ja, meer een diner met rijst en complete vissen, soep, bijgerechten...), weer in de auto, deze keer op weg naar Sorak-san een van de beroemdste bergen van Korea.
Het is een gigantisch natuurgebied met allerlei routes en speciale plekken waar je naar toe kan lopen. (Wel grappig, bij de ingang stonden een aantal rolstoelen en krukken voor mensen die niet goed konden lopen, dat zie je ook vaak bij musea, maar wat je daarmee wil in de bergen op hellende slingerende rotspaadjes???). Helaas was juist die dag de kabelbaan niet in gebruik dus we konden niet naar de top (lopen had wel gekund, maar dat had teveel tijd gekost). Nou was dat ook weer niet zo'n probleem aangezien er genoeg anders moois te zien was.
Eerst kwamen we langs een Boeddhistische tempel met een gigantisch Boeddhabeeld en daarna was het allemaal te dichtbegroeid voor gebouwen en was er alleen nog mooie natuur. Gigantische rotspartijen, riviertjes, echt heel indrukwekkend allemaal. Er was een poel waar de engelen uit de hemel zouden baden en een waterval waar een slang in steen was veranderd omdat hij niet naar de Hemel kon om draak te worden. Er waren watertjes die zo helder waren dat je de vissen zag zwemmen en waar je even lekker een beetje kon uitrusten.
Toen we bij 1 van die plekken wat cake en tomaatjes gingen eten, gleed Haruna uit. Ze bofte dat ze niet helemaal doorgleed naar beneden, nu was alleen een gedeelte van dr kleren nat. En dr mobiel en camera, maar gelukkig deden die het nog.
Gelukkig was het niet zo druk en kwamen we weinig andere mensne tegen. Je hoort ook wel eens verhalen dat je op drukke dagen in een rij moet lopen...
We hebben ook nog het beroemde 'yaksu' (medicijnwater) gedronken. Er zijn heel veel plekken waar je bronwater kan drinken, zo uit de beek. Soms gaat een gedeelte van dat water door een stuk rots. Het is hetzelfde water als dat bronwater, maar omdat het door die rots gaat krijgt het een hele andere smaak door de mineralen enzo die er daardoor inkomen. Echt heel bijzonder, je proeft echt heel erg veel verschil. Het gewone water smaakt naar helder kraanwater en dat rotswater smaakt een beetje naar sparood zonder bubbels. Het schijnt zo'n beetje voor alles goed te zijn: doodt lintwormen, is goed tegen verstopping, diaree, goed voor de spijsvertering en weet ik het allemaal. Of dat echt zo is weet ik niet, maar het water was in elk geval erg populair, de Koreanen bleven dat spul drinken.
De Koreaanse bergstreken staan bekend om hun speciale groentes uit de bergen en de streek waar Soraksan was, staat ook bekend om zijn aardappels dus dat werd onze lunch. Eerst aardappelpannenkoek en een salade van totorimuk, soort gelatinepudding van gemalen eikels. Klinkt vast niet echt opwindend, maar het is heel lekker:) Daarna hadden we bibimbap, dat is rijst met allerlei groentes, een ei en een hete saus er door. Dat kan je hier echt overal eten, maar deze was dus met speciale berggroentes en hij was echt veel lekkerder. Verder volgde er nog een noedelsoep waar ook aardappeldeegblokjes in zaten en dat allemaal vergezeld met kimchi, gebakken aardappeltjes, ingemaakte knoflookstengels, en nog allerlei roerbakkengroentes waar ik nog nooit van had gehoord. Niet weinig dus ^^ Meestal bestel je per persoon ook of alleen bibimpap of de noedels enzo, maar wij kregen ze allebei en de salades als service. Dat doen ze wel vaker in Korea, vooral als je vaste klent bent of veel besteld, maar volgens mij kwam het in ons geval omdat we deels buitenlanders waren, want we kregen het nadat de ajumoni had verteld dat ze ons de buurt lieten zien.
(Dat is trouwens ook wel grappig, hoewel Koreanen op straat vrij individueel zijn en ze dwars door je heen kijken en lopen, zijn ze soms juist ook weer heel 'makkelijk'. Zo liep de ajumoni gewoon de open keuken in om een beetje te praten met de kookajumoni en ook bij het drinken van het bronwater bemoeien ze zich allemaal met elkaar).
Hoe we met zo'n dikke buik van het eten nog konden lopen weet ik niet, maar in ieder geval konden we op de terugweg 3 uur uitbuiken. Nou ja, uitbuiken, die streek staat ook bekend om zijn aardappel-ttok dus we konden niet weg zonder dat ook even te hebben geproefd. Ik had ze wel eens gekocht bij de ajumma's vlakbij de hasuk, maar deze waren echt veel lekkerder, Zachter en bovendien nog lekker warm en vers.
De terugreis ging snel, alleen het laatste stuk in Seoul kwamen we in de spits. Ik vond het wel weer jammer terug te zijn, het was echt onwijs leuk en gezellig en ontspannend even weg te zijn uit dat drukke Seoul. Je merkt echt het verschil; de lucht daar bij het strand is veel schoner en frisser en de sfeer ook veel minder gestresst. Verder was het wel grappig dat alles in het Koreaans ging. Ook als ik alleen met Sandra praatte en ook Haruna en Kumoko praatte onderling alleen in het Koreaans.
Terug in de hasuk hebben we nog even met de Sandra, Kumiko en Haruna op Haruna's kamer gezeten en wat bijgekletst en daarna gingen Sandra en Kumiko weer naar huis. Ik heb toen nog wat met Haruna in een restaurantje gegeten bij de hasuk.
Dat is dan wel jammer, dat je niet je was gewoon in de wasmand kan dumpen als je terugkomt^^ Vandaag heb ik dus saai wassen gedraaid, mijn kamer uitgemest en straks ga ik weer Engels geven.
Verder kan ik de stukjes waarin Korea een doelpunt maakt onderhand wel dromen, dat blijven ze herhalen op tv. Jullie zullen het wel weten, maar Korea heeft gelijk gespeeld tegen Frankrijk. Echt grappig om te zien hoe blij ze waren toen ze scoorden. Hopelijk winnen ze de volgende ook, kunnen we nog even genieten van die maffe voetbalsfeer hier:)

Nou hopelijk gaat alles goed daar in Nederland,

Liefs
Soe

PS. Fotos volgen nog deze week.