Ik ben naar een Koreaanse bruiloft geweest!

Hallo daar in dat kikkerlandje~~

Tijd voor weer een berichtje, er is weer ene hoop gebeurd. Deze week kwam Sonja naar Korea; zij is in hetzelfde jaar als ik begonnen met Koreaans in Leiden. Ze heeft een Koreaanse moeder en omdat haar oom dit weekend trouwde, kwam ze met haar ouders voor 2 weken naar Korea. Ze verbleef de eerste dagen in het huis van haar oom, maar woensdag kwam ze gezellig een nachtje bij ons logeren. We hebben gezellig op d ekamer van Jong een dvd zitten kijken die hij net had gekocht (Elektra, gebaseerd op een Japanse manga. Niet geweldig, maar wel gezellig zo met zijn 3tjes) en daarna hebben we een hapje gegeten in het restaurant tegenover ons huis. Dat was nog een beetje een gedoe omdat zij graag pulgogi wilden eten, dat is heel dun gesneden vlees gemarineerd in sojasaus, sesamolie, beetje suiker, veel knof en eventueel wat gember, peper en zout. De tafels hebben een rond gat in het midden waar dan hete kolen in worden gedaan met een rooster erboven zodat je zelf je vlees kan roosteren. Dat wordt dan vergezeld van rijst en allerlei bijgerechtjes en saus. Verder zijn er slabladeren: je neemt een blad, doet daar wat rijst, vlees, bijgerechtjes en saus op, rolt dat op en probeert dat een beetje fatsoenlijk in je mond te douwen (Wat meestal niet lukt, maar ze eten hier toch meestal als beesten dus dat valt niet zo op). Wij wisten alleen niet dat er ook nog een tweede variant van pulgogi bestond die in een soort bouillon wordt gemaakt en waarvan ze dus dachten dat we die bedoelden. Gelukkig konden we het nog wel omruilen wat dus inhield dat ze met kolen aan kwamen zetten en hetzelfde vlees, maar nu zonder bouillon. Het stomme was alleen dat ze de noedels er nog wel tussen hadden gelaten en die lagen dus lekker te verbranden^^ Ik had pibimpap. Je krijgt dan een stenen kom die loeiheet is en waar rijst inzit met groenten erop en saus. Dat moet je dan mixen en door de hete kom gaat dat lekker bakken. Jong zat ons bang te maken met verhalen over chinese importkimchi waar allerlei bacterieen in zouden zitten en waar ik me niets van aantrok, maar waar ik de volgende dag wel een beetje voor gestraft werd??? :)
Eigenlijk zou Son donderdagochtend weer naar het huis van haar oom gaan, maar toen ik van school terugkwam was ze er nog: ze had niet echt kunnen slapen. Dat was eigenlijk wel gezellig want nu kon ik dr nog even gedag zeggen. De bruiloft zou zaterdag zijn, maar ipv de vrijdag ook bij haar oom (in seoul, waar de bruiloft ook zou zijn) door te brengen, moesten ze van de zus van haar moeder naar het huis van haar oma komen omdat de traditie was: allemaal helpen met eten maken enzo. Leuk hoor, tradities, maar nu moesten ze dus wel voor die ene dag 6 uur rijden naar het Oosten, naar het platteland waar Son dr oma woont...

Vrijdag was het hier 'ppaeppaero day'. Ppaeppaero zijn hier overal te krijgen, het zijn sticks met een laagje chocolade erom en je hebt ze in alle maten en soorten. Enige jaren geleden heeft de fabrikant, Lotte een gigant hier, een speciale ppaeppaero dag gecreeerd, waarop je aan iedereen die je wil van die sticks kan uitdelen. De supermarktjes hier stonden helemaal vol met die singen in alle mogelijke verpakkingen: groot, klein, allemaal doosjes bij elkaar gebonden in de vorm van een hart etc. 2 mensen uit mijn klas hadden ze ook voor de grap meegenomen.
Verder vertelde onze docente dat ze ook 'sagwa'dag hebben in oktober. Sagwa-hada is een koreaans werkwoord voor verontschuldigen, zeggen dat het je spijt. Sagwa betekent echter ook appel en op die dag geef je dus een appel aan mensen tegen wie je je verontschuldigingen niet hebt aan kunnen bieden. Ideetje voor in Nederland?^^

Zaterdag waren Jong en ik dus uitgenodigd voor de bruiloft van Son dr oom. Jong was netjes in pak, ik in mijn zwarte jasje. het was niet zo ver, met de metro een half uurtje met overstap. We stapten alleen 1 halte te vroeg uit, omdat ik de naam van het station vergeten was en mijn papiertje nog op mijn bureau lag... Leve de mobiele telefoons! Jong hield een taxi aan (die zijn hier altijd en overal en die hoef je dus niet speciaal te bellen. Er zijn nog verschillende soorten ook. De zwarte zijn het duurste) en ik probeerde in gebroken Koreaans uit te leggen waar we heen moesten. Het was gelukkig niet zo ver, en al snel zagen we Son met dr ouders op ons staan wachten.
Ik had haar ouders nog nooit gezien, het waren hele aardige mensen, vooral haar moeder, dat was echt zo'n lief leuk mens. We moesten nog even zoeken naar het gebouw waar de bruiloft zou zijn en het was ook niet echt een gebouw waar je een bruiloft zou verwachten. In Nederland dan, dit was wel een bruiloft zoals die tegenwoordig veel in Korea gevierd wordt.
Het was dus in een gigantisch 23 verdiepingen hoog gebouw waar vast ook nog andere bedrijven in zaten. Wij moesten naar de derde verdieping waar een hal was met in het midden een tafel met een ijssculptuur in de vorm van de vogels met de kop naar elkaar en een hart. (Het was wel grappig, we hadden pas met college een tekst gelezen over die ijssculpturen en dat die idd veel voor zulke gelegenheden gemaakt worden). Verder stond er een grote foto van de bruid en de bruidegom. Verder stonden er twee tafels, links die van de familie van de bruidegom en rechts die van de familie van de bruid. De gasten gingen naar 1 van beide tafels, afhankelijk wiens gasten ze waren en gaven daar dan hun cadeau, altijd een witte envelop met geld erin. Verder geen kaart of tekst of briefje erbij, gewoon een witte envelop. Die werd opengemaakt, het geld werd geteld en dat werd allemaal netjes genoteerd in een boek. Achter de tafel stonden grote bloemstukken, ook typisch Koreaans. Ze zijn anders dan we ze in Nl hebben, deze gaan meet de 'hoogte' in en er zitten linten aan met chinese karakters erop. (Zulke stukken worden ook altijd gebruikt bij de opening van een nieuw gebouw ofzo). Om 12 uur begon de plechtigheid in een grote zaal met een toneel en veel gordijnen. Het zou een katholieke dienst worden op verzoek van de bruid haar familie, maar het was niet te vergelijken met een christelijke dienst zoals we die in Nl hebben. Het was ten eerste al niet in een kerk en het enige andere dat aan het chrsitendom deed denken was het woord god dat om de zoveel tijd viel. Er was een piano met een man en een vrouw die voor de muziek zorgde. De bruidegom kwam naar voren en daarna de bruid aan de arm van haar vader. Op het toneel was een soort spreekstoel met een voorganger en er stonden bloemen en 2 kaarsen die door de omas waren aangestoken. De voorganger hield een lang verhaal over dat het saai was in je eentje te leven en hoe je ene goed leven meost leiden en dat je van elkaar moest houden blablabla. Het was grappig om te zien dat de gasten het niet zo nauw namen met die dienst en ook gewoon zaten te praten. Er waren trouwens heel veel gasten, 500 hoorde ik van Sonja. Aan de ene kant had je de nette gasten van de bruid en adarnaast was er ook een hele buslading met ajummas en ajossi's, kennissen van het dorp van de oma van Sonja^^ Er waren hier en daar wat vrouwen in hanbok, vooral die van de oma van Sonja vond ik erg mooie. Een zacht soort groen met wit en allerlei decoraties.
Het in het echt verbinden bestond uit het elkaar een hand geven en dan hield de voorganger hun handen bij elkaar en zij zoiets van 'neem jij...' en trouwde ze. Verder was er geen kus, alleen een voorzichte 'hug'^^ Na nog wat liedjes (waaronder 1 in het engels, wat amper te verstaan was^^), een buiging naar elkaar, de omas en het publiek, werden er nog een hele rits foto's gemaakt met familie enzo.
Daarna gingen we naar de bovenste verdieping waar een groot buffet was met echt alles wat je je maar voor kan stellen... Een welkome afwisseling van het hasukvoedsel. Dat is ook wel lekker, maar dit was wel eens fijn voor de afwisseling^^
Na het eten gingen we weer naar beneden waar het tweede deel van de plechtigheid plaatsvond, de 'p'yaebaek'. Dat vond plaats plaats in een klein kamertje van 4 bij 4 meter. Het is een plechtigheid waarbij de bruid en de bruidegom buigen voor de familie van de bruidegom. Er stond een mooi scherm met schilderingen waarvoor de familie om en om op kussens zat. Daarvoor stond een tafeltje met ritueel voedsel en wat meer spul dat er bij hoort. Daarvoor zijn dan de bruid en de bruidegom die een aantal buigingen maken en de familie speciale thee aanbieden. In ruil daarvoor krijgen ze geld. Dat buigen gaat volgens speciale regels, het luistert heel nauw hoe vaak, hoe diep etc en sommige buigingen van de bruid zijn zo ingewikkeld of moeilijk dat ze er bij geholpen wordt. Overigens hadden ze nu traditionele klederdracht aan in tegenstelling tot eerder die dag, toen waren ze in pak en het wit.
Inmiddels was de foto van het bruidspaar al vervangen door een nieuwe foto en stond de hal al weer vol met de gasten van het volgende paar. Aan de lopende band dus...
Na in totaal 3 uur was alles weer over en moest Son weer met de bus naar het pLatteland, een rit die heen en terug 12 uur duurt! (Overigens was niet iedereen er hoorde ik, een nichtje moest gewoon naar school op zaterdag en daar krijgen ze dus geen vrij voor).

Vandaag heb ik wat huiswerk gemaakt en met ene half oog tv gekeken. Vanmorgen was er een grappig koppelprogramma zoals ik had ook ene keer op de uni had gezien als oefening. Ik viel halverwege in, maar het ging om 4 mannen en 1 vrouw en zij kon natuurlijk kiezen met steeds verschillende rondes. Het maffe was dat de ma van het meisje er ook was en die onderwierp de gasten ook aan een vraaggesprek. Uiteindelijk kozen het meisje en haar moeder voor 2 verschillende jongens. Het was echter het meisje dat de uiteindelijke keuze mocht maken en 3x raden voor wie ze koos??? ........ Juist, de keuze van haar moeder! Zal vast wel te maken hebben met 'kinderlijke pieteit' die hier belangrijk was/is. Dat is zoiets als gehoorzaamheid en eerbied etc voor je ouders. Tja, ze liet wel zien dat ze een gehoorzame goede dochter was, maar of ik het gedaan zou hebben?(Overigens had ik ook een andere veel leukere gast gekozen :))
Na een beetje zappen kwam ik op een filmkanaal waar ik nog een tekenfilm van MOzes heb gekeken, volgens mij is die ene aantal jaar terug ook in Nl geweest. Hij was Koreaans ingesproken, dus dat was wel een goede oefening^^ En verrassing verrassing wat er na een blok van een half uur reclame kwam?? Juist The Lord of the Rings, deel 2! Die heb ik dus vanmiddag zitten kijken, met Koreaanse ondertiteling. Dat is echt heel grappig, omdat je in het Koreaans heel veel verschillende beleefdheidsniveaus bij het spreken hebt en het interessant was te zien wie welke tegen wie gebruikte. Zo praatte Sam tegen Frodo in een beleefde vorm terwijl Frodo een lager niveau gebruikte tegen Sam. Dat kwam natuurlijk omdat Sam de tuinman was, en in het engels heb je ook wel een verschil in aanspreken maar het was wel grappig. Zo gebruikte Arwen ook een hoog niveau tegen Aragorn, maar Aragorn een laag niveau naar haar en hetzelfde was er tussen hem en Eowyn. Aragorn en Gimli en Legolas gebruikten weer een laag niveau onderling, maar tegen de koning weer een hoger niveau. Verder waren er allerlei niveaus die wij niet eens hoeven te leren en die ook aan het verdwijnen zijn in het alledaagse taalgebruik in Korea.
Na de film ben ik nog even met Jong een frissen neus gaan halen en wat te eten. Ik heb weer een nieuwe bakker ontdekt, Migo, waar ze nog meer normaal brood hebben waaronder zelfs ciabatta en naanbrood!

Gister stonk het vreselijk in huis, achteraf bleek het een of andere tchigae te zijn, een soort dikke soep. Het rook naar vieze kaas, maar later ook weer naar verrotte vis...het meurde echt en later hoorde ik de ajumma ook zeggen dat de buitenlanders de geur meestal niet zo kunnen waarderen...

Wie weet kom ik nog helemaal bekeerd terug, van de week werd ik weer aangesproken door 2 meisjes waarvan ik dacht dat ze me de weg wilden vragen, maar die dus van de kerk waren... Ik heb toen mijn 'ik kan amper koreaans'kop opgezet, wat niet eens zo veel elugen is, en iets gemompeld van een afspraak en dat ik het druk had. Gelukkig konden ze zelf niet zo goed engels en lieten ze me met een kaartje met telefoonnummers weer gaan^^

In Korea hebben ze ook een idols, hier de battle genaamd. Het is hetzelfde principe, maar volgens maar gaan er hier uiteindelijk meer mensen door. De battle is nu afgelopen maar ik las dat er alweer een nieuwe komt, ik ben benieuwd. Ik zie het vast wel voorbijkomen op het muziekkanaal dat ik wel vaak aan heb staan.

Het is weer een heel verhaal geworden en ik ga er weer eens een eindje aan maken. Over 2 weken hebben we alweer toetsen voor het einde van het semester, het stomme is alleen dat we de week na de toetsen nog les hebben! Volgende week hebben we echter eerst dat toneelstuk waar ik al over geschreven heb, daar zijn we nu dus druk mee bezig. Ik hoop dat het vrijdag een beetje weer is, want het is in een openluchttheater op de campus.
Zaterdag komt Son nog even bij ons voor ze weer terug gaat naar Nederland, daar heb ik ook echt zin in.

Nou veel plezier in Nederland,

Kus
Soe