weekend

Annyong~~
Er is weer een hoop gebeurd, dus maak een kop koffie, pak de koektrommel en ga er maar weer eens goed voor zitten^^
Zoals ik al heb verteld had ik het gevoel dat mijn klas een beetje te hoog voor me was. De uitleg van de docent kon ik altijd wel volgen. De docenten hebben een speciale training gehad en leggen echt op een goede manier uit. Alles in het Koreaans, maar door veel voorbeelden en gebaren enzo valt het meestal wel te volgen. Zodra het gesprek echter wat losser werd en over andere dingen ging raakte ik de draad kwijt. De teksten in het boek en de oefeningen en zo waren ook wel te doen, maar het aantal woorden dat ik niet kende was zo groot dat ik de hele dag bezig was met woorden opzoeken en niet meer aan het leren toe kwam. Nou ben ik niet vies van een beetje werk (ja, oke, ik geef het toe, ik had mijn boeken ook mee naar cheju en heb sochtends toen de rest nog sliep ook nog even zitten leren...:)), maar ik zag steeds zo op tegen de lessen, dat was ook niet leuk meer. Ik heb toen dus gevraagd aan de docente of ik niet een niveau lager kon. Donderdag heb ik dus de lessen gevolgd bij niveau 5 van de B course (ipv 4 van de A course). De B course gaat wat langzamer omdat er meer levels zijn en er is meer nadruk op spreken en luisteren ipv vocabulaire en grammatica. Leuk in theorie, maar verder gebruikten ze dezelfde teksten en waren er nog steeds evenveel woorden die ik niet snapte en aangezien ze meer praatte kon ik zo waar nog minder volgen. Ik heb dus 4 uur mijn best gedaan om een beetje te begrijpen wat de bedoeling was (ik had me natuurlijk ook niet echt voor kunnen bereiden omdat alles zo snel was geregeld), maar na 4 lange uren ging ik toch maar vragen of ik niet gewoon naar niveau 3 van de A course kon. Dat boek had ik al ingezien en dat sprak me veel meer aan. Sommige dingen weet ik al, maar er staat nog genoeg in om te leren en zo kan ik eerst een semester wennen aan de methode hier. De afgelopen dagen ben ik dus druk bezig geweest de gemiste stof bij te werken en maandag ga ik het in die andere klas proberen.

Vrijdag was er een speciale dag op de uni omdat het zondag Hangul-dag is. Het hangul is het Koreaanse schrift, halverwege de 15e eeuw uitgevonden door koning Sejong of in opdracht van, daar zijn ze nog niet uit. Waar iedereen het echter wel over eens is, is dat het een uniek schrift is, omdat het echt is uitgevonden en zich niet over een aantal eeuwen heeft ontwikkeld. Jullie pc kan waarschijnlijk geen koreaans lezen, anders had ik het kunnen laten zien, maar het hangul zit heel logisch in elkaar. Er zijn een aantal basis medeklinkers waarvan de vorm gerelateerd is aan de uitspraak. Zo is de k een horizontale streep met een vertikale streep eraan vast aan de rechterkant (zeg maar de helft van een vierkantje dus). Dit is de vorm van de tong in de mond als je de k uitspreekt. Een extra streepje erdoor betekent dat de klank geaspireerd wordt uitgesproken en een dubbele k wordt plosief, dus zeg maar extra hard. Dat principe geldt ook bij de meeste andere medeklinkers. De klinkers zijn weer opgebouwd uit een verticale streep, een punt en een horizontale streep die staan voor aarde, hemel en de mens. Verder zijn er nog een heleboel leuke dingen aan het hangul maar daar zal ik jullie niet mee lastig vallen, dat kun je vast ook wel op internet vinden.
In ieder geval zijn de Koreanen erg trots op hun schrift (de studieboeken zijn ook meestal in het koreaans!) en dat vieren ze dus jaarlijks. Aangezien deze dag echter op een zondag viel, was er vrijdag een speciaal event op de uni waar ook studenten van andere uni's aan meededen.
Het was de bedoeling dat we zouden verzamelen bij het openlucht theater, maar vanwege de regen ging dat niet door. Het is de hele week mooi weer geweest en ook nu schijnt de zon weer uitbundig, maar juist die dag was er regen. En inderdaad geen buitje, maar de hele dag en ik had idd ook nog geen plu gekocht^^
De docenten liepen nu ook maar een beetje radeloos rond, want dit hadden ze niet verwacht. Het eerste uur zaten we dus in de klas met koffie, thee en koekjes die de docente voor ons had gekocht. John had zelfs zijn vrouw, dochtertje van 2? en zijn ma meegenomen, dus we hadden een goed excuus om engels te praten. Dit was trouwens de eerste (en ik denk ook enige) keer dat ik de docente ook engels heb horen praten! en ze bleef er aandringen dat we koreaans moesten praten en dat alleen john dat dan vertaalde :)
Uiteindelijk werd besloten dan maar binnen te blijven. Er was een intro praatje met allemaal sprekers (belangrijke mensen, waarbij het me opviel dat het allemaal mannen waren terwijl de docenten allemaal vrouwen zijn) en daarna gingen we weer terug naar het lokaal. Het was de bedoeling dat we een essay over de 'tijd' of een gedicht over 'gezicht' schreven en aan het einde van de dag zouden de prijswinnaars van deze schrijfwedstrijd bekend worden gemaakt.
Het grappige aan het gedicht is dat je niet kan rijmen omdat de uiteindes van de zinnen altijd einigen op een ww en er een beperkt aantal mogelijke uitgangen is. Vanwege de lengte koos ik voor het gedicht. Mijn toekomst wordt zo wel steeds duidelijker, ik wordt geen pottenbakker en ik geloof dat dichter ook niet echt voor mij is weggelegd. Met een bonnetje kon je een lunch kopen: melk, een yakult en kimbap. Dat laatste is koreaanse sushi maar dan veel lekkerder en ik vraag me af wie dat allemaal heeft moeten klaarmaken! Het vraagt een hoop handwerk en volgens mij waren er ruim meer dan 1000 deelnemers... Om 12 uur was iedereen wel klaar en omdat de uitslag pas om 3 uur zou zijn, gingen de meesten naar huis. Ik ben in het lokaal gebleven met een paar klasgenoten en we hebben heel gezellig zitten kletsen. In het koreaans.
Dat vind ik eigenlijk wel jammer als ik nu naar een andere klas ga. Hoewel ik in het begin nog een beetje liep te mopperen op de rest, zijn ze natuurlijk hartstikke aardig en was het gewoon een kwestie van wennen. Zelfs de docente valt heel erg mee en het is echt een onwijs lief mens :) Vooral als je 3 uur met elkaar 'moet' praten vanwege het slechte weer buiten, leer je elkaar toch beter kennen:)
Voorafgaand aan de uitslag was er nog een trekking met lootjes waarbij je diverse prijzen kon winnen, maar helaas niet voor mij^^
's Avonds bij het eten lag er weer een hoop post op me wachten uit Nl! Heel erg bedankt voor al jullie lieve brieven en mails, dat vind ik altijd zo gezellig. Mijn kamer hangt al helemaal vol met alle kaarten en foto's:)

Het is nu dus weekend en hoewel ik alweer 5 weken in Korea zit, is dit voor mijn gevoel mijn eerste echte weekend. De eerste weken had ik nog geen les en wist ik vaak niet eens welke dag het was, maar nu de lessen zijn begonnen krijgt de week weer wat meer structuur en kan ik ook echt genieten van die 2 dagen vrij. Vanmorgen werd ik wakker en mijn eerste gedachte was, mmm, normaal zou ik nu brood staan te bakken, wat vreselijk raar dat ik hier nu gewoon in mijn bed lig. Na al die jaren vind ik het maar raar dat ik geen baantje heb en ik mis het eigenlijk wel een beetje...Het werk, de klanten, het brood en de collega's natuurlijk :)
Overigens zag ik nog steeds een heleboel highschool studenten op weg naar school en ook een deel van de uni is gewoon open.

Mijn kamertje begint steeds meer mijn kamertje te worden. De zooi, alle kaarten van jullie... Op straat begin ik ook de mensen te herkennen en net als in Nwijk tijdens mijn rondje lopen, beginnen ook hier de mensen mij op weg naar school te herkennen en zeggen we elkaar gezellig gedag.

Vandaag heb ik een stel blousjes en een broek van het japanse meisje van de kamer naast mij gekregen. Zij droeg ze niet meer en vroeg of ik ze wilde. Ze pasten goed en het kwam goed uit, want ik had net zitten denken dat ik nog wat kleren met lange mouwen nodig had. Midden op de dag is het mooi weer, maar sochtends en savonds is het vaak een graad of 10.

Zo het is weer een lang verhaal geworden en ik ga er weer eens een eind aan maken want het huiswerk roept weer en ik ben van plan eens dat sulppang te kopen. Dat heb ik nu al zo vaka zien liggen dat ik nu wel eens wil weten hoe het smaakt. Wordt vervolgd dus. Overigens zou een bordje hutspot er nu wel weer eens ingaan. Het eten is hier nog steeds erg lekker, maar altijd erg gekruid of met pepers en zo en dat vind ik ook wel lekker, maar een saaie aardappel is ook wel weer eens lekker. Misschien moet ik de ajuma maar eens lief aankijken^^ Gister is ze de hele dag bezig geweest met groene pepers, die hadden ze van familie gekregen. De hele kamers lag vol en ze moest de pepers van de blaadjes halen en dan ook nog de steeltjes verwijderen. De pepers heeft ze ingemaakt en de blaadjes eten we. Ze moest wel een beetje lachen toen ik vertelde dat wij die in Nl per 2 stuks in de supermarkt kopen voor de prijs van???

Kus
soe