Regen, eten, bakker

Beste allemaal,

Ik hoorde dat het een hete nazomer is in Nl. Hier vallen ook nog steeds de mussen van het dak hoewel gelukkig de ergste hitte er van af is. Eergisteren heeft het zelfs geregend, de hele dag, met bakken uit de hemel. In stroompjes liep het water over de straten. Het is dan altijd een heel gedoe op straat omdat er in Seoul alleen al meer dan 10 miljoen mensen wonen en als al die mensen in de spits hun paraplu gaan opsteken geeft dat nog wel eens een geprik op de smalle straatjes. In het begin probeer ik mijn voeten nog een beetje droog te houden, maar na een paar minuten geef ik het altijd maar op. Tegen al dat water kan geen riolering op. Bovendien zijn de straten ook niet altijd van de beste kwaliteit. Tegels die plotseling een paar cm de grond inzakken terwijl al het water omhoog komt...
Over het algemeen zijn ze hier een stuk makkelijker met het netjes afwerken van dingen. Of liever gezegd, ze doen er gewoon niet altijd aan, vinden het niet altijd belangrijk. Zeil op de vloer dat aan de kanten omhoog krult, electriciteitskabels die her en der los hangen, losse afvoeren in de douche. (Lees: de wasmachine in de douche met een losse pijp als afvoer die los in de richting van het putje ligt zodat het water weg kan. Wasbak eender.) Moet er een kabel voor de tv of voor internet naar buiten? Geen probleem. Pak een boor, boor ergens een gat in de muur, kabel dr door, klaar. De meters snoer die over zijn bind je gewoon ergens met een plastic snoertje bijelkaar. Of neem de uitgang van het metrostation hier vlakbij. Ze zijn daar een of andere megaflat aan het bouwen waar allerlei restaurantjes, winkeltjes, een fitness center en nog meer vertier in moet komen. De weg was er halfopengebroken, maar dat is binnen een dag verholpen. Smijt er gewoon een laag asfalt op van ongeveer hier tot plusminus daar en dan is het wel weer goed. Dan het verder niet aansluit met de rest van de weg geeft niet en die paar voetstappen die er in staan ziet ook niemand. Ik hoop dat ik nooit in een rolstoel terecht kom, want volgens mij is dat geen doen in Korea.

Koreanen zijn vrij goedgelovig en gevoelig voor trends, vooral als het om gezondheid gaat. Als er bij wijze van spreken een of andere professor op tv zegt dat het goed is elke ochtend een glas rauwe uiensap te drinken dan zullen er geheid elke morgen duizenden vrouwen uien in de blender gooien. De Koreaanse ginseng is beroemd om zijn helende werking, maar ook knoflook tabletten, misu-poeder (een soort granenpoeder dat je aanlengt met water voor een voedzame shake) en zelfs gemalen hertegeweiën en gemalen paardenbotten zijn erg populair. Groene thee is ook een tijdje erg in geweest. Groene thee noedels, groene thee brood, groene thee koekjes, groene thee hotteok (een soort gebakken plat pannenkoekje met een vulling van suiker en kaneel). Op tv zie je geregeld mensen die leven op rauwe uien, door al het eten azijn doen of die zweren bij gekookte bonen.
Ook grappig is dat Koreanen op hun vrije dag gerust kilometers rijden om naar dat ene beroemde restaurant te gaan dat op tv was. Dat hoeven helemaal geen luxe restaurants te zijn. In tegenstelling zelfs. Het zijn vaak eenvoudige eettentjes die beroemd zijn om de royale portie, de goede service, en natuurlijk de smaak van het eten.
Hier vlakbij zit er ook zo’n tentje. Het is een klein restaurantje waar je naengmyeon kunt eten, dat zijn noedels in een koude bouillon of zonder bouillon, maar dan met een hete rode saus. Als je een portie besteld krijg je er gratis gebbq-ed vlees bij. En dat voor maar 4000won (minder dan 3euro). Alleen het vlees kost elders al meer. Een paar weken geleden zijn Moon en ik er ook een keertje geweest. Het eettentje is op tv geweest, heeft in de kranten gestaan en nu is het er rond etenstijd dus zo druk dat je een nummertje krijgt als je wilt eten. Gelukkig eten Koreanen erg snel en de maaltijden worden ook allemaal ppalli ppalli (snel snel) gebracht. Bovendien kan je comfortabel wachten op de stoelen die voor het restaurantje op straat zijn gezet voor de wachtenden.
Nog een voorbeeld is het mandu-restaurantje op de Namdaemun markt. Verleden week heb ik met Sonja de toerist uitgehangen op deze kleren, potten, souvenirs, etenswaar, horloges-en-nog-veel-meer-markt. We waren nog maar net het metrostation uitgelopen of we liepen aan tegen een grote menigte mensen. Een ongeluk gebeurd? De president die zich onder het volk begeeft? Nee, het waren mensen die in de rij stonden te wachten/dringen voor vers gestoomde mandu’s. Een mandu is een soort Aziatische tortellinni: lapjes deeg worden gevuld met vlees, tofu, prei of kimchi en dan gestoomd, gebakken, gefrituurd of gekookt in de soep. Een wang-mandu is een reuze variant, eigenlijk meer een gevuld stoombroodje zoals je ze tegenwoordig ook veel in Nl ziet. Blijkbaar was ook dit restaurantje ooit op tv geweest. 3 Mandu kostten er 1000won (75cent). Bij snackrestaurantjes kan je ook vaak mandu kopen. Dat zijn kleintjes en die worden vaak gestoomd in bamboe stoommandjes met 10 mandu’s tegelijk. Dit was echter het grotere werk. Een grote ‘stoom-kast’ die je je moet voorstellen als een manshoge koelkast met daarin rekken vol met verse stoombroodjes. Binnen was het meer een fabriek dan een restaurantje met een man of 7 die constant deeg stonden te rollen en te vullen. Met honderden tegelijk gingen ze de stoomkast in om even later vers er uit te komen. Ze waren inderdaad niet vies^^.

Mandu en noedels voor de Koreanen, brood voor Soe. Een mens kan niet alleen maar op rijst leven, zeker niet als je 27 jaar lang brood hebt gegeten en ook nog Soe Ja heet, dus vorige week ben ik op avonturentocht gegaan naar een bakker. Het grappige is dat je in feite in Korea meer bakkers hebt dan in Nederland. Om de paar honderd meter zit er wel eentje. Bij ons in de buurt kan ik er binnen een 500m zeker wel 8 aanwijzen. Helaas verkoopt het merendeel Koreaans brood. Dat wil zeggen brood dat zacht en klef is en veels te zoet. Hele luxe bakkers verkopen nog wel eens brood dat wat Europeser is, maar die zitten vaak in het centrum van Seoul, in dure warenhuizen of in de chique buurten en niet in zo’n wijk als waar wij zitten.
Gelukkig is het internet hier goed ontwikkeld en wordt het door miljoenen mensen gebruikt om allerlei kennis uit te wisselen. Wil je iets weten of heb je iets nodig? Tik het in op een van de Koreaanse zoekmachines en de duizenden hints verschijnen op je scherm. Over alles is wel een discussiegroep, er hoeft maar iets te gebeuren wat eigenlijk niet kan en de commentaren op internet vliegen je om de oren.
De plattegronden van Korea zijn ook heel gedetaileerd en de een beetje beter bekende ketens (warenhuizen, benzine stations, postkantoren, restaurants etc) zijn precies te vinden.
Vorige week ben ik na wat speurwerk op de computer dus op de fiets gestapt en naar Youido gegaan, een stukje van Seoul in de Han-rivier waar het parlements gebouw ook staat. Fietsen in Korea is een soort continue gevecht met auto’s en bussen. Fietsen in de spits is nog het meest veilige aangezien alles dan zo vast staat dat je overal makkelijk door heen schiet. Je moet alleen wel altijd voor de bussen oppassen. Die schijnen hier altijd voorrang te hebben en voor je het weet wordt je weggedrukt door een voorbijscheurende volbeladen bus of je schrikt je lam van een plots hels getoeter achter je. Anders dan in Nederland is het beste in zo’n geval niet hard door te fietsen om ruimte te maken, maar om juist te remmen en langs de kant te wachten, aangezien bussen hier altijd haast hebben. (Ik begrijp nu een beetje waarom Moon bij elke bus die we tegenkwamen in Nederland zijn snelheid minderde en langs de kant vd weg ging... En ik maar mopperen dat ie juist door moest rijden en zo veel meer een gevaar op de weg was door zo plots te remmen...).
Van te voren had ik op de kaart de weg opgezocht, maar aangezien je hier weinig echte fietspaden hebt weet je dus nooit of je ook daadwerkelijk met de fiets die weg kan volgen. Het kan net zo goed een grote snelweg zijn waar je met de fiets niet op kan. Seoul zou je kunnen opdelen in het Noorden en het Zuiden afhankelijk van aan welke kant van de rivier het deel zich bevindt. Je kan de rivier over via een grote bruggen waarvan er eentje overigens een paar jaar geleden is ingestort. Sommige bruggen hebben een voetgangerspad, sommige worden alleen gebruikt door de metro en er zijn er ook waar je met de fiets over kan, maar dat zijn er maar heel weinig. Voor Youido moest ik door een tunnel, waarover ik van te voren al mijn bedenkingen had. Meestal zijn tunnels echte autowegen. Soms is er een stukje voor voetgangers, maar bij een beetje grote tunnel ontbreekt dat vaak en bovendien staat zoiets niet op een plaategrond. Het onhandige is dat als je eenmaal op een autoweg zit je snel beslissingen moet nemen welke kant je op wilt. Vaak bestaan die wegen uit zoveel banen dat als je toch naar links had gewild, je er er later met geen speld meer tussen kan komen omdat er zoveel auto’s zijn.
Ik zat nog even te twijfelen, maar had toch ook geen zin om een paar kilometer om te rijden om ergens een voetgangerspad te zoeken (dan loop je nog de kans tegen heel veel trappen op te lopen en dan kan je er nog niet met je fiets door). Bovendien was het niet zo vreselijk druk op de weg en zolang was die tunnel nou ook weer niet. De bouwvakkers aan de andere kant van de tunnel waren geloof ik wel een beetje verrast toen ik op mijn fietsje aan de andere kant te voorschijn kwam.
Op Youido bevindt zich dus het Parlementsgebouw en verder staan er vooral veel kantoren. Er is ook nog een park en dan natuurlijk de bakker waar het allemaal om ging. Een Paris croissant, dat is een keten en een luxere variant van de Paris baguette die je veel meer ziet. (Bij ons zitten er al 3 rond het metro-station. Daarnaast heb je nog Tous les jours en Crown Bakery en heel veel meer Koreaanse-achtige bakkers.). Het merendeel van het ‘brood’ dat er wordt verkocht is banket en verder kan je er ook sandwiches, koffie, thee, ijs en ander lekkers bestellen. Zachte banken en stoelen, kannen met water en citroen. Het is niet zo gek dat veel studenten in zo’n tent gaan zitten studeren met al die service, ruimte en comfort.
Beladen met brood verliet ik weer de winkel en thuis ben ik gelijk onder de douche gegaan. Zweet, smog, roet... je moet wat over hebben voor een broodje...

Nog een tip voor mensen die er aan denken kinderen te nemen. Wil je een meisje? Dan geeft het niets als je toch al nooit van die sigaretten af kon blijven, je pas gekochte hardloopschoenen ergens achter de vuilnisbak liggen en je in bed belandde na een flinke zuip-partij. Volgens de Koreanen grote kans dat het 9 maanden later een meisje wordt namelijk. De (Koreaanse) logica hierachter: natuurlijk is je lijf in zo’n situatie niet in opperbeste conditie. Aangezien vrouwen van nature sterker zijn zal de mannelijke sperma snel doodgaan en blijft er meer vrouwelijk sperma over. Dus is de kans op een dochter groter. Zo heeft de vader van Moon maanden hard gesport, niet gedronken en niet gerookt en zie? Een zoon! (Hoe zijn zus is verwekt...?) Het schijnt een feit (of moet ik zeggen ‘methode’???) te zijn dat alle Koreanen weten. Toch vreemd dat er uberhaupt nog mannen zijn in Korea als je ziet wat er hier allemaal wordt gezopen...
Dronken zijn is hier niet iets om je voor te schamen. Het wordt zelfs als iets gezien om trots op te zijn als je het goed kunt. Vooral in het weekend zie je her en der nog wel eens mensen op straat liggen die na een avondje stappen zelfs te lam waren nog een taxi te vinden. Je hebt hier zelfs een speciale service voor als je teveel hebt gedronken, maar je nog in de auto moet. Je belt dan een ‘vervang’ bestuurder en die rijdt jou in je eigen auto naar huis!
Van het weekend ging ik ’s ochtends naar de markt, zit er een gast op het trapje bij ons huis te slapen. Kont op de koude stenen, armen op zijn benen en zijn hoofd tegen de spijlen. Toen ik terugkwam zat ie er nog. Waarschijnlijk werd het echter te warm, want toen Moon en ik een paar uur later de deur uit gingen, was hij verplaatst naar de parkeerplaats een paar meter verderop. Lag die daar te liggen op het keiharde asfalt. Volgens mij moet je dan wel flink gedronken hebben wil je daar lekker op slapen...

Bijna 2 maanden wonen we nu in ons huisje en alles gaat nog super. Het leuke is dat je nu weer allerlei nieuwe dingen van de Korea leert kennen. In de hasuk woonde ik ook wel op mezelf, maar daar ging ook wel een hoop (gas, licht, water rekeningen etc) via de hasuk eigenaar. Bij zijn ma werd er een hoop door de flat geregeld en nu moeten we dus alles zelf doen. Zo heb je bijvoorbeeld het afvalsysteem hier. Als je afval weggooid moet dat in speciale vuilniszakken die je bij de 24uur shops overal op de hoek kunt kopen. Ze komen in verschillende groottes, zijn gebiedsgebonden en vrij prijzig omdat je zo meebetaalt aan de afval ophaal kosten. Een witte zak is voor het gewone afval en een gele voor gft-afval. Daarnaast moet je glas, papier, blik, plastic etc allemaal apart verzamelen en apart in zakken langs de weg zetten op de vaste afval-ophaaldagen. In de wijk staan ook groene kasten waar je je oude kleren in kunt gooien.
De gas en electriciteitsrekening krijg je netjes thuisbezorgd. Die kan je betalen bij het postkantoor of de banken. Vroeger aan het loket, maar tegenwoordig bij speciale machines. Je doet de rekening in de machine, voert je bankpas in en na het intypen van je pincode wordt het bedrag automatisch afgeschreven.
Verder zijn de eerste jehova’s al langsgeweest en vinden we elke dag wel reclame op de deur geplakt van de pizzaboer, voor gefrituurde kip of van de Chinees.

Wat een kort verslag moest worden van de afgelopen weken is weer een heel epistel over Korea geworden... Nou ja, misschien kan ik jullie zo verleiden snel eens langs te komen ^^

Veel liefs,

Soe