Nanta en naar het platteland

Beste Allemaal,

Vakantie, vakantie... Heerlijk na een jaar buffelen...
Van de week is hier in de straat een nieuwe Paris Baguette winkel geopend. Eerst zat er een Japans restaurantje in, maar zoals alles hier in het land van de kimch'i 'ppalli ppalli' (snel snel) gaat, wisten ze dat binnen een paar weken te slopen en om te bouwen. De opening van een nieuwe winkel is hier heel feestelijk. Vaak staat er een kraampje bij de ingang met een paar mooie jonge studentes met de meest stomme pakjes aan. Microfoon en luidsprekers erbij en de opening kan beginnen. Oh ja, er staan vaak ook nog een paar hele grote bloemstukken bij met linten.
Het was lekker druk met zowel klanten als personeel. Je kon het Franse brood proeven; het voor ons normale brood valt hier niet altijd in de smaak, dat is vrij duur, luxe en smaakt heel anders dan het Koreaanse brood dus dat moet gepromoot worden. Verder kreeg je een kortingsboekje als je wat kocht en gratis koffie boven een bepaald bedrag.
Het is dus een bakker, maar er is ook een cafe op de 2e verdieping. Ze hebben er wat 'echt normaal frans brood als stokken en wat bruine broodjes met rozijnen en noten enzo. De rest is echt Koreaans. Het grootbrood is hier maar heel beperkt en wordt altijd per halfje voorgesneden verkocht: (melk)witbrood, slagroombrood, soort bladerdeegbrood, pompoenbrood, groene thee brood, zwarte bonen brood... En de rest is kleinbrood, maar het neigt vaak meer naar gebak. Donuts in alle soorten en maten, berliner bollen, broodjes van taiocameel die hol zijn, zoete aardappel bagels, brood met een gelei van plakrijst erin, allerlei bladerdeegspul... En een extra vitrine met sandwiches en cake en taart.
Wie weet begin ik hier nog wel eens mijn eigen bakkerijtje...:)

Veel van mijn klasgenoten moeten deze en vorige week weer terug naar hun eigen land. Het blijft me verbazen, volwassen mensen van 30 en soms ouder die van hun ouders terug moeten komen...In Nederland ben je al 10 jaar eerder het huis uit geschopt :P
Zaterdag had ik een afscheidsfeestje van Megumi en MinHye uit mijn klas van level 6. Eerst gingen we wat eten (Hygiene kennen ze hier niet...Waar je in Nl, vooral in de zomer met al dat bbq, gek wordt van de waarschuwingen dat je uit moet kijken met raua vlees, knippen ze hier vrolijk het rauwe vlees en de kimchi met dezelfde schaar en leggen ze de sla op het bord waar het vlees op heeft gelegen...) en daarna nog wat drinken in een bar. Ja alweer een bar, ik begin langzaam helemaal los te slaan hier :) Zoals ik al een keer verteld heb, is soju hier een heel populair goedje, soort Koreaanse jenever die je in kleine glaasjes in 1x achterover slaat. Je hebt het puur, maar ook gemengd met sap of zelfs met yoghurt!
Het was heel gezellig om iedereen weer te spreken en ik vind het echt jammer dat ze weer weg moeten. Ik had het trouwens nog met de vriendin van een klasgenoot over Nederland. Ze kon het zich onze rijtjeshuizen maar moeilijk voorstellen. Allemaal hetzelfde van de buitenkant??? :)

Zondag ben ik weer eens langs Mevr Hong geweest, die Mevr. met wie ik wel ns naar de kerk was geweest en die in 1999 de voorzitster was van de YWCA. Al die tijd was e rniet zo veel van gekomen om lang te gaan, dus het was nu weer eens met dr te praten.
Aan de ene kant is ze vrij modern: ze heeft veel gereisd, kan engels, is het niet altijd eens met hoe de meeste Koreanen denken, maar aan de andere kant is ze ook were zo ouderwets... Leuk dat mannen tegenwoordig een maand vrij krijgen om voor hun pasgeboren kind te zorgen, maar volgens haar had dat toch geen zin. Wat kondne ze nou? Een beetje de fles geven of zo? Nee, kinderen, dat was toch vrouwenwerk...
Ik heb ook voor het eerst met dr man gesproken. Een behoorlijk geleerde enthousiaste man, met wie ik het over de economie heb gehad. We kwamen tot conclusie dat een hoop buitenlandse bedrijven momenteel actief zijn in Korea, maar dat ze over 10 jaar weer door zullen trekken naar China en India. Verder heb ik er heerlijke perzikken gegeten. Deze waren voor de verandering echt rijp en niet zo hard als een baksteen zoals je ze meestal ziet.
s Avonds ben ik met Ta Hye van de hasuk naar een juk restaurant geweest, nog als cadeautje voor mijn afstuderen.
Juk is een soort porridge die je in allerlei soorten hebt: met groenten, tonijn, bonen, pompoen, kip, vis, mais... Dat wordt zeg maar tot pap gekookt met rijst. Ik had een heerlijke juk met pompoen en rijstmeelballen dr in en dan krijg je er nog wat kimchi en zo bij en een zoete thee als toetje.

Maandag ben ik met de kofo naar een voorstelling van Nanta Cooking geweest (http://www.nanta.co.kr/). Dat is een soort mix van theater, toneel en slagwerk. Maar dan zonder trommels. Het verhaal is als volgt: om 5 uur krijgen 3 koks te horen dan ze over een uur een bruiloftsmaal af moeten hebben en ze krijgen de hulp van het neefje van de manager. Er wordt echter amper gesproken, maar des te meer 'getrommeld'. Met messen op een hakbord, eetstokjes op pannen... Het was echt onwijs gaaf en zeker de moeite waard voor iedereen die nog eens deze kant op komt. De Afrikanen staan bekend om hun djembee, maar de Koreanen kunnen er ook wat van... :)
Na de voorstelling gingen we nog wat drinken bij een restaurant in de buurt. Dat was ook geregeld door de kofo. Onbeperkt bier en diverse anju ('hapjes' bij het drinken, maar meer een echte maaltijd). Er waren denkt wel 100 mensen, niet alleen de studenten die een beurs hadden voor een talenstudie, maar ook diplomaten en onderzoekers.
Het was erg gezellig en bier vloeide rijkelijk! Wie kan er in 1x zijn bierpul leegdrinken...:) De anju waren ook lekker hoewel de Koreanen soms wel een rare smaak hebben: ijs met chocolade saus, fruit en een of andere rare Koreaanse worst, gegarneerd met augurk en ei en een kers???

Gisteren ben ik voor het eerst naar het huis van mijn moeder geweest. Aan de ene kant had ik er niet zoveel zin in, omdat ik onze relatie nog een beetje onwennig vind, maar aan de andere kant was ik ook wel benieuwd hoe ze leeft.
Eerst zou ik vh weekend gaan, maar toen had ze geen tijd. Toen belde ze ineens maandag met ene heel verhaal waar ik geen snars van snapte. Mijn telefoon ruist altijd nogal en ze heeft ook een beetje dialect dus dat was geen succes. Gelukkig was mijn zus zo aardig om als 'tolk' op tr treden^^ Bleek dus dat mijn moeder die maandag naar Seoul kwam voor een bijeenkomst ofzo en dan met mij terug wilde reizen. Maar dat hebben we dus niet gedaan, omdat ik naar Nanta ging (en ik had ook niet zoveel trek daar te blijven slapen).
Gisteren ben ik dus op de metro gestapt naar Kangpyeon, zo'n 50 minuten naar het zuid Oosten. Daar is een bussenterminal waar mijn ma me op kwam halen en we de snelbus namen naar haar huis. Dat was nog eens ruim een uur. Eerst zie je overal nog winkels, markten, restaurants etc en na een half uur maakt dat allemaal plaats voor berg en weg en ... tja, niets?
Ze had wel verteld dat ze voor d r gezondheid bij de berg woonde, maar aangezien we in Nl niet echt een platteland hebben, blijf ik me hier altijd weer verbazen over het grote verschil tussen stad en platteland. PLatteland is hier echt platteland.
Ze woont dus in een, ja, een... dorp kan je het niet eens noemen. Je hebt 1 grote snelweg die van Hanam naar Kwanju gaat en om de zoveel km heb je een restaurant, soms een benzinepomp, een klein winkeltje en een paar huizen. En dan echt een paar huizen (stuk of 8???). Eenvoudige huisjes, wel gewoon van baksteen, maar maar 1 verdieping (dat is meestal zo bij (traditionele)woonhuizen in Korea) en als er wat rijkere mensen wonen dan is er nog een moestuin. Er was een riviertje dat nu bijna droog stond, maar dat met veel regen soms overstroomt en verder waren er wat velden met radijs, courgette, prei enzo. En dan natuurlijk pal achter het huis de berg net als er in de rest vd omgeving ook overal berg was.
Het huisje bestond uit een badkamer zonder douche of gootsteen (gootstenen zie je hier amper in traditionele huisjes), gelukkig wel een wc :) en zo'n echte mega grote Koreaanse wasmachine. Dan een klein kamertje met wat kleren, een mega koelkast, en allemaal zooi. In dat kamertje had mijn zus gewoond. Dan was er nog een keukentje met een aanrecht, nog een mega koelkast een tafel en een gasstel en dan de slaapkamer. Dat was de grootste kamer. Er was een grote wandkast, een lage lange kast met een tv en op de grond een slaapmat. In totaal was het denk 25-30 m2 ofzo.
Eerst hebben we geluncht met heel veel bijgerechtjes en noedels en stew en ze had yongyangbap! Dat is van die hele lekkere rijst met bonen en kastanjes enzo dr door. Dat eet ze elke dag zij ze, want dat is gezond. Na het eten kwam er nog appel en daarna hebben we wat tv gekeken en zoete aardappel gegeten en speciale thee gedronken met soort braamachtige bessen erin die ze zelf op de berg had geplukt.
Verder heb ik fotos gekeken van mijn zussen, helaas had ze er niet zoveel, en liet ze me een schriftje zien met het alfabet erin. Ze wist alle letters, maar ja, omdat de uitspraak per woord anders is, kon ze verder geen engels lezen...
Na een beetje hangen en uitbuiken zijn we nog naar de berg gegaan. Ik kreeg een echte ajumoni uitfit: een soort sportbroek met een vrolijke bloem op de pijpen, bergschoenen, en een poloshirt, gelukkig niet een met allemaal kleurtjes en bloemetjes zoals je ze vaak ziet :) Verder nog een hoedje, een zakdoek om en witte handschoentjes aan. Dat laatste was allemaal tegen de muggen en dat was nodig ook, die stomme beesten zaten overal.
Nou moet je je verder niet teveel voorstellen bij bergbeklimmen. Niets met houwelen enzo, het is gewoon een wandeling in het bos, maar met een super uitzicht! En je merkt ook wel dat de lucht veel frisser en schoner is dan in Seoul.
Op de terugweg plukte mijn ma nog allemaal besjes, daar maakte ze thee van. Verder zijn er ook allemaal eetbare paddestoelen en kastanjes, eikels etc, maar omdat ze in dr eentje is en niet zoveel eet, laat ze die meestal liggen.
Weer terug hebben we weer gegeten en daarna ben ik weer met een tas vol eten op de bus gestapt.
Ze had het er ook nog over gehad dat ik maar bij haar moest komen wonen, dan kon ik huur besparen enzo. Ja, dat zal best, maar dat ben ik toch echt niet van plan, na een jaar op mezelf te hebben gewoond. Ik snap nu wel waarom al mijn zussen op zichzelf gaan wonen... Het is daar echt heel mooi en zo voor een dagje is het heel leuk, maar verder is er echt niets niets. En het is eigenlijk best een rotreis met een overstap op de bus enzo. Op de terugweg moest ik trouwens ook nog ineens de metro uit en moesten we op een andere wachten.

Grappig om te zien hoe je opvoeding bepaalt wat je wel en niet vind kunnen in het bijzijn van andere mensen. Zo is smakken en slurpen hier vrij gewoon tijdens het eten en jezelf in huis uitgebreid krabben en scheten is ook niet echt iets om je voor te schamen. Geef mij maar de Nldse manieren...

Oh wat ook wel grappig is, mijn ma kreeg een sms'je dat ze morgen een afspraak had bij de tandarts. Zijn ze ook al zover in Nl?

Al met al was het een druk weekje en voor de rest vd week heb ik ook weer afgesproken met allemaal vrienden. Ik verveel me voorlopig dus nog niet:)

Iedereen nog een fijne week!

Kus
soe