Verloofd^^

Beste allemaal,

Tja ik kan het geloof ik toch niet laten om weer een stukje te schrijven. Noem het verwerkingstherapie...^^ Er is inmiddels alweer anderhalve maand voorbij sinds ik hier ben en de tijd vliegt.
Ik woon nog steeds bij zijn ma en dat gaat gelukkig nog steeds erg goed. Ze is erg ruimdenkend en niet zo traditioneel dus ik word niet opgezadeld met het hele huishouden en het koken van 3 complete maaltijden per dag. Ze behandelt me echt als haar eigen dochter en ik kan het goed met haar vinden.
Ik woon hier dus met haar en Moon en in het weekend slaapt het neefje van Moon zijn zus en haar man hier ook. Moon zijn zus en dr man, 2 jaar geleden getrouwd, hebben het te druk met hun werk, vandaar dat hun zoontje doordeweeks bij zijn ouders is en in het weekend bij ons. Ik zie dat kind dus nog meer dan zijn eigen ouders. Het is wel een grappig mannetje. Hij is 10 maanden en kan vreselijk huilen en gillen. Dan wordt er snel weer iets te eten in gestopt en dan houdt hij zijn mond weer. Hij is er echt ene van het motto ‘ik eet niet om te leven, maar ik leef om te eten’. Hij heeft direct in de gaten als iemand iets zit te eten en hij komt dan gelijk bedelen.
Het is wel leuk om te zien hoe anders Koreanen met een baby omgaan. Naar mijn idee wordt ie veels te veel verwend, maar dat zal vast anders zijn als het je eigen kind is. In ieder geval is er hier in huis geen box te bekennen en eigenlijk ook geen speelgoed. Of dat typisch is voor de familie dat weet ik niet, maar het is in ieder geval wel Koreaans dat ze ipv een box zo’n draagdoek gebruiken. Daarmee bindt zijn ma hem op haar rug als ze in huis rondloopt. Verder gebruiken ze geen ledikantje, maar hij slaapt gewoon op de grond op een dekentje.
Met Moon zijn zus en haar man kan ik het ook goed vinden. Zij komen elk weekend hierheen en soms gaan we wat met zijn allen buiten de deur eten of we gaan naar de film.

Zoals jullie inmiddels wel zullen weten, was er 4 augustus een soort verloving. Aangezien ik wel bij zijn ma woonde, maar de familie nog nooit had ontmoet, was er een soort kennismaking nodig en dat werd dus een soort verlovingsfeest. Het was ons min of meer opgedrongen door zijn ma, van ons hoefde het niet zo, maar uiteindelijk was het wel een hele leuke dag. De week ervoor waren we kleren gaan kopen. Wat is Korea toch ene makkelijk land! Winkels zijn 7 dagen in de week tot laat open, de klant is hier echt koning, en als je iets moet laten vermaken is het de volgende dag klaar en kan je het nog laten bezorgen ook. (De post is hier echt super, je kan echt voor een habbekrats alles op laten sturen en dan is het er de volgende dag).
Een paar dagen van te voren zijn we ook nog naar Jongro gegaan en hebben we ringen gekeken. Daar hadden wij ook absoluut geen behoefte aan, gewoon wat eten met de familie vonden we best, maar de oudste zus van zijn ma vond dat er toch wel iets officieels moest komen. Nou ja, zit ook wat in. Beetje water bij de wijn dus. Probleem is dat ze hier gek zijn van glim en glitter. Ik was er al achter gekomen dat veel Koreanen naar de juwelier willen in Amsterdam, maar nu ondervond ik zelf die obsessie voor diamanten. Oke, ik geef het toe, het zal ook wel ene tik van mij zijn dat ik niets geef om glimstenen en sierraden, maar het meeste dat ze hier hebben is gewoon ook echt lelijk. We zijn bij 2 winkels geweest en elke keer kwamen ze weer aanzetten met de meest afschuwelijke ringen bedolven onder zoveel mogelijk glim en glitter. Als ik voorzichtig probeerde dat ik toch echt niets om die dingen gaf en het me nog geeneens om het geld ging, maar dat ik een kale ring gewoon ook echt mooier vond, dat was het antwoord dat die ringen veels te gewoon waren en dat ze die alleen voor verkering gebruikten. Uiteindelijk is het een ring geworden met een kleine steen die nog wel door de bocht kon.
4 Augustus was dus de dag. We hadden om 5 uur bij Hanilkwan afgesproken, een bekend restaurant hier, waar we een kamer hadden gehuurd. (Je kan hier bij veel betere restaurants een kamer huren voor als je met ene groep hebt afgesproken). Ik zat nog lekker in de zenuwen. Combineer een soeja die van makkelijke kleren houdt, 26 jaar geen auto instap ervaring en een mooi jurk met hakken en je hebt een probleem. ‘Knap’ hoorde ik bij het instappen in de auto, ja hoor, linker spagetti bandje van mijn jurk geknapt. Leuk. Fijn. Dat heb ik weer. Gelukkig zat er nog een jasje over en kon ik het losse eindje later in de wc aan mijn bh bandje vastknopeN. Echt weer zon soeja actie.
Het was dus de eerste keer dat ik de rest van zijn familie ontmoette en ik was wel ene beetje zenuwachtig. Zijn moeder is de jongste en ze heeft nog 2 oudere broers en 1 oudere zus. Het leeftijdsverschil is vrij groot dus Moon zijn ooms en tante zijn eigenlijk meer opa’s en een oma. Ze zijn allemaal getrouwd en hebben allemaal kinderen die ook weer kinderen hebben met het gevolg dat zijn neven en nichten (van dezelfde generatie) dus meer ooms en tantes zijn. Al met al waren er zo’n 30 mensen en dan was nog niet iedereen er. De kinderen van Moon zijn neven en nichten waren echt grappig. Ze moesten allemaal verplicht van hun ouders in het engels hallo zeggen en feliciteren. (Misschien herinneren jullie je nog van mijn eerdere verhalen dat Engels hier nogal belangrijk wordt gevonden). Ik heb vooral gezellig zitten praten met een meisje dat Seung Hui heette. Ze kon behoorlijk Engels en was ook op vakantie in Frankrijk geweest. 2 Van de Neven waren trouwens ook wel eens in Nederland geweest.
Toen iedereen er was nam een van de neven het woord en stelde hij iedereen voor (Niet bij naam. In Korea gaat alles meestal via titel of functie dus ook in dit geval: zoon van of kind van etc. Ik gebruik hier in huis ook nooit namen, ik zou de naam van zijn ma niet eens weten. Ik noem Moon eigenlijk ook nooit bij zijn naam. Je noemt hier een oudere man als het leeftijdsverschil niet te groot is ‘oppa’, zoiets als oudere broer. Ja, klinkt zon beetje hetzelfde als ons ‘opa’ ^^). Daarna mocht ik me nog even voorstellen en deden we elkaar de ringen om (‘Nee, niet zo snel, er moet nog ene foto gemaakt worden! Doe hem nog maar een keer af en om voor de foto’) en sneden we de taart die een van de neven had verzorgd. Het was een gigiantische 2 laags tarat waarvan de bovenste taart de vorm had van een hart. Verder kregen we nog een heel mooi juwelendoosje en een spiegeltje van ene neefje en nichtje. En zijn ma had een heel mooi boeket verzorgd. Ja, het leek meer op ene bruiloft dan op een verloving^^
Hierna kwam het eten ent toen dat allemaal afgelopen was zijn we er nog met zijn 2tjes op uit gegaan. We zijn naar 63-building geweest, het hoogste gebouw hier. Er is oa een auquarium, tentoonstellingen, theater, winkels etc. Daar hebben we bovenin wat gedronken met een super uitzicht op het verlichte seoul. Daarna zijn we nog naar de Han rivier geweest waar we een boottocht hebben gemaakt. Mooi gezicht met al die lichtjes. Toen we thuis kwamen was het rond middernacht en toen hebben we nog lekker ordinair zitten snacken bij het 24 uurs restaurantje om de hoek (Nee geen shoarma, die verkopen ze hier alleen sporadisch in Itaewon, de buitenlanders wijk. Wel rijstcakes in hete rode saus en noedels en een maaltijdsoep met dumblings en rijstcakes).

Hoe is het weer daar in Nederland? Hier is het nog steeds elke dag 30C, heet, benauwd, echt lekker weer om op zijn Nederlands over te klagen^^ Ze noemen het hier ‘stoompan’weer vanwege de hoge luchtvochtigheid. Het is snachts dus kiezen tussen of zweten onder de dekens of lek geprikt worden door de muggen (Er zitten wel horren voor de ramen, maar op ene of andere manier was dr een opengewaaid? Dus nu zitten dr een stel muggen in huis die me goed weten te vinden).
Van de week heb ik toch ook maar een keer op de grond geslapen. Als er een beetje wind staat tocht het nl lekker door.
Vandaag is het malbok, de laatste van de 3 dagen die jo-bok, jung-bok en mal-bok heten. Die geven de eerste hitte, de middel hitte en de eind hitte aan. Hopelijk wordt het nu snel herfst. Traditioneel eten de Koreanen tijdens deze dagen trouwens hond of samgyetang, dat is soep met een kip met rijst en dadels, gember, kastanjes en ginseng. Schijnt goed te zijn voor je lijf en tegen de hitte. Doe mij maar tteok^^

Vorige week ben ik met Moon naar de Han rivier geweest en hebben we een fiets gehuurd. Nou ja fiets, half verroest kinderfietsje, maar het was super om eindelijk weer eens lekker te kunnen fietsen! Die vrijheid en ruimte die je voelt! Het drukke Seoul is leuk, maar soms krijg ik het er wel eens een beetje benauwd van. We zijn niet heel ver geweest, ja, als je sinds de basisschool niet meer op een fiets hebt gezeten, dan krijg je al snel last van zadelpijn, maar het was erg de moeite waard. Op een gegeven moment konden we trouwens niet eens meer verder omdat de brug door al die regen van de afgelopen dagen onder was gelopen.

Ik ben trouwens voor het eerst van mijn leven echt goed verbrand! Geloof dat mijn huis met al dat binnen zitten niet zo erg meer aan de zon gewend was. We waren gaan zwemmen bij Han- rvier en kwamen flink rood terug. De vellen hingen er nog net niet bij. Dat zwembad is trouwens wel heel grappig, het is een openluchtzwembad langs de rivier en je kijkt dus uit op de snelweg ernaast, de gebouwen en de stad aan de overzijde vd rivier en verder de bergen op de achtergrond. Verder was het niet ene onwijs groot zwembad, nog kleiner dan het kleine bad in Nwijk en je kan overal staan, maar het is wel lekker verkoelend met die hitte.

Oh ik ben ook nog naar de kapper geweest zoals jullie wel op de fotos zien. Dat was nog voor de verloving. Ik ging met het idee van alleen knippen, maar ja, toen hadden zijn ma (die moest ook) en de kapper besloten dat krulletjes wel leuk zoudne zijn dus toen ik dacht dat ze me gingen drogen zat ik ineens met mijn kop vol krulspelden. Nou ja, je moet alles een keer meegemaakt hebben toch? Het was alleen wel lang wachten omdat ik zonder bril niets kon lezen en maar een beetje de tijd heb weg zitten kijken.

Nou iedereen een hele fijne vakantie nog.

Liefs
Soe