Beste allemaal,

De intervallen tussen mijn stukjes worden steeds langer, maar er is elk weekend wel weer iets waardoor er weinig van schrijven terecht komt.

Bedankt voor alle lieve mailtjes naar aanleiding van het noodweer in Korea. Toen we dachten dat het regenseizoen afgelopen was, volgde er nog een week onafgebroken regen. Het was echt heftig, het water kwam met veel geweld naar beneden en aan een paraplu had je niet veel. Water tot aan je knieen, landverschuivingen, gewonden en zelfs doden. Ook ons kantoor bleek niet bestand tegen al dit natuurgeweld en al snel was de kamer van onze baas een flinke vijver en kwam het water ook bij andere ramen door de kieren naar binnen. Wat onze flat betreft hadden we gelukkig nergens last van. Hoog en droog op de 15e etage met uitzicht op de Han-rivier die helemaal overstroomd was. We zijn nog even bij de rivier gaan kijken, wat nog iets eens makkelijk was, aangezien ze de voetgangerstunnels onder de snelweg door naar de rivier, hadden dichtgegooid met grote stalen deuren zodat het water niet eventueel naar de huizen zou kunnen overstromen. Uiteindelijk konden we via een sluiproute met een trap toch nog bij de oever komen. Het plein en het pad direct naast de rivier was helemaal verdwenen en van de bomen zag je ook alleen de topjes nog maar. Hier en daar dreven gebouwen waarvan we ons afvroegen of die er nu altijd al waren of dat ze op hun vlonders van een paar honderd meter verderop waren aan komen drijven. Alleen de eenden vermaakten zich duidelijk met al dat water.

Van het weekend was het echter ineens weer helder weer en warm met ruim 30C. De hete periode is begonnen; warm en benauwd en dat gaat nog wel een maandje duren.
Nou ja, we houden het wel vol nu we een kleine ijsschaver hebben gekocht en geregeld patbingsu maken. Patbingsu is een Koreaans ijsje. In een kom doe je eerst een laag geschaafd ijs van water of bevoren melk, dan een laagje van rode bonen die zacht zijn gekookt met suiker en dan nog wat fruit, gecondenseerde melk en siroop om alles af te maken. Het klinkt erg vies, maar er is niets lekkerder dan op een warme dag met zijn tweetjes in zo’n ijsje lepelen. Een cafe in het Hyundai warenhuis in Apgujeong staat zelfs bekend om dit ijsje. Omdat we toch in de buurt waren wilden we 2 weken geleden wel eens proeven of ze konden concurreren met onze eigen variant, maar al snel bleek dat we niet de enigen waren met dat idee. Je krijgt een nummertje en moet vervolgens een uur wachten tot er een plekje vrij komt!

Op mijn werk gaat alles nog steeds goed. In mei is de baas met zijn familie voorgoed teruggegaan naar Nederland en nu hebben we een andere baas. Ook een Nederlander wat toch wel fijn is. Zo kan ik mooi mijn Nederlands bijhouden en af en toe wat nuchterheid tussen al die Koreanen is ook wel fijn. Er was een groot afscheids-/welkomsfeest waarbij veel klanten waren uitgenodigd. De locatie was langs de Han-rivier wat een mooi uitzicht opleverde met overal lichtjes toen het eenmaal donker was. Er was een a capella groep die het met hun beperkte Engels zelfs voor de buitenlandse gasten die geen Koreaans verstonden leuk wisten te maken, een heerlijk diner en de nieuwe baas gaf zelfs nog een solo op de piano!. De volgende dag was er nog een workshop met de CU medewerkers die uit de regio waren gekomen met als afsluiter een wandeling door een tradtioneel stukje Seoul.
Met al onze eigen medewerkers zijn we bovendien ook nog 2 dagen naar Jeju eiland in het zuiden van Korea geweest. We hadden een huisje gehuurd, compleet met karaoke. Gelukkig had iedereen al een biertje op toen ik aan de buurt was om te zingen... De eerste dag hadden we veel regen dus toen hebben we ons vooral door het gehuurde busje laten vervoeren. Een bezoekje aan de theevelden en het Hamelmuseum waar Nederlanders gratis in mochten. ’s Middags klaarde het toch nog een beetje op en hebben we een stukje van het Olle –pad gelopen. Het Olle-pad bestaat uit ruim 10 wandelingen op Jeju die je de mooiste plekjes laten zien. ’s Avonds moest er natuurlijk gebbqed worden en de laatste dag zijn we nog de een stukje de Halla-berg opgeweest. Omhoog was het een beetje saai met alleen maar trappen, maar eenmaal boven was het de klim meer dan waard. Het leek eigenlijk een beetje op een steppe landschap met hier en daar steen, veel gras en zelfs nog ijs hoewel het mei was! Dat er nog steeds ijs lag was eigenlijk niet zo raar met die koude wind. Hoewel je beneden makkelijk zonder jas kon, stond er boven een ijskoude wind die overal doorheen sneed en ik was blij met mijn rugzak die de wind van achter nog een beetje tegenhield.De klim naar beneden ging vlot en daar stond de makkoli(rijstwijn) klaar om ons weer een beetje op te warmen. Aangezien we nog wat tijd overhadden voor het vlegtuig vertrok zijn we ook nog naar de Koreaanse sauna geweest om alle moeheid er uit te zweten.

Een ander dagje uit was samen met Moon een tijdje geleden. De metro in Seoul wordt steeds meer uitgebreid waardoor de omgeving buiten Seoul ook steeds beter bereikbaar wordt vanuit de hoofdstad. Zo gaat er een metrolijn naar Yangpyeong, een streek ten Oosten van Seoul die erg geliefd is als vakantieplek. Vorige maand hadden we het ineens zo gehad met alle drukte dat we een rugzak hebben gepakt en op de metro zijn gestapt. We hadden verder niets geboekt, we zouden wel zien waar we uitkwamen.
Vanaf het metrostation liepen we richting de rivier waar een aardig wandelpaadje was dat bij een camping uitkwam. Het was de eerste keer dat ik in Korea een camping in het echt (en niet van plaatjes van internet) heb gezien. Koreanen maken meer gebruik van de vele (love)motels en huisjes die van alle gemakken zijn voorzien. Daar kan ik me at bij voorstellen. De camping leek niet echt op de campings die ik van onze kampeervakanties in mijn hoofd had. De voorzieningen waren niet slecht met een plek voor de afwas, een overdekt gedeelte met wat eettafels en een douchehok waar gratis warm water was. (Herinneringen aan douchen op de camping, een hoofd vol sop en dan het muntje dat verlopen is zodat je de rest moet uitspoelen met koud water). Vaak kan je op zo’n camping ook een tent, bedjes, stoelen, bbq etc. huren, zodat je niet alles nieuw hoeft aan te schaffen. Wat dat betreft is het dus allemaal wel goed geregeld. Echter de locatie was wat minder recht onder een groot viaduct en met uitzicht op flats aan alle andere kanten. Veel gras en groen was er ook niet en de iglo tenten stonden op houten vlonders. Maar het grootste gemis was natuurlijk de kampwinkel met zijn verse broodjes ’s ochtends. En het clubhuis met de disco op vrijdagavond en een dagprogramma voor de kleintjes ^^. Nou ja, geef een Koreaan een plekje buiten Seoul met een bbq en soju (Koreaanse likeur) en hij is al snel tevreden :)
We hebben wat langs de rivier gelopen, pootje gebaad, een stukje berg beklommen en vooral even verstand op nul. Eigenlijk was het het plan dat we ergens zouden slapen en dan pas de volgende dag naar huis zouden gaan, maar aan het einde van de dag hadden we het eigenlijk wel weer gezien. Na talk-kalbi (roerbakken kip met groente en pittige saus) als diner zijn we toen weer gewoon naar huis gegaan. Tja, je eigen bedje blijft toch het lekkerste...
(Mijn Nederlandse bedje mis ik natuurlijk ook, maar ik heb nu een oplossing gevonden voor als ik Nederland erg mis. De karaoke! Af en toe gooien we alle stress er al zingend uit bij een van de vele karaoke bars die er in onze buurt zitten. Voor 5 euro heb je dan een uur een kamertje met tv scherm, 2 microfoons en een dik boek met alle mogelijke liedjes. Het grappige is dat er op het scherm soms beelden van Nederland worden vertoond! De grachten en de rondvaartboot, weilanden, molens en koeien...!).

Bijna waren we weer verhuisd. Ons contract is voor 2 jaar, maar de eigenares van het huis vroeg of we er niet eerder uit wilden. Haar zoon was blijkbaar getrouwd en het was de bedoeling dat hij met zijn nieuwe vrouw in onze flat zou gaan wonen. Op zich geen slecht aanbod, aangezien zij de makelaarskosten zou betalen. Bovendien zou er binnenkort ook een andere woning vrijkomen in dezelfde flat waardoor we niet ver hoefden te verhuizen. Ik heb ook nog een beetje in de buurt van mijn werk gekeken. Het liefste woon ik toch wel in de buurt van een markt, dat scheelt een hoop tijd met boodschappen doen en volgens de plattegrond was er niet ver van ons kantoor een markt. Het bleek alleen geen groentemarkt zoals ik in gedachte had, het was de beroemde Majang-dong vleesmarkt! Alleen maar slagers, een weeige lucht, bloederige onderdelen in een teil waarvan ik niet eens wil weten wat het is... Tel hier de hoge huizenprijzen van het moment bij op en dan is het duidelijk, we blijven hier lekker tot volgend jaar maart zitten.

Een fijne zomer!

Soe Ja