stukje fietsen in de zon en langs mevr Hong
Door: soe
Blijf op de hoogte en volg Soe Ja Kim
16 September 2005 | Zuid-Korea, Seoel
Lieve allemaal,
Gisteren heb ik ttok-kuk op, dat is soep met rijstcake erin, platte ovalen geplette rijst die in de soep gekookt is. Ik had dat spul in Nederland ook al een keer gekocht, maar daar bleef het plastic ondanks mijn kookkunsten. De soep van gister was echter erg lekker.
Vannacht werd ik getrakteerd op blaffende honden, toeterende auto's, slaande deuren en luide stemmen. Of er nu iemand heel vroeg weg moest of heel laat thuis kwam (waarschijnlijk dat laatste) weet ik niet, maar het ging met veel lawaai gepaard...
Vanmorgen heb ik een stukje op mijn fiets gereden langs de Han. het was mooi weer en er stond een verkoelend windje. Met een beetje fantasie leek het geraas van de auto's zelfs nog wel op het klotsen van de golven. Er waren veel fietsers, wandelaars en skeeleraars. Sommigen hadden een mondkapje voor. Hoewel mijn fiets er super modern uitziet en ook best lekker rijdt, heb ik toch liever mijn eigen barrel thuis. Deze fiets is erg klein en je trapt je een slag in de rondte om vooruit te komen...
Ik heb ook een stukje langs een zijrivier van de Han gereden. Nou ja, rivier is een groot woord. Het was een brede geul met een cm water erin en vooral heel veel rotsblokken. Links en rechts en boven! waren grote wegen, maar aan de weerszijden van het fietspad waren mooie bloemperkjes. Hoewel ik er verder niet ben gaan kijken heb ik ook het Seoul World Cup Stadion gezien.
Op de terug weg ben ik langs een bekende van de Summerschool 1999 geweest. Eigenlijk zou ik bij deze mevrouw verblijven, de eerste week van mijn aankomst, maar omdat zij onverwachts naar Amerika moest ging dat niet door. Nu ik haar huis van binnen heb gezien, spijt me dat wel een beetje :) Ze woont in een flat of een appartement zoals de Koreanen dat noemen, maar dan moet je niet aan die vieze kleine lullige flatjes in Nederland denken. Je gaat naar binnen langs ene portier en een gigantische massieve poort waarachter een ruime parkeerplaats is. De flat is niet zo volgepropt met afzonderlijke huisjes als bij ons, maar bestaat uit zeer ruime appartementen. De hal en en lift enzo waren bekleed met van die marmerachtige platen en het licht ging vanzelf aan als je bewoog. Alles was heel ruim en groot en je waant je in een soort super de luxe hotel. Ik dacht dat het huis van EY luxe was, maar het kan dus nog luxer... Ik ben niet het hele huis doorgeweest, maar overal leken wel nieuwe kamers en deuren te zijn. Er was in ieder geval 1 hele ruime woonkamer van 10 bij 10 en daarnaast was nog een eetkamer en een keuken en daarachter waren ook nog kamers. Aan de andere zijden waren ook nog allemaal kamers met (minstens) 2 badkamers (waarvan 1 met douche en bad). Overal hingen mooie schilderijen, schetsen, kaligrafie en er waren ook veel mooie vazen, beelden ed. Verder veel mooie lakwerk (kasten, tafels, stoelen...) en natuurlijk iemand die kookt en zo. We hebben gezellig gepraat en voor de lunch nam ze me mee naar een italiaans restaurant waar ik spagetti puttanesca heb gegeten. Het was leuk haar weer te zien, maar vooral ook gezellig weer even met iemand te praten.
Ik heb hier een heleboel nieuwe en al bekende mensen ontmoet en iedereen is heel erg aardig. Toch heb ik af en toe wel last van vlagen heimwee en mis ik jullie allemaal best wel (erg). Misschien is dat raar, want iedereen is hier ook heel aardig en behulpzaam en in Nederland zag ik jullie (helaas) ook steeds veels te weinig en misschien heb ik nu zelfs wel meer contact! Toch mis ik jullie en zal ik ondanks alle leuke dingen ook wel een beetje blij zijn als de lessen zijn begonnen en ik wat meer vaste structuur krijg. Toerist zijn is leuk, maar ik blijf natuurlijk wel een beetje een studiedoos.
Ze zeggen dat het morgen en van het weekend weer gaat regenen... ik hoop dat mijn paraplu dat overleeft. Ik heb gisteren in ieder geval wel nieuwe schoenen gekocht. Mijn gympen waren helemaal rood van het bloed omdat ik mijn hiel had opengehaald aan de deur:) Morgen moet ik dus ook nog een stel nieuwe sokken kopen.
Ik weet niet of ik dit weekend zal kunnen emailen, het is dit weekend Ch'useok, een traditionele feestdag waarbij iedereen met zijn familie samenkomt en het hele land platligt. Ik ben uitgenodigd bij EY en haar familie en ga morgen al langs om te kijken als ze de voorbereidingen treffen. De verhalen volgen ongetwijfeld.
Dikke kus uit Seoul,
liefs
soe
Gisteren heb ik ttok-kuk op, dat is soep met rijstcake erin, platte ovalen geplette rijst die in de soep gekookt is. Ik had dat spul in Nederland ook al een keer gekocht, maar daar bleef het plastic ondanks mijn kookkunsten. De soep van gister was echter erg lekker.
Vannacht werd ik getrakteerd op blaffende honden, toeterende auto's, slaande deuren en luide stemmen. Of er nu iemand heel vroeg weg moest of heel laat thuis kwam (waarschijnlijk dat laatste) weet ik niet, maar het ging met veel lawaai gepaard...
Vanmorgen heb ik een stukje op mijn fiets gereden langs de Han. het was mooi weer en er stond een verkoelend windje. Met een beetje fantasie leek het geraas van de auto's zelfs nog wel op het klotsen van de golven. Er waren veel fietsers, wandelaars en skeeleraars. Sommigen hadden een mondkapje voor. Hoewel mijn fiets er super modern uitziet en ook best lekker rijdt, heb ik toch liever mijn eigen barrel thuis. Deze fiets is erg klein en je trapt je een slag in de rondte om vooruit te komen...
Ik heb ook een stukje langs een zijrivier van de Han gereden. Nou ja, rivier is een groot woord. Het was een brede geul met een cm water erin en vooral heel veel rotsblokken. Links en rechts en boven! waren grote wegen, maar aan de weerszijden van het fietspad waren mooie bloemperkjes. Hoewel ik er verder niet ben gaan kijken heb ik ook het Seoul World Cup Stadion gezien.
Op de terug weg ben ik langs een bekende van de Summerschool 1999 geweest. Eigenlijk zou ik bij deze mevrouw verblijven, de eerste week van mijn aankomst, maar omdat zij onverwachts naar Amerika moest ging dat niet door. Nu ik haar huis van binnen heb gezien, spijt me dat wel een beetje :) Ze woont in een flat of een appartement zoals de Koreanen dat noemen, maar dan moet je niet aan die vieze kleine lullige flatjes in Nederland denken. Je gaat naar binnen langs ene portier en een gigantische massieve poort waarachter een ruime parkeerplaats is. De flat is niet zo volgepropt met afzonderlijke huisjes als bij ons, maar bestaat uit zeer ruime appartementen. De hal en en lift enzo waren bekleed met van die marmerachtige platen en het licht ging vanzelf aan als je bewoog. Alles was heel ruim en groot en je waant je in een soort super de luxe hotel. Ik dacht dat het huis van EY luxe was, maar het kan dus nog luxer... Ik ben niet het hele huis doorgeweest, maar overal leken wel nieuwe kamers en deuren te zijn. Er was in ieder geval 1 hele ruime woonkamer van 10 bij 10 en daarnaast was nog een eetkamer en een keuken en daarachter waren ook nog kamers. Aan de andere zijden waren ook nog allemaal kamers met (minstens) 2 badkamers (waarvan 1 met douche en bad). Overal hingen mooie schilderijen, schetsen, kaligrafie en er waren ook veel mooie vazen, beelden ed. Verder veel mooie lakwerk (kasten, tafels, stoelen...) en natuurlijk iemand die kookt en zo. We hebben gezellig gepraat en voor de lunch nam ze me mee naar een italiaans restaurant waar ik spagetti puttanesca heb gegeten. Het was leuk haar weer te zien, maar vooral ook gezellig weer even met iemand te praten.
Ik heb hier een heleboel nieuwe en al bekende mensen ontmoet en iedereen is heel erg aardig. Toch heb ik af en toe wel last van vlagen heimwee en mis ik jullie allemaal best wel (erg). Misschien is dat raar, want iedereen is hier ook heel aardig en behulpzaam en in Nederland zag ik jullie (helaas) ook steeds veels te weinig en misschien heb ik nu zelfs wel meer contact! Toch mis ik jullie en zal ik ondanks alle leuke dingen ook wel een beetje blij zijn als de lessen zijn begonnen en ik wat meer vaste structuur krijg. Toerist zijn is leuk, maar ik blijf natuurlijk wel een beetje een studiedoos.
Ze zeggen dat het morgen en van het weekend weer gaat regenen... ik hoop dat mijn paraplu dat overleeft. Ik heb gisteren in ieder geval wel nieuwe schoenen gekocht. Mijn gympen waren helemaal rood van het bloed omdat ik mijn hiel had opengehaald aan de deur:) Morgen moet ik dus ook nog een stel nieuwe sokken kopen.
Ik weet niet of ik dit weekend zal kunnen emailen, het is dit weekend Ch'useok, een traditionele feestdag waarbij iedereen met zijn familie samenkomt en het hele land platligt. Ik ben uitgenodigd bij EY en haar familie en ga morgen al langs om te kijken als ze de voorbereidingen treffen. De verhalen volgen ongetwijfeld.
Dikke kus uit Seoul,
liefs
soe
-
16 September 2005 - 10:38
Marjon:
Hoi Soe
Wat hoor ik nu, heimwee. Begrijpelijk hoor, niets om je voor te schamen, maar wel akelig. Inderdaad een beetje structuur houdt een mens overeind.
Ik vind het echt stoer (zoals ik ook al eerder schreef geloof ik) dat je zo in je uppie naar de andere kant van de wereld bent gegaan. Maar dat betekent niet dat je constant stoer hoeft te zijn. Het is natuurlijk moeilijk, want je bent nog niet met genoeg mensen vertrouwd, je vrienden zitten hier, je spreekt de taal nog niet zo soepel. Kortom voldoende reden om even een dipje te hebben. Zorg wel dat je toch leuke dingen blijft doen en bedenk dat de studie bijna begint. Dan zul je nog wel eens terugdenken aan deze overmaat aan vrije tijd.
Overigens dank voor je verhaal en de foto's.
Lieve Soe, hou je taai en weet dat er aan je gedacht wordt.
Liefs, Marjon -
16 September 2005 - 11:39
Astrid:
Ha Soeka, wat een verhalen elke dag. Een wondere wereld maar ik snap het best van die heimwee. Je zit ook maar niet een eind weg en hier thuis kan je altijd even bij iemand langswippen die je goed kent en waar je jezelf kunt zijn, dat zal daar best lastiger zijn. Toch bewonder ik je omdat je er heen bent gegaan en zo lang wilt blijven. Stoer hoor. Geniet vooral met volle teugen en ik ben blij dat we hier met mee kunnen beleven met je verhalen en foto's. Liefs -
16 September 2005 - 14:28
Joor:
Hoi lieve soe,
Tuurlijk is het allemaal hartstikke leuk al die nieuwe dingen, maar ook wel moeilijk. Is het duur om naar huis te bellen? Voor mij hielp het wel om dat af en toe te doen.
Misschien hebben ze van die speciale telefoonkaarten of anders kunnen proberen over internet te spreken? -
16 September 2005 - 18:30
Son:
Meid, het is leuk al je verhalen te lezen, maar af en toe is het niet bijhouden hoeveel jij typt zeg :) Maar heel leuk om allemaal te lezen.. af en toe ook dingen die ik wel herken ^^ En ik mis jou ook meid.. Ik hoop gauw naar Korea te kunnen zodat je me alle mooie plekjes van Seoul kan laten zien.
Hoop gauw je volgende verhaal te lezen.
Liefs -
16 September 2005 - 18:38
Marijke En Hans.:
Hallo Soeja,
Cynthia maakte me net attent op de nieuwste foto's op je site. Zij zit met haar laptop op de bank en ik achter de computer in het computergedeelte van de woonkeuken. De foto's zijn inderdaad erg mooi, vooral die met de brug horizontaal door het beeld. (Een brug verticaal zou wel vreemd zijn).
Je verslagen lezen we als steeds met veel belangstelling.
Hou je taai, nog even en je mag weer lekker hard gaan leren!
Hartelijke groeten. -
16 September 2005 - 20:43
Wilma:
Hi soe,
ja jij mist ons en wij missen jou. gelukkig zit je binnenkort weer in een groep mensen en zullen alle contacten wat soepeler lopen dan hoef je niet meer zo op pad om mensen tegen te komen.
ik heb er ook veel bewondering voor hoor hoe je het allemaal doet!!!!!!
enne wat joor zegt bel gerust of mail een keer een nummer door dan bellen wij jou,
dikke kus, wilma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
