Nieuwe laptop
Door: Soe
Blijf op de hoogte en volg Soe Ja Kim
09 Juli 2006 | Zuid-Korea, Seoel
Annyonghaseyo~~
Hier weer een stukje uit het nog altijd snikhete Seoul.
Zoals ik al gemeld had zitten we hier momenteel in het regenseizoen, maar gelukkig valt het met de regen wel mee. Vanwege het rare weer de laatste jaren is er in Seoul niet elke dag regen, in het Zuiden schijnt het wel dramatisch te zijn. Maandag hadden ze hier ook veel regen voorspeld, dus ik dacht slim te zijn door mijn slippers aan te trekken. Handig, zit je niet de hele ochtend met soppers op school. Onderweg naar de uni kwamen we een ajumoni op straat tegen die maar commentaar zat te schreeuwen. Iets met slippers en regen, het zal wel, die Koreanen bemoeien zich altijd overal mee, gewoon negeren...
Tja, ik blijf het irritant vinden al dat ongevraagde commentaar in het openbaar, maar z ehad wel gelijk... Ik was zo slim geweest mijn witte broek aan te trekken... In Nl had het niet zoveel uitgemaakt, daar zit je toch op de fiets en flapperen je slippers niet zo, maar als je loopt... Ik had dus een broek met mooi spatpatroon op de achterkant... Gelukkig was ik eerder naar de uni gegaan, omdat ik nog wat moest printen en kon Son later een andere broek voor me meenemen. Meestal kan het me niet zoveel schelen wat ik aan heb, maar er zijn grenzen :)
Sorry als ik een beetje traag ben met mijn email beantwoorden. De laptop die ik van een Koreaanse vriend had geleend was al oud en traag, maar sinds maandag kwam ik internet niet meer op. Ik weet nog steeds niet wat het was, maar als je je pc steeds met ctr-alt-delete moet aan en uit zetten dan klopt er toch iets niet...
Helaas overleed juist die dag mijn opa in Nederland en was ik dus niet echt bereikbaar. Het is heel raar om hier te zitten en te horen dat je opa is overleden en dat je hem dus nooit meer ziet. Zijn gezondheid ging al jaren achteruit, maar ik was toch wel weggegaan met het idee dat ik hem nog wel zou zien...Gelukkig heb ik van tijd tot tijd nog wel contact met hem gehad via brieven en telefoontjes en het is een mooie gedachte dat ie weer bij oma is.
In ieder geval besefte ik maar weer eens dat ik Korea erg leuk vind, maar niet zonder een pc op mijn kamer :) dus ik heb de knoop maar doorgehakt en hier een laptop gekocht.
Woensdag had ik afgesproken met Eun-Young en die vertelde dat zij 10% korting konden krijgen via een of andere site op internet. Nadat we wat gedronken hadden, zijn we toen dus naar haar huis gegaan en hebben we daar via internet een laptop gekocht. Gelukkig wist zij ook een beetje wat wel en niet goed was, want verder dan 'als ik er maar mee kan emailen' kom ik niet. Het is een Fujitsu, hij is 2,9 kg en vraag me niet naar de opslagruimte en zulk soort dingen.
Het was gezellig om Ey dr zusje en moeder ook weer eens te zien, dat was alweer veels te lang geleden. Eerlijk gezegd voelen zij nog meer als familie omdat ik hun al langer ken en veel meer contact met ze heb gehad :)
We hebben samen nog wat gegeten in een restaurant en daarna hebben ze me een lift gegeven naar de hasuk.
In de hasuk zijn er weer een hoop nieuwe mensen bij gekomen, met wie ik al veel heb gekletst en leuk contact heb. Er is een meisje dat aan het afstuderen is en curry rijst in een aluminium zakje in de magnetron probeerde te maken :) en een meisje dat uit Pusan komt en hier nu een baantje bij een warenhuis heeft gevonden. Allemaal Koreanen en allemaal erg aardig.
Met de ajossi van het getrouwde stel (dus niet de hasuk eigenaar) heb ik van de week zelf mandu gemaakt. Tijdrovend werkje, maar wel leuk om te doen en ze waren natuurlijk veel lekkerder dan die in de winkel :)
Donderdag ben ik met Son voor de gezellie wezen shoppen. We zijn voor de grap eens gaan kijken bij de Silla Duty Free Shop, die zit bij het poepiedure Silla hotel. Ze hebben er natuurlijk alleen grote merken en de prijzen passen niet echt bij het budget van een student, maar het was wel grappig er eens rond te lopen. Ik voelde me wel een beetje beledigd, overal waar je kwam werd je in het Japans aangesproken... De aankondigingen waren ook allemaal in het Japans, niet eens in het Engels.
Na de Silla zijn we ook nog even naar Myeong-dong gegaan, het hippe shopgedeelte in het centrum van Seoul. Hier zit ook 1 van de filialen van het Sinsegye warenhuis, een van de duurste warenhuizen van Korea. Op de benedenverdieping heb je de 'foodcorner' waar je echt niet met een lege maag en volle portemonnee naar binnen moet, want dat is een paar 100m2 vol met heeeeel veel lekkers. Natuurlijk kon ik er niet weg zonder brood te kopen... :)
Inmiddels is mijn laptop dus aangekomen. Het afleveren van spullen gaat hier op een leuke manier. Eun Young had op internet opgegeven dat ze me moesten bellen voor ze langskwamen, omdat ik natuurlijk niet wilde dat ze hem gewoon in de gang van de hasuk zouden zetten. Toen ze belden kon ik mijn telefoon niet opnemen en toen ik terug belde bleek dat ze hem al hadden afgeleverd. Het was echt een eikel van een vent aan de telefoon, hij bleef maar vragen of er geen koreaan was. Nou weet ik ook wel dat mijn koreaans niet goed is, maar als ie gewoon duidelijk had gepraat had het best gelukt. Hij probeerde het trouwens niet eens. Uiteindelijk was Haruna zo vriendelijk de telefoon voor me over te nemen, zij is Japans en dat vond ie ook niet leuk, maar ja, hij kon niet anders. Bleek dat ie de laptop bij 'een of andere mobiel-winkel naast de starbucks bij de hasuk' had achtergelaten. Er zitten 3 starbucksen in de wijk waarvan degene die hij bedoelde dus 500 meter verderop zit. Echt weer lekker Koreaans om zoiets te doen, in Nl zou zoiets niet gebeuren... Aan de andere kant is het ook wel weer zo dat de meeste mensen inderdaad zo eerlijk zijn dat je een laptop wel ergens anders kan afleveren, maar ik blijf het raar vinden... De Koreanen zelf tegen wie ik het vertelden, waren er zoals verwacht niet zo van onder de indruk. Tja, die bezorgers hebben het druk...
Op de uni gaat alles nog goed, druk druk druk, maar wel gezellig. Ook leuk dat 2 van mijn klasgenoten uit Mongolie en Kazachstan komen, zo leer je ook weer eens wat over die landen. Zo was het in Kazachstan de gewoonte om op je 16e te trouwen, niet eeuwen geleden, maar zeg de vorige generatie. Inmiddels is dat opgeschroefd naar 21. Met het gevolg dat als je op je 24e nog niet getrouwd bent, je een ouwe vrijster bent...
Iedereen nog een fijn weekend,
Liefs
Soe
Hier weer een stukje uit het nog altijd snikhete Seoul.
Zoals ik al gemeld had zitten we hier momenteel in het regenseizoen, maar gelukkig valt het met de regen wel mee. Vanwege het rare weer de laatste jaren is er in Seoul niet elke dag regen, in het Zuiden schijnt het wel dramatisch te zijn. Maandag hadden ze hier ook veel regen voorspeld, dus ik dacht slim te zijn door mijn slippers aan te trekken. Handig, zit je niet de hele ochtend met soppers op school. Onderweg naar de uni kwamen we een ajumoni op straat tegen die maar commentaar zat te schreeuwen. Iets met slippers en regen, het zal wel, die Koreanen bemoeien zich altijd overal mee, gewoon negeren...
Tja, ik blijf het irritant vinden al dat ongevraagde commentaar in het openbaar, maar z ehad wel gelijk... Ik was zo slim geweest mijn witte broek aan te trekken... In Nl had het niet zoveel uitgemaakt, daar zit je toch op de fiets en flapperen je slippers niet zo, maar als je loopt... Ik had dus een broek met mooi spatpatroon op de achterkant... Gelukkig was ik eerder naar de uni gegaan, omdat ik nog wat moest printen en kon Son later een andere broek voor me meenemen. Meestal kan het me niet zoveel schelen wat ik aan heb, maar er zijn grenzen :)
Sorry als ik een beetje traag ben met mijn email beantwoorden. De laptop die ik van een Koreaanse vriend had geleend was al oud en traag, maar sinds maandag kwam ik internet niet meer op. Ik weet nog steeds niet wat het was, maar als je je pc steeds met ctr-alt-delete moet aan en uit zetten dan klopt er toch iets niet...
Helaas overleed juist die dag mijn opa in Nederland en was ik dus niet echt bereikbaar. Het is heel raar om hier te zitten en te horen dat je opa is overleden en dat je hem dus nooit meer ziet. Zijn gezondheid ging al jaren achteruit, maar ik was toch wel weggegaan met het idee dat ik hem nog wel zou zien...Gelukkig heb ik van tijd tot tijd nog wel contact met hem gehad via brieven en telefoontjes en het is een mooie gedachte dat ie weer bij oma is.
In ieder geval besefte ik maar weer eens dat ik Korea erg leuk vind, maar niet zonder een pc op mijn kamer :) dus ik heb de knoop maar doorgehakt en hier een laptop gekocht.
Woensdag had ik afgesproken met Eun-Young en die vertelde dat zij 10% korting konden krijgen via een of andere site op internet. Nadat we wat gedronken hadden, zijn we toen dus naar haar huis gegaan en hebben we daar via internet een laptop gekocht. Gelukkig wist zij ook een beetje wat wel en niet goed was, want verder dan 'als ik er maar mee kan emailen' kom ik niet. Het is een Fujitsu, hij is 2,9 kg en vraag me niet naar de opslagruimte en zulk soort dingen.
Het was gezellig om Ey dr zusje en moeder ook weer eens te zien, dat was alweer veels te lang geleden. Eerlijk gezegd voelen zij nog meer als familie omdat ik hun al langer ken en veel meer contact met ze heb gehad :)
We hebben samen nog wat gegeten in een restaurant en daarna hebben ze me een lift gegeven naar de hasuk.
In de hasuk zijn er weer een hoop nieuwe mensen bij gekomen, met wie ik al veel heb gekletst en leuk contact heb. Er is een meisje dat aan het afstuderen is en curry rijst in een aluminium zakje in de magnetron probeerde te maken :) en een meisje dat uit Pusan komt en hier nu een baantje bij een warenhuis heeft gevonden. Allemaal Koreanen en allemaal erg aardig.
Met de ajossi van het getrouwde stel (dus niet de hasuk eigenaar) heb ik van de week zelf mandu gemaakt. Tijdrovend werkje, maar wel leuk om te doen en ze waren natuurlijk veel lekkerder dan die in de winkel :)
Donderdag ben ik met Son voor de gezellie wezen shoppen. We zijn voor de grap eens gaan kijken bij de Silla Duty Free Shop, die zit bij het poepiedure Silla hotel. Ze hebben er natuurlijk alleen grote merken en de prijzen passen niet echt bij het budget van een student, maar het was wel grappig er eens rond te lopen. Ik voelde me wel een beetje beledigd, overal waar je kwam werd je in het Japans aangesproken... De aankondigingen waren ook allemaal in het Japans, niet eens in het Engels.
Na de Silla zijn we ook nog even naar Myeong-dong gegaan, het hippe shopgedeelte in het centrum van Seoul. Hier zit ook 1 van de filialen van het Sinsegye warenhuis, een van de duurste warenhuizen van Korea. Op de benedenverdieping heb je de 'foodcorner' waar je echt niet met een lege maag en volle portemonnee naar binnen moet, want dat is een paar 100m2 vol met heeeeel veel lekkers. Natuurlijk kon ik er niet weg zonder brood te kopen... :)
Inmiddels is mijn laptop dus aangekomen. Het afleveren van spullen gaat hier op een leuke manier. Eun Young had op internet opgegeven dat ze me moesten bellen voor ze langskwamen, omdat ik natuurlijk niet wilde dat ze hem gewoon in de gang van de hasuk zouden zetten. Toen ze belden kon ik mijn telefoon niet opnemen en toen ik terug belde bleek dat ze hem al hadden afgeleverd. Het was echt een eikel van een vent aan de telefoon, hij bleef maar vragen of er geen koreaan was. Nou weet ik ook wel dat mijn koreaans niet goed is, maar als ie gewoon duidelijk had gepraat had het best gelukt. Hij probeerde het trouwens niet eens. Uiteindelijk was Haruna zo vriendelijk de telefoon voor me over te nemen, zij is Japans en dat vond ie ook niet leuk, maar ja, hij kon niet anders. Bleek dat ie de laptop bij 'een of andere mobiel-winkel naast de starbucks bij de hasuk' had achtergelaten. Er zitten 3 starbucksen in de wijk waarvan degene die hij bedoelde dus 500 meter verderop zit. Echt weer lekker Koreaans om zoiets te doen, in Nl zou zoiets niet gebeuren... Aan de andere kant is het ook wel weer zo dat de meeste mensen inderdaad zo eerlijk zijn dat je een laptop wel ergens anders kan afleveren, maar ik blijf het raar vinden... De Koreanen zelf tegen wie ik het vertelden, waren er zoals verwacht niet zo van onder de indruk. Tja, die bezorgers hebben het druk...
Op de uni gaat alles nog goed, druk druk druk, maar wel gezellig. Ook leuk dat 2 van mijn klasgenoten uit Mongolie en Kazachstan komen, zo leer je ook weer eens wat over die landen. Zo was het in Kazachstan de gewoonte om op je 16e te trouwen, niet eeuwen geleden, maar zeg de vorige generatie. Inmiddels is dat opgeschroefd naar 21. Met het gevolg dat als je op je 24e nog niet getrouwd bent, je een ouwe vrijster bent...
Iedereen nog een fijn weekend,
Liefs
Soe
-
09 Juli 2006 - 05:21
Wilma:
mooie verhalen soe,
jouw mandu ziet er erg mooi uit , wel veel werk liojkt me.
Tja en dat van die slippertjes had je nog kunnen weten van het strand hier maar moeders zijn net ajumoni's die bemoeien zich ook overal mee :).
liefs wilma -
09 Juli 2006 - 05:40
Hans:
Gefeli met je nieuwe laptop. Blij dat we weer gord contact hebben via mail en msn. Leuk dat je daar zoveel nieuwe vrienden hebt en zuinig bent op de oude. Maak er nog een mooie tijd van.
dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
