Chuseok 2010

Beste allemaal,

Weer een maand voorbij! Het was een zeer natte zomer dit jaar. Het typische was dat de regen eigenlijk pas kwam NA het regenseizoen. Soms 2 weken onafgebroken elke dag regen en in andere gevallen kon je genieten van 2 dagen droog weer voor je je paraplu weer te voorschijn moest halen. Het had ook te maken met een aantal tyfoons die vlak langs Korea kwamen. 1 Dag werden we ’s ochtends vroeg wakker van rammelende ramen en kletterende regen. De regen werd met zoveel kracht door kieren bij de ramen geduwd dat heel de gang nat was. Gelukkig nam binnen 2 uur de windsterkte weer behoorlijk af waardoor je weer veilig naar buiten kon. Hier en daar waren er bomen omgewaaid, marktstalletjes lagen op hun kant op de weg en het was een rommeltje op straat met allerlei spul dat was losgewaaid. Bij een golfafslagplaats waren zelfs de hoge stalen palen die een net vasthielden, omgewaaid. Door alle regenval was het niveau van de Han-rivier ook flink gestegen. Zelfs zoveel dat de fietspaden langs de rivier een meter onder water stonden en hele stukken oever meer weg hadden van een moeras dan van een park. Ook in het cetrum van Seoul was er veel overlast. Doordat een groot deel van het centrum was opgeknapt en voorzien was van tegels, kon het water niet wegzakken in de grond en omdat ook de pompen al het water niet meer aankonden, hield niet iedereen zijn voeten droog. Bij het huis van de ma van Moon was de parkeergarage onder water gelopen...
Inmiddels heeft het al weer een tijdje niet meer geregend en is het van de ene op de andere dag gedaan met de zomer. Overdag is het nog aangenaam warm met zo’n 23 graden, maar ’s ochtends en ’s nachts daalt de temperatuur flink en is het echt koud zonder jas.

Vorige week was het Chuseok in Korea. Tijdens deze dag komt men met de familie bij elkaar en worden door de niet-Christenen de voorouders vereerd. Overal zie je cadeaupakketten op straat. Veel fruit, maar ook cadeau-sets bestaande uit toiletartikelen, bakolie, spam, blikjes tonijn, rijst... Kinderen met een baan geven hun ouders vaak geld, maar omdat ik dat niet zo leuk vond hebben Moon en ik sojasaus krabben gegeven aan Moon zijn ma. Sojasaus krabben worden hier als een delicatesse gezien. Het zijn grote krabben die gemarineerd worden met sojasaus. De sojasaus is van te voren gekookt met bijvoorbeeld ui, prei, gember, knoflook, peper, rijstwijn en wat water om hem meer smaak te geven. Na een paar dagen kun je de krabben al eten. Koreanen eten het door het te mengen met hun rijst en daarom wordt het gercht ook wel ‘rijst-dief’ genoemd. Het is zo lekker dat mensen veel meer rijst eten dan normaal!
De dag voor Chuseok hadden we vrij en besloten Moon en ik sinds lange tijd weer eens naar de Chimjilbang, een Koreaanse sauna te gaan. Helaas konden we alleen gewone sauna’s vinden en daar zijn mannen en vrouwen gescheiden omdat je niet zoals bij een Chimjilbang een short en shirt draagt. Toen zijn we maar naar de film gegaan, wat ook erg gezellig was. Er is een bioscoop vlakbij ons huis in de grote shopping mall waar ook veel restaurants, een mega-supermarkt, een warenhuis en nog meer winkels zitten. Het is vooral handig omdat alles overdekt is en het die dag weer eens met pijpenstelen regende.
Na de film hebben we geluncht met Japanse noedels en daarna belandden we bij een speelhal, die heb je heel veel in Korea. Een ruimte met luide muziek en overal spellen als basketbal, een soort sjoelen in wedstrijdvorm tegen elkaar, allerlei computerspellen, schieten, van die grijparmen waar je knuffels uit een bak mee kan grijpen... En natuurlijk een karaoke. Die karaoke is echt grappig. Het is een klein stalen hokje, formaat w.c. met extra geisoleerde wanden mocht je al boven alle andere herrie uitkomen. Binnen zijn 2 krukjes, 2 microfoons, 2 boeken met alle beschikbare liedjes en natuurlijk een tv scherm. Voor 30eurocent per liedje kan je dan ongeremd alle stress van je af zingen. (In het centrum bij Insa-dong hebben we vorige week ook een 60+ speelhal gevonden. Hier zitten alle opa’s tetris en pac-man te spelen achter de speelautomaten :) ).
Een andere attractie in de shopping-mall is een 4D ritje. Je kiest een thema, in ons geval het Wilde Westen, en gaat dan in een karretje zitten. 3D bril op en de pret kan beginnen. Op het scherm verschijnt een filmpje en terwijl het karretje alle kanten op hotst en botst en er geluid uit de luidsprekers komt, lijkt het net alsof je een echt ritje maakt.
Als afsluiter hebben we nog even in de boekenhandel gekeken. Een Koreaanse boekenhandel heeft eigenlijk wel wat weg van een bibliotheek. Mensen brengen er uren door, al lezend in de boeken. Er zijn zelfs speciaal krukjes en bankjes om het je een beetje comfortabel te maken en er is ook altijd wel een apparaat waar je gratis gefilterd water kunt drinken. (Dat is een stuk goedkoper dan water kopen in de supermarkt. Van de week ontdekte Moon en ik flesjes met speciaal water uit Nederland voor wel 4 euro per flesje van 2dl. Misschien moet ik volgende keer maar melkflessen water uit NL meenemen om die hier te verkopen!).
Woensdag de 22e was het echt Chuseok. Voorgaande jaren gingen wij naar de oudste oom en tante van Moon voor de voorouderverering, maar aangezien tante al een tijdje met kanker in het ziekenhuis lag, hielden we het dit jaar eenvoudig. ’s Ochtends zijn Moon en ik eerst naar Moon zijn ma gegaan waar we songpyeon hebben gemaakt. Songpyeon is een variant van tteok, rijstcakes die vooral met Chuseok worden gegeten. Rijst wordt een dag in water geweekt en daarna gemalen tot meel. Dan wordt er water toegevoegd om een deeg te krijgen en van dat deeg worden balletjes gemaakt. Vulling erin, vormen tot echte sonpyeon en dan worden ze gestoomd met dennennaalden die zorgen voor een bepaalde geur en voorkomen dat de songpyeon snel bederven. Aan het einde worden ze nog licht ingesmeerd met sesamolie. De vulling kan bestaan uit kastanje, een mengsel van sesamzaadjes en honing, bonen, zoete bonenpasta en door sappen van bepaalde planten toe te voegen kan je songpyeon in allerlei kleuren maken. Wij hadden een witte en een groene variant en sesamzaadjes en zwarte bonen als vulling. Het vormen van de songpyeon bleek een stuk moeilijker dan verwacht, maar gelukkig deed dat niet af aan de smaak en hoewel ik dacht dat we genoeg hadden om songpyeon te eten tot volgend jaar is er geen een overgebleven.
Voor de lunch gingen we naar de oom van Moon waar ook een van Moon zijn nichten was. De zelfgemaakte songpyeon gingen mee, evenals de bonenpannenkoeken die Moon zijn moeder had gemaakt en 2 soajsaus krabben. Met groentegerechtjes, fruit en vleesstew die oom nog in de koelkast had, was het een echt feestmaal. Oom en Moon zijn ma deden na het eten nog een dutje, Moon keek tv en ik had mijn boek meegenomen. Aan het einde van de middag gingen we nog langs bij het ziekenhuis waar Moon zijn tante lag. Ik kon dr bijna niet meer herkennen, zo erg was ze achteruit gegaan. Eten deed ze amper en wat ze at kon ze niet binnen houden. Het was erg zielig om te zien. De volgende dag kregen we een telefoontje van Moon zijn moeder dat ze was overleden.
Vrijdag zijn we dus, na nog een kort bezoek aan bio-pa, naar het rouwcentrum gegaan dat bij het ziekenhuis was waar ze had gelegen. Als iemand in Korea overlijdt wordt er 2-3 dagen gerouwd in een speciaal rouwcentrum totdat de overledene ’s ochtends vroeg begraven of gecremeerd wordt. Er is geen kist aanwezig, wel een foto van de overledene die op een verhoging staat samen met allemaal speciaal eten en veel bloemen. De kinderen van de overledene zijn in rouwkleding: een zwart pak met een band om de arm voor de mannen en een zwarte hanbok voor de vrouwen. (Vroeger was rouwkleding in een soort stro-kleur, maar dat zie je tegenwoordig nog zelden). Een bezoeker steekt wierrook aan voor de overledene en maakt een grote buiging. Daarna wordt er ook gebogen voor de familie van de overledene. Bij de ingang is een tafel waar je je naam in een boek schrijft en waar je een envelop met geld afgeeft. (De hoeveelheid wordt later met de naam van de gever in een apart boek opgeschreven). In een andere ruimte wordt er een maaltijd geserveerd. Er is nog een derde ruimte voor de familie waar ze zich kunnen terugtrekken. De familie blijft al die dagen in het rouwcentrum om de gasten te ontvangen en vaak zorgen andere familieleden en vrienden ervoor dat er altijd iemand bij ze is.
Moon en ik zijn zowel zaterdag als zondag langs gegaan om te helpen met het in ontvangst nemen van het geld, het serveren van eten en de schoenen op orde te houden. Voor je de ruimte binnengaat moet je je schoenen uit doen. Er is een speciale tang op een lang stok waarmee je 2 schoenen kunt pakken om ze netjes op een rijtje te zetten. Bij de begrafenis zijn we niet geweest, omdat die doordeweeks was.

Vandaag is het zaterdag en dus lekker weekend. Moon heeft wel gewerkt in de ochtend, die werkt altijd om de week ook op zaterdag. We hebben net boodschappen gedaan en het zal niet waar zijn, het is weer begonnen met regenen en volgens de weerberichten zal het morgenmiddag pas een beetje opklaren... Echt weer voor een filmpje op bed!

Fijn weekend,

Soe