Ik heb een fiets gekocht en ga naar Cheju-eiland!!
Door: soe
Blijf op de hoogte en volg Soe Ja Kim
09 September 2005 | Zuid-Korea, Seoel
Lieve allemaal,
Had ik vandaag eigenlijk geen speciale plannen, de dag is weer vol verrassingen verlopen. Eerst ben ik de wijk Sinch'on ingegaan, dat is de wijk recht tegenover de universiteit. Daar heb ik een tojang gekocht; dat is een cilindervormig ding waar aan 1 uiteinde je naam staat. De Koreanen gebruiken deze stempel als handtekening. Je hebt ze in alle soorten en maten, materialen en prijzen. De maker was erg aardig en behulpzaam en morgen kan ik hem ophalen.
Verder liep ik al een paar dagen met het plan rond een fiets te kopen. Het viel me op dat er best veel fietsers waren en hoewel de bus en de metro zeer comfortabel zijn, begon ik als kaaskop toch wel een beetje mijn fiets te missen... Natuurlijk niet om naar het centrum te fietsen, dat is veels te druk en ook niet op de campus want dat is veel te heuvelachtig, maar langs de Han-rivier zijn mooie fietspaden en het leek me een leuke manier die omgeving eens wat beter te leren kennen. Eigenlijk was ik al dagen bezig met aan iedereen te vragen of ze soms wisten waar je een fiets kon kopen, maar dat leverde weinig resultaat op. Tijdens mijn rit in de bus naar het Immigratiekantoor was ik echter langs een fietsenwinkel gekomen en vandaag ben ik dus weer in dezelfde bus gaan zitten tot we langs die winkel kwamen. De meeste fietsen die ze hier hebben, zijn echte mountainbikes en zo ziet die van mij er dus ook uit. Ik zal later nog wel een foto maken. Hij rijdt echt super en koste maar 120000won (voor een nieuwe fiets dus!) Het is dus een soort mountainbike, een stuk lager dan onze fietsen, maar verder erg mooi. Hij heeft iets van 21 versnellingen en van die dingen op je stuur dat je makkelijker kan fietsen. Verder geen spatborden en ook geen licht dus voorlopig wordt het alleen overdag fietsen. Verder heeft hij zelfs van die veren tegen het schokken en kreeg ik er een mooi slot bij. Toen ik hem aan de ajuma liet zien, mocht ik hem gelijk binnen de poort in de vooruin zetten, omdat ze bang was dat hij anders gestolen zou worden. [Koreaanse huizen zijn heel gesloten van de buitenkant. Ze hebben eigenlijk allemaal een flink hek of een poort en je kan niet zomaar naar binnen kijken. de deuren zijn ook helemaal dicht.]
Verder heb ik een groot warenhuis gevonden waar ze echt alles verkopen en ook nog zo'n overdekte markt waar ik het gister over had.
Overigens heeft het vandaag de hele dag geregend... Een fiets en regen... Hollandser kan geloof ik niet ^.^ [Dat betekent trouwens niet dat het ook kouder is, het is nog steeds snikheet en ik blijf mijn vieze zweetkleren wassen...]
Vanmiddag had ik een afspraak met mevrouw Chung Ae Ree van de Inkas. Een vriend van me had me bij haar geintroduceerd en vandaag ben ik dus gewoon eens langsgegaan. We hebben gezellig zitten praten en ik heb ook wat andere adopkos uit Amerika ontmoet. Zij nodigde me uit 1-3 oktober mee te gaan op een excursie naar Chedu-eiland, een eiland in het Zuiden van Korea. Daar hoefde ik natuurlijk niet lang over te denken^.^ Het schijnt een heel mooi eiland te zijn [veel pas getrouwde stellen gaan erheen op huwelijksreis!] en ik wilde er graag eens heen gaan, maar wist niet zo goed hoe ik de accomodatie enzo moest regelen. Dit is dus een super kans en ik kan het nog steeds niet helemala geloven. [Inkas is overigens een organisatie die op alle mogelijke manieren adopkos hulp verleent: zoeken van familie, zorgen voor vertaling, beurzen weggeeft etc etc > http://www.inkas.org/ ]
Het was overigens een heel gedoe om hun 'kantoor' te vinden... Hoewel elk huis/gebouw etc natuurlijk een straatadres met huisnummer heeft, schiet je daar weinig mee op. Richting wordt hier eigenlijk altijd aangegeven aan de hand van een eenvoudig kaartje en iets wordt dus altijd gelokaliseerd als 'naast X' of 'voor Y'. Aangezien dit kantoor vlakbij het Sinch'on postkantoor was, moest het vlakbij zijn, maar tussen de grote wegen op de kaart, zitten zoveel kleine drukke kronkelige straatjes dat ik het gebouw maar niet kon vinden. Als ik het aan iemand vroeg werd ik steeds een andere kant opgestuurd... Uiteindelijk ben ik het 'district' kantoor binnengelopen en daar waren ze erg behulpzaam. De man printte speciaal een kaart uit waar hij de route op uittekende en daarna was het eenvoudig te vinden. Eigenlijk was het wel leuk, omdat zo ook eens zo'n district kantoor van binnen zag. (Daar stond namelijk iets over in ons tekstboek).
Al met al was het dus een leuke dag.
De buren hebben kleine kinderen die zowel piano als viool leren. Ze kunnen het al behoorlijk dus ik wordt soms getrakteerd op ene gratsi concert^.^ Dat de Koreanen veel waarde hechten aan onderwijs blijkt trouwens wel uit het feit dat die kinderen vaak nog 's avonds laat door hun vader overhoord worden. Dat belang van onderwijs zag je ook in de Kyobo boekenwinkel [die hele grote van een paar dagen geleden]. Daar heb je studieboeken voor echt de allerkleinste! Schrijven, lezen, maar ook rekenen en zelf economie!
Allemaal een fijn weekend!
X
soe
Had ik vandaag eigenlijk geen speciale plannen, de dag is weer vol verrassingen verlopen. Eerst ben ik de wijk Sinch'on ingegaan, dat is de wijk recht tegenover de universiteit. Daar heb ik een tojang gekocht; dat is een cilindervormig ding waar aan 1 uiteinde je naam staat. De Koreanen gebruiken deze stempel als handtekening. Je hebt ze in alle soorten en maten, materialen en prijzen. De maker was erg aardig en behulpzaam en morgen kan ik hem ophalen.
Verder liep ik al een paar dagen met het plan rond een fiets te kopen. Het viel me op dat er best veel fietsers waren en hoewel de bus en de metro zeer comfortabel zijn, begon ik als kaaskop toch wel een beetje mijn fiets te missen... Natuurlijk niet om naar het centrum te fietsen, dat is veels te druk en ook niet op de campus want dat is veel te heuvelachtig, maar langs de Han-rivier zijn mooie fietspaden en het leek me een leuke manier die omgeving eens wat beter te leren kennen. Eigenlijk was ik al dagen bezig met aan iedereen te vragen of ze soms wisten waar je een fiets kon kopen, maar dat leverde weinig resultaat op. Tijdens mijn rit in de bus naar het Immigratiekantoor was ik echter langs een fietsenwinkel gekomen en vandaag ben ik dus weer in dezelfde bus gaan zitten tot we langs die winkel kwamen. De meeste fietsen die ze hier hebben, zijn echte mountainbikes en zo ziet die van mij er dus ook uit. Ik zal later nog wel een foto maken. Hij rijdt echt super en koste maar 120000won (voor een nieuwe fiets dus!) Het is dus een soort mountainbike, een stuk lager dan onze fietsen, maar verder erg mooi. Hij heeft iets van 21 versnellingen en van die dingen op je stuur dat je makkelijker kan fietsen. Verder geen spatborden en ook geen licht dus voorlopig wordt het alleen overdag fietsen. Verder heeft hij zelfs van die veren tegen het schokken en kreeg ik er een mooi slot bij. Toen ik hem aan de ajuma liet zien, mocht ik hem gelijk binnen de poort in de vooruin zetten, omdat ze bang was dat hij anders gestolen zou worden. [Koreaanse huizen zijn heel gesloten van de buitenkant. Ze hebben eigenlijk allemaal een flink hek of een poort en je kan niet zomaar naar binnen kijken. de deuren zijn ook helemaal dicht.]
Verder heb ik een groot warenhuis gevonden waar ze echt alles verkopen en ook nog zo'n overdekte markt waar ik het gister over had.
Overigens heeft het vandaag de hele dag geregend... Een fiets en regen... Hollandser kan geloof ik niet ^.^ [Dat betekent trouwens niet dat het ook kouder is, het is nog steeds snikheet en ik blijf mijn vieze zweetkleren wassen...]
Vanmiddag had ik een afspraak met mevrouw Chung Ae Ree van de Inkas. Een vriend van me had me bij haar geintroduceerd en vandaag ben ik dus gewoon eens langsgegaan. We hebben gezellig zitten praten en ik heb ook wat andere adopkos uit Amerika ontmoet. Zij nodigde me uit 1-3 oktober mee te gaan op een excursie naar Chedu-eiland, een eiland in het Zuiden van Korea. Daar hoefde ik natuurlijk niet lang over te denken^.^ Het schijnt een heel mooi eiland te zijn [veel pas getrouwde stellen gaan erheen op huwelijksreis!] en ik wilde er graag eens heen gaan, maar wist niet zo goed hoe ik de accomodatie enzo moest regelen. Dit is dus een super kans en ik kan het nog steeds niet helemala geloven. [Inkas is overigens een organisatie die op alle mogelijke manieren adopkos hulp verleent: zoeken van familie, zorgen voor vertaling, beurzen weggeeft etc etc > http://www.inkas.org/ ]
Het was overigens een heel gedoe om hun 'kantoor' te vinden... Hoewel elk huis/gebouw etc natuurlijk een straatadres met huisnummer heeft, schiet je daar weinig mee op. Richting wordt hier eigenlijk altijd aangegeven aan de hand van een eenvoudig kaartje en iets wordt dus altijd gelokaliseerd als 'naast X' of 'voor Y'. Aangezien dit kantoor vlakbij het Sinch'on postkantoor was, moest het vlakbij zijn, maar tussen de grote wegen op de kaart, zitten zoveel kleine drukke kronkelige straatjes dat ik het gebouw maar niet kon vinden. Als ik het aan iemand vroeg werd ik steeds een andere kant opgestuurd... Uiteindelijk ben ik het 'district' kantoor binnengelopen en daar waren ze erg behulpzaam. De man printte speciaal een kaart uit waar hij de route op uittekende en daarna was het eenvoudig te vinden. Eigenlijk was het wel leuk, omdat zo ook eens zo'n district kantoor van binnen zag. (Daar stond namelijk iets over in ons tekstboek).
Al met al was het dus een leuke dag.
De buren hebben kleine kinderen die zowel piano als viool leren. Ze kunnen het al behoorlijk dus ik wordt soms getrakteerd op ene gratsi concert^.^ Dat de Koreanen veel waarde hechten aan onderwijs blijkt trouwens wel uit het feit dat die kinderen vaak nog 's avonds laat door hun vader overhoord worden. Dat belang van onderwijs zag je ook in de Kyobo boekenwinkel [die hele grote van een paar dagen geleden]. Daar heb je studieboeken voor echt de allerkleinste! Schrijven, lezen, maar ook rekenen en zelf economie!
Allemaal een fijn weekend!
X
soe
-
09 September 2005 - 11:02
Hans:
Wat en leuke berichten allemaal van jou uit Seoul. Zo te lezen heb je het er erg naar je zin. Fijn dat je zoveel leuke aardige mensen ontmoet. Ik ben heel benieuwd hoe die excursie wordt. Nou je zal het wel melden. Goed weekend
doei Hans -
09 September 2005 - 12:11
Bas, An En Vera:
Het is jammer dat onze huwelijksreis niet naar CheJu ging. Het is zeker de moeite waard. Misschien kun je ook de Hallasan beklimmen. Dat is erg mooi in oktober door alle verschillende herfstkleuren.
Veel fietsplezier en we kijken uit naar de volgende verhalen. -
09 September 2005 - 12:35
Son:
Hey soe, heb je al een ppangppangi gekocht voor op je fiets? ;) niet vergeten he! Dan horen ze je aankomen :D Het is leuk om al je verhalen te lezen... Ik ben benieuwd of ik het er net zo goed ga afbrengen als jij.. veel plezier en have fun exploring!
Kus -
09 September 2005 - 16:10
Joor:
Hoi soe, jij lijkt helemaal op geen een van die vrouwen vind ik. Zijn er ook mensen waar je wel op lijkt? Liefs -
09 September 2005 - 20:41
Heleen:
he Soe, wij zijn net terug uit Normandie en kunnen gelijk genieten van al je belevenissen, wat een andere wereld!! Maar... iets is herkenbaar: de pompoenen die ik op de markt zie, liggen ook bij ons in Lekkerkerk opgestapeld, lekker hoor, krijgen we wat recepten uit Korea?
liefs Heleen -
10 September 2005 - 08:44
Cora:
Hoi Soe, jij bent al aardig aan het integreren zo te lezen! Leuk om zo kennis te maken met een voor mij zo onbekende wereld. Veel plezier met je excursie!
doei -
11 September 2005 - 13:08
Ye-Jin:
Hoi Soe, als je tijd hebt moet je "My boyfriend is type-B" ff kijken. Hele leuke film, maar die gozer is wel een eikel zeg! Maar goed, misschien is zij wel te lief. Veel liefs, doei doei -
15 September 2005 - 18:39
Charlotte:
Hee Soe, hahaha, inderdaad regen en een fiets, dat komt me heel bekend voor! en wel 21 versnellingen!! Komt dat je niet meer bekend voor?? M&M vast ook nog wel! Ik ben ff van een week aan het bijlezen, blij dat internet het weer doet! Veel liefs!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
