Een baan en verhuisd!

Beste allemaal,

Er is inmiddels alweer bijna een maand verstreken sinds mijn laatste stukje. Druk druk druk, wat dat betreft ben ik hier helemaal ingeburgerd! Er is in de tussentijd zoveel gebeurd dat ik niet goed weet waar ik moet beginnen! Volgens mij was ik geeindigd bij het feit dat ik een bijbaantje had als lerares Engels.
Als voorbereiding ben ik 2 keer naar het schooltje geweest. Er waren 3 klasjes die elk een half uur Engelse les hadden. De klasjes waren niet groot. Bij de 4-jarigen waren er maar 4 leerlingen, bij de 5-jarigen een stuk of 7 en bij de oudsten een stuk of 11. Die klas was zoals verwacht het meest rumoerig. Interessant om te zien hoe ze hier de orde regelen in de klas. Tot voor kort was slaag als straf hier heel gewoon en wie weleens een Koreaanse film heeft gezien, weet dat er hier flink op los geslagen en getrapt wordt. Bij dit schooltje deden ze daar niet aan, maar elke les werden er wel een paar ettertjes uitgepikt die dan rechtop bij de muur moesten gaan staan. Niet leunen, niet spelen en voor je kijken. Kinderen worden hier erg verwend, dus het was niet zo’n verrassing dat dit straffen niet zoveel effect had.
Wat de lesinhoud betreft, de kinderen hadden een soort werkboek met veel plaatjes en opdrachten. Verder werden er allerlei woorden en zinnetjes zoals ‘I would like...’, ‘Thank you’, etc in gepompt, maar ik vraag me af hoeveel daarvan bleef hangen. Op die leeftijd spreken ze hun moedertaal nog geeneens vloeiend...
Het was leuk zo’n kleuterschooltje eens van binnen te zien. Dit was wel een hele luxe: erg schoon en netjes, veel nieuwe spullen etc. Binnen werden er slippers gedragen en de kinderen droegen uniformpjes. Ze hadden ook allemaal een speciale rugzak die ze van school krijgen. Voor tussendemiddag was er een ‘kok’ die een warme maaltijd kookte. De lessen bestonden uit Engels, muziek, knutselen etc en de helft daarvan werd in het Engels gegeven. Een ‘Engelse kleuterschool’ noemen ze dat en die zijn momenteel erg populair. Ze zijn hier zo met Engels bezig dat sinds een paar jaar het niveau Koreaans flink gedaald is.
Het is mijn stukje een beetje een rommeltje met de werkwoordtijden, maar dat komt omdat ik er uiteindelijk niet ben gaan werken.
Tussendoor heb ik namelijk nog een sollicitatie gedaan bij een sieraden en accessoires bedrijfje dat nog iemand nodig had vanwege de export. Het bedrijfje was zo klein dat ik gelijk met de baas een gesprek had en ik na 10 minuten weer buiten stond met de mededeling dat ik de volgende dag om 9 uur moest beginnen. Het Engelse les geven afgebeld, hoewel dat me toch ook wel erg leuk had geleken. Toen ik een beetje uit mijn blijheidsroes was ontwaakt, kwam ik erachter dat ik helemaal vergeten was te vragen hoe het met verzekeringen zat. 1 Telefoontje was genoeg om te weten dat ie daar niet aan deed, waarop ik besloot er dan niet te gaan werken. Als je als bedrijf nog geeneens een verzekering voor je werknemers regelt, dan kunnen ze nooit veel om het personeel geven. Sowieso had ik al mijn bedenkingen toen hij vroeg of ik wist dat je in Korea wel koffie aan de baas moest geven enzo. Het was ook wel echt zo’n stereotype Koreaanse baas. Groot, log, allesoverheersend, erg aanwezig, autoriteir en nog meer negatiefs. Aangezien ik het Engels al had afgezegd, zat ik toen dus weer als Toos Werkeloos met lege handen.
Weer veel cv’s opgestuurd en gelukkig had ik wel snel een paar reacties en sinds 2 weken werk ik dus bij Sidd International. Service Into your DemanD (vraag niet waar ze het vandaan hebben en of het normaal Engels is...) is een klein bedrijfje dat allerlei spul, voornamelijk uit Korea, exporteert. Er werken naast mij nog 3 mensen, namelijk de CEO, de Director en een Manager. Klinkt allemaal hoogdravender dan het is. De baas is een jaar of 40 en hij richt zich vooral op China aangezien hij ook Chinees kan. De Director is ook een jaar of 40 en hij houdt zich vooral bezig met de producten en de binnenlandse Sales. De Manager is een vrouw die zorgt voor het contact met Japan enecht heel goed Japans kan. Het ‘kantoor’ is vlakbij Yeoksam station in een gebouw waar nog meer bedrijfjes zitten. Het is zo’n 5 bij 6 meter en er staan kasten met alles wat ze exporteren en verder 4 bureaus met schotten ertussen zodat je ongestoord stiekum kunt surfen op internet :P
De handel die ze exporteren varieert van (koeken)pannen, aardewerk, vacuumophangdingen voor in de badkamer, een riem met een speciaal kliksysteem zodat je geen gaatjes in je riem nodig hebt, digitale fotoalbums, natuurlijke shampoo, zakjes-afsluit-rietjes, en nog meer onzin. Ze handelen vooral met Zuid-Oost Azie, maar zijn nu ook hard bezig dat uit te breiden naar Amerika en Europa. En daar ligt natuurlijk mijn taak, aangezien de rest niet zo goed Engels kan.
Ik werk er eerst als stage om te kijken of het van beide kanten bevalt. Dat houdt in dat je je gewoon net zo uit de naad moet werken als de rest, maar dan tegen een derde van het loon. De sfeer is er voor een Koreaans bedrijf redelijk, maar het blijft allemaal erg Koreaans. Veel verschil in niveau wat je terugziet in de manier waarop mensen tegen elkaar praten en elkaar opdrachten geven. De manager, die denk ik een paar jaar ouder is dan ik, voorziet het bezoek van koffie en als de baas wat te drinken wil dan geeft hij haar zijn mok en zegt dat ie dorst heeft. De werktijden zijn officieel van 9.30 tot 18.30, maar in werkelijkheid wordt er tot veel later doorgewerkt. Aangezien ik ook veel met Amerika moet bellen heb ik zelfs van de week tot 3 uur soachtends thuis via skype zitten telefoneren.
Het werk dat ik doe is voornamelijk administratie en Sales en ik ben er nog niet uit of ik het nu allemaal wel zo geweldig vind. Niet echt geloof ik, maar ja, er moet toch brood op de plank komen. De Koreaanse bedrijfssfeer, het feit dat alles in het Koreaans gaat waardoor ik altijd alles 10x moet vragen en veel langzamer leer... aan het einde van de dag heb ik het wel gehad. Het blijft lastig een balans te vinden tussen je aanpassen en je eigen waarden en normen volgen. Ik heb zoiets van ik werk 8 uur per dag en er is altijd wel iets om te doen dus als het tijd is is het tijd en dan komt de rest morgen wel weer. Officieel mag ook pas iedereen naar huis als de baas naar huis gaat. Ik kreeg zelfs vandaag mail van de Director of ik het een en ander wilde doen en dat een client in India op een sample zit te wachten. Nou dan wacht ie maar lekker tot maandag met het risico dat ik maandag een uitbrander krijg...
Al met al is het dus allemaal flink wennen, maar het voordeel is dat als ik nu thuis kom er geen krijsend neefje meer is. Tweede grote nieuws: we zijn eindelijk verhuisd! Ik had al verteld dat we een leuk huisje hadden gevonden en vorige week was het dan eindelijk zover. We hadden een verhuisbedrijfje gehuurd, aangezien we wat kasten en groot spul van Moon zijn ma meemochten nemen en geen zin hadden daar zelf mee te gaan lopen sjouwen. Beetje een gedoe als je op de 16e verdieping woont en ook bij het nieuwe huisje een trapje op moet.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet eens precies weet hoe het in Nl gaat, maar hier neemt het verhuisbedrijf de dozen zelf mee en ze pakken ook alles voor je in. Je zegt dat je dit en dat zus en zo ingepakt wil hebben en na een paar uur zit alles netjes ingepakt. (Eerlijk gezegd voel ik me daar altijd een beetje ongemakkelijk bij, zelf in je neus staan te eten en maar bevelen hoe je alles wil hebben...). Voor hele grote bedrijfsverhuizingen hebben ze vast ook dichte verhuiswagens, maar veel vaker gebruiken ze van die half open grote laadwagens met zo’n bak achterop. Daar wordt alles netjes ingeladen en dan wordt alles stevig vastgesnoerd. Heel gewoon hier, maar als Nlder sta je dr toch een beetje bij van, gaat dat werken...??? Nou ja, dat werkt dus. Wij gingen met Moon zijn ma voorop in de auto en het verhuiswagentje met de 2 mannen kwamen erachteraan. Het is niet zo ver naar ons nieuwe huisje; met de metro een klein half uurtje naar het Westen en aangezien het niet zo druk was op de weg waren we er met de auto ook zo. Met het uitpakken gaat het precies eender. Je zegt waar je wat wil hebben en alles wordt netjes voor je neergezet. Bevalt het toch niet zo, dan hoef je maar met je vingers te knippen en het wordt allemaal weer verplaatst. Ongelooflijk hoe ze alles tillen! Complete koelkasten en klerenkasten dragen ze op hun rug! Aangezien de spullen in hun eigen dozen zitten die ze weer mee moeten nemen, pakken ze de dozen ook voor je uit en zetten ze alles in de kasten.
Tussendoor zijn Moon, zijn ma en ik nog even naar de winkel geweest om een gasstel te kopen, dat zat nl niet standaard in huis. Het gasstel dat we wilden, was echter uitverkocht op het showmodel na, maar dat konden ze vanwege het voorraadsysteem niet verkopen. “Nee” bestaat echter niet in Korea, dus na een hoop gediscusieer en gedoe, beloofden ze een nieuw exemplaar over een paar uur. Uiteraard aan huis bezorgd door iemand die ook gelijk de aansluiting zou regelen. Voor internet hadden we ook gebeld en daar kwam ook gelijk dezelfde dag iemand voor. Daar moet ik bij zeggen dat we op een zondag verhuisd zijn! Zondag of niet, de winkels zijn ook altijd gewoon open dus diezelfde middag hebben we ook boodschappen gedaan en nog van alles en nog wat gekocht.
Hoewel de verhuismensen veel ingepakt hadden, had ik mijn eigen troep zelf van te voren ingepakt, eigenwijs als ik ben. Ik vind het toch fijner mijn spullen zelf in te pakken en in te ruimen, maar ja, het gevolg was wel dat we pas om 2 uur snachts op bed lagen. Nou ja, op bed, een bed hebben we niet^^ We slapen geheel Kor op een dik slap matras dat je sochtends netjes opvouwt en in de hoek of kast legt. Scheelt een hoop ruimte in huis en het slaapt prima.
Het idee van klussen in je huis kennen ze hier ook niet echt. Ze verhuizen toch om de haverklap dus dat is zonde van de moeite. En als je iets anders wilt, besteed je het uit. Al je familie en vrienden roepen om heel de klus te klaren is hier ook niet echt de gewoonte. Volgens Moon omdat er niets tegenover staat. Nou ja, lekkere vrienden...
We hebben veel kast in huis. Tja, wat wil je met al die boeken van mij... We mochten uit het oude huis wat kasten meenemen en toevallig was er hiernaast ook iemand aan het verhuizen. Die deed 2 mooie kasten weg die we gratis mee mochten nemen. Scheelde hun ook weer verwijderkosten.
In het kleine kamertje staan 4 kasten en een soort horizontale kapstok waar je kleren aan op kan hangen. Die gebruiken ze hier heel veel. Makkelijk in elkaar te zetten en uit elkaar te halen en je kan er veel kleren aan kwijt. Enige nadeel is dat je kleren wel snel verstoffen.
In de grote kamer verder ook nog veel kast, het bureau en verder dus dat matras. Een badkamer met een wasmachine, wc, wasbak en douche en dan nog de keuken annex verbindingshalletje met de koelkast, het aanrecht en het gasstel. Verder nog een stukje, tja, laat ik het gangetje noemen, aan de buitenkant van het huis. Het is een beetje lastig uitleggen, maar je kan het zien als een soort dicht balkon waar je al je kimchi-potten kan zetten, maar waar bij ons voorlopig alleen dozen met nog meer zooi staan. Als ik het wat rustiger krijg wil ik er wat plantjes gaan zetten.
Al met al is het echt een lief huisje geworden en we voelen ons er al helemaal thuis. Ik moet eerlijk zeggen dat ik in het begin nog wel een beetje mijn bedenkingen had hoe Moon het er van af zou brengen. Kor mannen staan nou niet echt bekend om hun onafhankelijkheid en hij had toch nog nooit op zichzelf gewoond. Hij doet echter helemaal uit zichzelf de (af)was en zuigt het huis en zet de vuilniszakken buiten dus dat zit helemaal goed^^ Verder is er hier vlakbij een grote Kor markt met heel veel groente en fruit, vlees, supermarkt, tteok, rijst, kruiden, potten en pannen, kleren en snacks etc die 7 dagen per week tot een uur of 9 open is en waar we vaak boodschappen doen. De rivier die langs de grote weg stroomt stond dagen zowat droog, maar door alle regen van vandaag is hij echt in 1 dag een gigantische kolkende watermassa geworden.
De buurt waar we wonen is heerlijk rustig en de eigenaar van ons huis is erg aardig. Ons huisje is wel een apart huisje, maar maakt met nog een paar van die huisjes deel uit van 1 groot huis. De eigenaar woont er ook. De rest vd bewoners heb ik nog niet gezien. Koreanen zijn niet zo hecht met hun buren en er is hier ook niet echt een soort tuin waar je buiten gaat zitten.
Al met al was het dus een beetje een hectische periode, en ik loop nog steeds achter met al mijn administratie. Vandaar dat ik de laatste weken niet zo sociaal was met mijn emails... Sorry sorry...
We hebben nu trouwens een huistelefoon! Het nummer is 070 8100 4173. Als je vanuit Nl belt wordt dat dus +82 (0) 70-8100-4173. Je kan heel goedkoop bellen via: 0900-1444 naar een vaste lijn (3ct/min) of via 0900-1927 naar een mobiel (5ct/min). Mijn mobiele nr is nog steeds 010-9979-4173.
Ons adres is:
Sillim bondong 88-2 201-ho
Kwanak-gu
Seoul, South-Korea
151-853

Nou iedereen nog een fijn weekend!

Liefs, Soe