Winter in Korea

Beste allemaal,

Mijn stukjes springen van de ene feestdag naar de andere. Was het in het laatste stukje net Chuseok geweest, vorige week was het Kerst! Voorbij de mooie Koreaanse herfst met een helder blauwe hemel zonder ook maar 1 wolkje aan de lucht en een aangename temperatuur van rond de 20C. In de herfst is het hier heerlijk weer om naar een van de vele festivals te gaan die overal in Seoul en langs de Han-rivier worden gehouden. Ook worden er veel sporttoernooien georganiseerd. Moon moest diverse keren met zijn school naar het sportstadium en zelf had hij ook een tennistoernooi van zijn club.
Een andere activiteit die in de herst niet mag ontbreken is een bezoek brengen aan een van de vele bergen. Soraksan in het Oosten van Korea is beroemd om zijn prachtige rood-gele bomen in de herfst, maar ook de Bukhan-berg in Seoul is bekend en minder ver weg. Het enige probleem was dat we op een zondagochtend niet de enige waren die het idee hadden een wandeling te maken. In de metro zagen we al meer mensen met rugzakken en wandelschoenen, maar toen we het metrostation uit kwamen en de bushalte zochten wisten we niet wat we zagen. Alleen maar mensen die stonden te wachten voor de bus en met elke metro die langskwam, en dat is in Korea zo om de 5 minuten, kwamen er meer mensen bij. Er waren meerdere bussen die naar de berg gingen, maar het probleem was dat die niet eens stopten, aangezien ze al vol zaten door alle mensen die de haltes ervoor waren ingestapt. We hebben nog even in de rij gestaan, maar daarna hielden we het voor gezien en zijn we met de metro naar de andere kant van de berg gegaan. Daar was het gelukkig een stuk rustiger en hoewel we nu niet helemaal naar de top van de berg konden, hebben we toch een mooie wandeling kunnen maken.
Ook met de Hamelvereniging, de vereniging voor Nederlanders in Korea, hebben we een mooie wandeling gemaakt. We gingen naar een bos waar allemaal graven waren van Koningen van de Choseon dynastie. De gids had een leuk praatje voorbereid waarin hij vooral de letter ‘H’ benadrukte. De H van Holland, van Hamel die als eerste Nederlander zo’n 350 jaar geleden bij Korea schipbreuk leedt, de H van natuurlijk Hiddink die voor altijd de status van held heeft voor alle Koreanen en nou wilde het toeval dat de naam van de koning ten tijde van Hamel ook met een H begon! Van die Koning mochten we het graf zien, heel bijzonder omdat het normaal gesproken niet vrij toegangelijk is.
De koningsgraven in Gyeongju had ik al meerdere keren gezien en het bijzondere van die grafheuveltjes in de bergen is er nu wel een beetje van af, maar dit graf was toch wel indrukwekkend. Beneden aan de grafheuvel was een klein tempeltje en daarachter het graf zelf, namelijk een grote grasheuvel met een hoogte van toch wel zo’n 30m en een prachtig uitzicht op de rest van het bos en het nabijgelegen stadje. We mochten hem beklimmen en leerden boven van de gids hoe we moesten buigen. Ik weet alleen niet wat deze koning ervan gedacht heeft, zo’n troep grote Hollanders die zijn graf opklimt en er vervolgens erg oneerbiedig weer van af rolt...

In november werd de G20 gehouden in Korea. Korea was er al maanden mee bezig. Heel Seoul werd opgeknapt. Nieuwe bloemetjes in de bakken, hier en daar leuke tuintjes met kunst, grote vroljik beschilderde schuttingen om plekken waar gebouwd werd... In de week van de top was er overal extra politie op straat, er vlogen helicopters door de lucht, vuilnis mocht niet buiten worden gezet en werd niet opgehaald, vuilnisbakken werden uit de metrostations verwijderd met het oog op bomaanslagen, de kraampjes die (illegaal) op straat allerlei snacks verkopen waren ineens verdwenen. En op de dag zelf was natuurlijk heel de wijk waar de top werd gehouden afgezet en stopte de metro’s en de bussen niet bij die halte..
Ik had die week echter wel wat anders aan mijn hoofd. Ik mocht voor training van mijn werk naar NL! Na 3 jaar eindelijk weer eens naar Nederland! Lijstjes met cadeautjes voor familie en vrienden, lijstjes met spulletjes die weer mee moesten naar Korea, uren in de keuken om te zorgen dat Moon niet zou verhongeren op een dieet van instantnoedels, een vrijwel slaaploze nacht van de zenuwen en toen eindelijk de dag van vertrek. Ondanks of misschien juist dankzij de G20 was het erg rustig op de weg en binnen een uur was ik op het vliegveld van Incheon. Het inchecken was nog niet begonnen dus ik besloot eerst nog maar wat rond te kijken in plaats van 20 minuten wachten tot het inchecken zou beginnen. Dat had ik beter niet kunnen doen, want toen ik terugkwam zag het zwart van de mensen. En ik had nog wel een beetje gehoopt dat ik zou kunnen liggen op 2 stoelen... Na het inchecken viel het wachten tot het boarden erg mee dankzij speciale centra achter de douane waar je aan allerlei activiteiten kunt deelnemen. Zo kun je traditionele sleutelhangers maken, een waaier beplakken, zijn er kunst exposities etc. De vlucht ging ook sneller dan verwacht. In die 3 jaar was het vliegtuig voorzien van individuele tv-schermpjes met een ruim aanbod muziek en films. Kruistocht in spijkerboek, Tirza, De gelukkige huisvrouw, Komt een vrouw bij de dokter, Shoufshouf habibi... Ik was gelijk weer bij met Nederlandse films. Heerlijk om een film te kijken zonder je in te hoeven spannen om het verhaal te volgens vanwege de taal en ook heerlijk om even van Hollandse humor te genieten. Die blijft toch anders dan Koreaanse humor...
Op schiphol kwamen de tassen gelijk van de band rollen en op de trein hoefde ik ook maar 5 minuutjes te wachten, zodat ik binnen een uur op Leiden was. Daar stonden Hans en Wilma in de stationshal te wachten op mijn Koreaanse vriendin die zogenaamd uit Korea zou komen om door Europa te reizen. Heel lief van ze dat mijn ‘vriendin’ een paar nachtjes bij hen mocht blijven slapen! Uiteindelijk hoefden ze zich dus niet zorgen te maken over rijst koken voor het ontbijt en noedels bij de lunch.
Thuis stond er een heerlijke pompoensoep klaar en was het echt thuiskomen. Lang kon er echter niet geluiered worden, er moest gewerkt worden. De training van mijn werk werd gegeven in Dalfsen, dus dat was net te ver om elke dag vanuit Nwijk te reizen, maar het bedrijf had een uitstekende trainingslocatie geregeld waar je ook kon overnachten. Er waren mensen uit Frankrijk, Duitsland, Hongarije, Rusland, Peru, Thailand, Vietnam, Turkije etc. en de trainingen werden gegeven door collega’s van het hoofdkantoor in Zwolle. De 2 weken vlogen voorbij en veels te snel was het alweer tijd om te vertrekken. Vrijdagavond kwam ik laat terug van training, zaterdag nog even snel de laatste boodschappen doen en zoveel mogelijk lekkers in mijn koffer proppen, vervolgens weer 11 uur in het vliegtuig en na een gebroken nacht kwam ik zondag rond middaguur weer aan in Korea waar Moon me op stond te wachten en maandag zat ik weer achter mijn bureau. Het wennen in NL viel wel mee, zoveel was er niet veranderd, maar het je weer aanpassen in Korea viel eigenlijk een beetje tegen. De manier waarop mensen met elkaar omgaan, de hierarchie, de taal, de schone/vieze lucht, het is toch allemaal anders in Korea... En natuurlijk mis ik de lasagna van mijn moeder!

Ik ben wel op tijd weer weggegaan uit Nederland, net voor alle sneeuwval. Inmiddels is het echter ook in Korea echt winter. Overal op straat worden warme stoombroodjes verkocht en de ski-resorts hebben hun deuren weer geopend. Moon had al maanden van tevoren ski-passen gereserveerd, toen waren ze extra goedkoop. Je kunt dan gedurende het hele ski-seizoen gratis gebruik maken van een pendelbus naar de skibaan en de ski-lift voor maar 40euro. Het enige nadeel is dat je alleen ’s nachts mag skien, namelijk na 21.00uur en tot 6.00uur. Vorige week gingen we dus ’s avonds om even na 8en de deur uit en zaten we om 9uur in de bus naar Hwengseon-gun, een streek in het Oosten van Korea, waar we om 11 uur aankwamen. Ondanks het feit dat normale mensen rond die tijd naar bed gaan, waren we niet de enige die ski-plannen hadden! Eigenlijk merk je het late tijdstip niet eens als je eenmaal aan het skien bent. Ik was in ieder geval teveel bezig met niet vallen, wat aardig lukt dankzij mijn prive-leraar ^^ Uiteindelijk zijn we denk ik zo’n 8 keer met de lift op en neer geweest. Daarna nog wat snacken en toen om 4.45 weer met de eerste ochtendbus terug naar Seoul. In Seoul reden de eerste metro’s alweer zodat we snel ons bed in konden duiken.

Met Kerstmis hebben we niet onwijs iets speciaals gedaan. Door alle drukte op mijn werk en het feit dat Koreanen weinig aan Kerst doen, had ik ook niet echt een Kerstgevoel. In het centrum van Seoul zijn de warenhuizen en sommige straten mooi verlicht en hier en daar zag bij een duur hotel een verdwaalde kerstboom, maar daar hield het wel bij op. We hebben ‘ smiddags wat gegeten bij Moon zijn moeder en daarna zijn we snel weer naar het huis gegaan om een filmpje te kijken. Het was met -16C ook veels te koud om lang buiten te zijn. Inmiddels is de temperatuur weer wat gestegen, maar is er voor in de plaats een flink pak sneeuw gevallen. Net te laat voor een witte Kerst, maar wel een mooi gezicht.

Iedereen een voorspoedige jaarwisseling en een gelukkig nieuwjaar!

Liefs,
Soe Ja