druk weekie

Lieve allemaal,

Hier weer een nieuw stukje over mijn laatste belevenissen.

Vorige week was ik met Jong even in het warenhuis en daar liepen we toevallig tegen de dierenafdeling aan. Kommen in alle soorten en maten met allerlei visjes erin en ook hier en daar wat kleine kreeftjes ofzo die niets te doen hadden en elkaar aan de halve sprieten te zien, soms aanvielen. Verder waren er (dwerg)hamstertjes en konijntjes die je eigenlijk alleen al uit medelijden zou kopen. Ze waren er nog erger aan toe dan in Nederland; een klein bakje met wat hooi, oke dat hebben ze in Nl meestal ook, maar deze zagen er echt gewoon meer dood dan levend uit. Daarnaast waren er nog wat hagedissen of salamanders of wat dan ook en een potje met aarde en iets vies langs, diks grijs blubberigs en glibberigs waarvan 2 stukje half boven de aarde uit kwamen en waarvan de rest af ent oe sloom rondkronkelde. Wat het nu was, ik weet het nog steeds niet, maar ik kan me niet voorstellen dat je dat voor ej plezier op je kamer zet...

Dinsdag had ik afgesproken met Minje, een koreaan die ik nog kende van mijn reis naar Korea in 1999. Hij was toen vrijwilliger. Het was raar om hem weer in KOrea te zien. In 2000 was hij nog wel even naar Nederland geweest tijdens zijn reis door Korea, maar daarna had ik hem niet meer gezien. Hij was op zich nog wel hetzelfde (zoals dat gore gerochel met je keel dat hier heel gewoon is, maar waar ik nogsteeds niet aan gewend ben), maar hij was ook wel een stuk ouder geworden. Dat is ook niet zo raar na 6 jaar, maar ik heb het idee dat de overgang naar verschillende levensfases hier wat stricter is dan in Nl, waar het veel geleidelijker gaat (en voor sommige mensen neit ;)). Hij werkte nu sinds een aantal jaar en was neit meer een oppa, maar een ajossi. Dat is dus het verschil met aanspreken, je bent ene ajossi als je zeg getrouwd bent en werkt, niet dat hij al getrouwd was, maar hij was nu echt te 'oud' voor een oppa... (Overigens werd ik ook pas op straat aangesproken als ajumoni ipv onni, dat kwam ook vast omdat ik onherkenbaar was, dik in gepakt met een sjaal, muts en wanten :)).
Het waseen gezellige avond, we hebben wat gedronken, gegeten en weer gedronken en wat over Korea in het Koreaans gepraat.

Woensdag ben ik met Jong naar Yongsan geweest, een stukje richting het zuiden. Ik was er nog nooit geweest, Jong wel. Als je ngo iets nodig hebt op het gebried van electronica dan moet je daar naartoe gaan, ze hebben er alles en doen er ook alles aan dat ana je te verkopen. Je hebt nog geen voet binnengezet of iedereen staat al aan alle kanten te roepen dat je maar snel wat moois bij hen moet komen kopen. Hard doorlopen is dus het devies en vooral geen oogcontact maken...
Wij waren gekomen om te kijken voor een verwarming. We hebben dus wel een nanbanp op onze kamer, dat ventilator warmte ding, maar die werkt met infrarood en een spiegel en verwarmt alleen alles wat er direct voor zit. Jong wilde iets kopen waar warme lucht uitkwam en dat dus ook de kamer verwarmde. Dat hadden we al snel gevonden en na een beetje afdingen (ach, meneer, we zijn maar arme studenten...) gingen we weer terug.
Ik heb er nog geen een gekocht, ik heb eerst mijn kamer eens flink bewerkt met kranten. Als je rijk wilt worden moet je een isolatiebedrijf beginnen in KOrea! Die ramen zijn hier echt bagger! Ik heb ngo geen raam gezien zoals in Nl, het zijn hier volgens mij allemaal schuiframen die in ieder geval in deze hasuk niet goed sluiten. Ik heb dus overal kranten tussen gepropt en dat helpt wel erg.

Vandaag heeft het trouwens weer een beetje gesneeuwd. HEt is nog steeds koud, maar die verkopers buiten blijven stug volhouden. Pas liepen Jong en ik langs iemand die vis verkocht op straat, die was dus gewoon aan elkaar gevroren en die stond de verkoper nu met een bijl los te hakken. Met zijn voet op de vis... Weet wat je koopt ^^

Een tijdje geleden merkte ik op dat de ondertiteling bij de film the gebroeders Grimm van boven naar beneden ging en dat ik dacht dat dat was omdat het film was die in het verleden speelde. Dat is dus niet zo, van die ondertiteling. Het schijnt zo bij alle biosfilms te zijn, niet bij films op tv. Waarschijnlijk omdat je dan minder last hebt als er iemand voor je neus zit en je zicht belemmerd.

Donderdag ben ik naar Chamsil geweest, naar de oudste zus van een Koreaanse vriendin die ik tijdens de summerschool van 1999 heb ontmoet. Die vriendin zelf zit nu in Amerika, maar haar zus had ik in september al een keer ontmoet in de stad, maar deze keer hadden we bij haar thuis afgesproken.
Het was best een rit, eerst 45 min met de metro (gelukkig zonder overstap) en daarna nog eens 30 min met de bus. Ze was zo aardig met bij het metrostation op te halen en samen zijn we toen met de bus naar de flat gegaan waar ze woont met dr man en een zoon en dochter (14-17 jaar ofzo?). Dr man was weg voor zijn werk, de kinderen waren er wel. De indeling van de flat was zon beetje hetzelfde als van de andere woningen die ik heb gezien. Kinderen een eigen kamer, een studiekamer, 2 badkamers, keuken met zithoek, woonkamer en een soort veranda galerij met wat kimchipotten en de was.
We gingen boodschappend oen voor de lunch: chapchae, een noedelgerecht met groenten. Voor de kookfanaten:

Aardappelmeelnoedels, die kan je bij een toko kopen. Ze worden doorzichtig als je ze kookt. In de buurtsuper hebben ze ze niet, dan kan je dnek nog het beste mihoen nemen, hoewel dat wel heel anders is. Verder in julienne snijden: ui, wortel, champignons (eigenlijk andere paddestoelen, maar die heb ik Nl ook nog nooit in de appie gezien...je kan het vast ook met andere paddestoelen doen). D\Dit alles afzonderlijk bakken in wat olie en bestrooien met wat zout. Spinazie (wilde en geen diepvries) blancheren, goed uitknijpen en kruiden met sojasaus, sesamolie, sesamzaad en knof. Verder een ei splitsen en van het wit en geel een omelet bakken en die in reepjes snijden. Daarna de noedels koken, knippen en die dan in een pan verwarmen en weer soepel 'baken' in wat water. Groenten erdoor en alles kruiden met veel sojasaus, wat sesamolie, knof, peper en sesamzaadjes. Het is belangrijk alles apart te bakken, dat is lekkerder. Verder wordt alles in juliennegesneden omdat dat het makkelijkste eet met stokjes. De koreanen eten het met rijst en bijgerechtjes (kmichi, kimchi en kimchi...), maar Nlders hebben er wel een hele maaltijd aan.
Na de lunch hebben we gezellig wat gepraat, wat fotos bekeken en wat in de buurt gelopen. Het is ene leuke buurt, niet zo druk als waar ik zit, amar wel met veel leuke winkels. Er is een gebouw waar zeg maar het 'gemeente' huis van de buurt zit en waar je ook kunt sporten. Verder is er een kleine bieb waar ze ook het 'meisje met de parel' hadden in het koreaans. Een boek over het beroemde schilderij van Vermeer. Het verhaal speelt zich af in Delft.
Er was ook een boekje met tips voor koreanen die gingen reizen in het buitenland, dat was wel leuk om te lezen omdat je precies dezelfde dingen leest als er staat in de gidsen voor buitenlanders in Korea, maar nu dus andersom. Bijvoorbeeld dat je je kinderen stil moet houden in een restaurant, dat buitenlanders van natafelen houden etc etc.
Verder zijn we nog naar een groot ovdekt station geweest waar allemaal winkeltjes zaten en waar geen man te bekennen was. Daar kochten we ttok die we bij een vriendin van haar ophebben. Daarna at ik daar nog avondeten en ging weer richting de hasuk. Het was een leuke dag, maar wel vermoeiend alles in het Koreaans, na zon dag kost het best moeite mijn aandacht er nog bij te houden, vooral omdat ik vaak wat moeite heb met haar Koreaans.
Ik heb die dag in ieder geval mijn vitaminen voor deze maand weer binnen: mandarijnen, appel, peer, gedroogde kam... En ik heb nog nooit zoveel gedronken! Voor het eten, na het eten, tussendoor, bij de vriendin... Ginsaeng thee, groene thee, citroen thee en ik heb zelfs koffie op! Vergeleken met Nldse koffie ziet dat er uit alsof het zakje dubbelzat, maar de Koreanen drinken hem slap. Ik blijf er echter bij dat het geen drinken is. Toen ik wegging kreeg ik nog een cadeautje van haar, een kookboekje in het koreeans met kor, chin, jap en westerse gerechten! Heel grappig, omdat daarin dingen als mozzelrella en tijm en rozemarijn staan uitgelegd terwijl al die voor ons vreemde producten geen uitleg nodig hebben^^

Vrijdag heb ik weer kimchi gemaakt. De MBC, 1 van de grootste tv omroepen hier, organiseerde een dag om kimchi te maken voor arme koreanen, een soort vrijwilligersdag. (die worden hier wel emer georganiseerd rond deze tijd heb ik gemerkt) en ze wilden graag dat er daar ook adopkos bij waren. Het was bij het Korea House, een soort folk village in het zuiden van het centrum. Ik had gelijk een soort beurs idee in mijn gedachten met allemaal kraampjes enzo die dingen verkochten voor het goede doel en met vooral heel veel bezoekers. Die kraampjes waren er, een stuk of 7 met vooral eten, maar waar waren die bezoekers??? Volgens mij waren er alleen tv mensen en dan de vrijwilligers die kimchi maakten... Voor dat laatste was er een hele grote tafel'bak waar steeds chinese kolen in gegooid werden met van die rooie prut die je tussen de bladeren stopt. Dat werd in een plastic doos gedaan en dat weer in een kortonnen doos die de auto in ging. We kregen een schort, een vestje, een muts op, katoenen handschoentjes en lange plastic handschoenen want die ellende gaat niet uit je kleren. Ik dnek dat we 30 minuutjes hebben geholpen en verder hebben geluncht en gewacht. Het sloeg eigenlijk nergens op, 5 van ons zouden geinterviewd worden, waaronder ik. Dat was na het kimchi maken maar we moesten toen nog eens al die kleren aan om te doen alsof we nog bezig waren. We oefenden even met die interviewer: wat is je naam, wat vind je van deze dag, hou je van kimchi? Vlak voordat het uitgezonden zou worden (live) kregen we ineens te horen dat het niet doorging! Momenteel is hier van alles aan de hand vanwege een hoge pief die heeft gelogen over zijn DNA onderzoek en nu kon daar ineens iemand over geinterviewd worden en dat was natuurlijk belangrijker dan wij... Nou ja, dan niet...
Er was trouwens ook een podium waar populaire zangers optraden, van die uit de grond gestampte nieuwe tienerzangers. Het aantal gillende highschoolstudenten was dan ook groot ^^ Ik herkende die zanegrs en de liedjes wel van de tv, dat was wel grappig. 1 Meisje had trouwens een grote handdoek om dr middel geknoopt... Niet zo gek nee als je daar in je bijna nakie gaat staan zingen...

Hierna zijn we naar een cafe in de buurt gegaan met een man van de MBC. Hij vertelde dat ze bezig waren met een programma over adoptie en dat hij daarom graag met adopkos wilde praten. Het was wel leerzaam, vooral om zo eens het verhaal van anderen te horen. Wat dat betreft realiseer ik me wel dat ik erg blij mag zijn met mijn situatie: geen identiteitscrisis, lieve vrienden en familie... Sommigen hadden wel andere verhalen, kwaad dat ze waren geadopteerd, afwijzingen van familie in Korea, overplaatsingen naar pleeggezinnen van hun adoptiegezin...

Daarna ben ik nog even bij de sinsaekye langsgeweest, een groot warenhuis hier, met een, natuurlijk wat anders... super mooie broodafdeling :)

Zaterdag had ik met iemand van de cheju reis afgesproken. We hebben samen wat gegeten en gedronken in een hele mooie koffietent waar ze je drinken gewoon bij bleven schenken en echt bij alles wat ze voor je deden steeds maar een buiging maakten. We hebben gezellig (in het koreaans zitten kletsen, haar kan ik in tegenstelling dan die zus weer wel goed volgen) en besloten nog even buiten te gaan kijken in het centrum, dat scheen heel mooi verlicht te zijn. Daar had ik echter al snel spijt van, ik had na 2 minuten buiten al het idee dat mijn voeten er af vroren... Uiteindelijk hebben we de lichtjes wel gezien en het was ook zeker de moeite waard! Hele galerijen van lampjes in allerlei kleuren (ze vertelde dat het speciaal door een stel italianen was ontworpen, vanwege de kunstmatig aangelegde rivier in het centrum, een nieuwe bezienswaardigheid) , echt heel erg mooi. Ik heb het geloof ik alleen nog nooit zo koud gehad en toen we weer naar huis gingen ben ik van ellende met de metro terug naar de hasuk gegaan omdat ik er niet aan moest denken nog 1 minuut langer buiten op de bus te moeten wachten...

Vandaag heb ik lekker mak aan gedaan na dat drukke weekje. Een beetje opgeruimd, de was gedaan, wat tv gekeken en mijn kast volgeplakt met kaarten^^ 's Middags met Jong eten wezen kopen, stokbrood dat best te eten was en gestoomde broodjes met groentevulling, vers en nog lekker warm. Gisteravond was ik daar ook al langsgeweest voor gestoomdebroodjes met rooie bonenpasta en kimchi dumblings. Het was koud dus ik ging een beetje rennend terug naar de hasuk, toen ik me ineens bedacth dat ik nog niet betaald had... Daar waren ze zelf ook al achter gekomen, en ze konden er wel om lachen, maar ik voelde me vandaga toch wel een beetje verplicht nog eens terug te komen om te laten zien dat ik niet een dief was of zo ;)

Ik hoop dat jullie geen vierkante ogen hebben van al dat gestaar naar het scherm...
Een hele fijne week en veel liefs uit Seoul

soe