Incheon

Hallo allemaal~~

Level 5 staat bekend om de presentaties die je moet houden. Zo had ik woensdag weer een presentatie over een krantenartikel, deze keer over het tekortschieten van vrijwilligers die ouderen willen helpen. De ouderen blijven langer leven, de jongeren nemen minder kinderen, tel daar bij op dat kinderen tegenwoordig minder vaak voor hun ouders zorgen en je hebt een probleem.
Mijn tweede presentatie ging over 'Taedongyeojido', een landkaart van Korea die in 1861 door Kim Cheongho is gemaakt. Die bestaat uit wel 22 vellen en is in totaal ruim 6 bij 4 meter. Het is de eerste kaart van Korea die dmv 'woodblock printing' is gemaakt ipv met de hand. Het meest bijzondere aan deze kaart is echter het feit dat ie heel erg gedetaileerd is en vrijwel perfect Korea weergeeft. Op slechts 1 stukje in het Noorden na komt ie helemaal overeen met de kaarten van tegenwoordig!

Het kost een hoop tijd al die presentaties, maar ik vind het altijd wel leuk. De anderen hadden ook leuke onderwerpen: over de president, de verschillen tussen Japanners en Koreanen, het Koreaanse eten etc.

Tatoeages zijn hier nog niet altijd algemeen geaccepteerd, hoewel het afhangt van de plek waar ze zitten en de reden. Zo zijn er tegenwoordig veel ajumoni's die hun wenkbrauwen laten tatoeeren of een lijntje bij hun ogen en lippen laten zetten. Leuk gezicht als je naar het badhuis of de sauna gaat en al je make-up er af moet (en dat smeren ze er hier cm's dik op!).
Mannen laten ook steeds vaker wat aan hun gezicht doen. Vooral nadat de huidge president zijn ogen heeft laten liften en een botoxbehandleing heeft laten doen, zijn zulk soort dingen bij mannen ook steeds populairder.

Gisteren ben ik weer met Jong naar zijn familie in Incheon geweest. Jong heeft hier een baan gevonden bij LG Philips en wilde dat graag aan zijn familie vertellen. We hadden tussen 11 en 12 afgesproken bij het metrostation met zijn moeder, maar dat werd iets later... Jong was na de wekker weer in slaap gevallen zodat ik hem om 10.45 wakker kwam maken en toen we eenmaal in de metro zaten, stond die op een gegeven moment ook nog eens een kwartiertje stil op een station. Vertraging dachten wij. Toen die eindelijk ging rijden, reed die echter weer de kant op waar we net vandaan waren gekomen... Bleek dus dat dat al het eindstation was en we er al een halte eerder uit hadden gemoeten:) Nou ja, aangezien de metro nu toch weer terug reed, hoefden we maar 1 halte te wachten voor we bij het juiste station waren. Daar stond zijn moeder te wachten. (Arme moeder, die heeft daar waarschijnlijk een uur gestaan en ze heeft al van die slechte benen...).
Jong had nog wat pakken nodig voor zijn werk, dus dat was het doel van gisteren. Eerst gingen we nog wat eten bij een Koreaans restaurantje, ik had noedelsoep en Jong dumbling soep, maar dat was in de ogen van zijn moeder niet genoeg want ze bleef maar aandringen dat het te weinig was en of hij niet nog honger had en dat ie nog meer moest eten. Uiteindelijk hebben we dus ook nog kimbap op, van die Koreaanse zeewierrolletjes met rijst en groenten enzo.
Daarna gingen we op zoek naar een pakkenwinkel. (Ik vond Incheon eigenlijk leuker dan Seoul, het is veel minder druk en vies. De lucht is veel frisser door de zee en de sfeer is gezelliger vind ik. Verder hebben ze wel alle winkels die je ook in Seoul hebt, compleet met van die grote overdekte markten waar ze allerlei soorten etenswaren verkopen.)
Na wat heen en weer geloop hadden we er 1 gevonden, een mooie luxe winkel met natuurlijk een uitgebreide service. En dan altijd van die kleine rare kleedkamers! Hoe mooi de winkel ook is, dat blijven altijd van die kleine hokjes van 1 m2 die ergens verborgen zitten achter 1 of ander lelijk deurtje, vaak ook nog verstopt in een hoek!
Een mooi pak hadden we snel gevonden, het was alleen nog een beetje te groot bij Jong zijn benen dus dat moest versteld worden.
Jong zijn moeder: Hoe lang duurt dat? Zolang?! Kan dat niet korter, hij is namelijk specaal uit Seoul gekomen dus hij moet hem vandaag weer meenemen.
Meneer: Ja mevrouw, we zullen ons best doen. Als het alleen de lengte had geweest, had het gelijk gekund, maar omdat de broek ook in de breedte ingenomen moet worden (die man en zijn moeder vonden het eigenlijk wel oke in het begin, maar het was echt een hobbezak! Maar dat hoort hier zeker...) gaat het wat langer duren.... Mmm, we doen ons best, misschien zal het in 2 uur lukken.
Jong zijn moeder: 2 uur??? Jemig, hoe kan dat nou zo lang duren??? Hebben jullie het zo druk dan? Ik zie geen andere klanten. Dat kan toch wel korter? Kom op Meneer, dit is toch wel een speciaal geval...
Uiteindelijk werd het dus een uurtje!!!
Ook grappig, als we een winkel binnen gingen waar we niets kochten zij ze steeds 'sorry' als we weer naar buiten gingen.
Na het pak volgden de schoenen, ook een grote mooie winkel waar wel een stuk of 7 medewerkers rondliepen voor 2 klanten. Naast heel veel (lelijke) schoenen hadden ze er ook tasjes, reistassen, horloges, sierraden, pakken, overhemden, stropdassen, jassen...
Na de schoenen hebben we nog een beetje rondgelopen omdat we wachtten op het telefoontje van de pakkenwinkel. Een uurtje na de lunch:"Willen jullie eten? Hebben jullie nog geen honger? "
We kwamen langs een soort outlet winkel waar we even naar binnen gingen, en met een volle tas weer naar buiten kwamen. Jong een zomerjas, een soort 'hangpak' voor thuis (dat hebben ze hier allemaal), en ik kreeg ook zomaar een zomerjas erbij! Ze wilde ook graag wat voor mij kopen en nu heb ik er dus een leuke zomerjas van Quicksilver bij. Moeilijk de kleur te beschrijven, maar zeg amar een mengsel van dat groen/bruin/zand/grijs. Een hele leuke jas en ik vond het zo aardig van dr! Hier werd natuurlijk ook weer flink over de prijs onderderhandeld met als gevolg dat de toch al afgeprijsde artikelen nog eens in prijs omlaag gingen en we er nog een tshirt bij kregen ook :)
Hierna gingen we even langs bij de kleermaker omdat de broek van het huispak te lang was. Dat was een 'winkeltje' van een par m2, heel benauwd en klein en met naaimachines en een strijkijzer zoals je ze in Nl in musea ziet:) Die broek werd terplekke versteld, duurde 10 minuutjes en kostte 2000won (1,7 euro)!
Toen belde de pakkenwinkel en konden we zijn pak ophalen. Daarna gingen we op zoek naar een plek om wat te drinken. Uiteindelijk kwamen we bij een 'loket' waar je van die koreaanse toast (gebakken brood met ei, groenten, ham, kaas etc) en koffie kon kopen. Volgens mij meer voor de afhaal, maar Jong zijn moeder liep gewoon via 1 of ander plastic zeil dat de deur was gewoon naar binnen met de mededeling dat we koffie wilden :) Er werden 3 krukken te voorschijn getoverd en verse koffie. "Nee dank u wel, we hebben nog geen honger" "Ja maar, je moet toch eten, ik kan jullie toch niet wegsturen zonder avondeten, willen jullie echt niets?" (4 uur smiddags).
Na de koffie gingen we op zoek naar de opstapplaats voor de metro, ene hele gedoe, omdat je de weg onderdoor moest steken (ja niet over :)) en daar zat weer zo'n uitgebreid shoppingdoolhof, maar na een hoop gedwaal zaten we dan met onze volle tassen weer in de metro.

Nou iedereen nog een fijn weekend,

X
Soe