Vezeldoekjes, regen en vertalen.
Door: Soe
Blijf op de hoogte en volg Soe Ja Kim
13 Augustus 2008 | Zuid-Korea, Seoel
Beste allemaal,
Mijn laatste verhaal eindigde bij mijn plotseling bezoek aan de wonderschoonmaakdoekjes man. Het ging om een nieuw product dat nog beter schijnt te zijn dan de huidge micro vezel doekjes en waar onze director wel kansen voor zag. Het kleine kantoortje was op de campus van de Sejong Universiteit aan de andere kant van de Han-rivier en het was er stampvol met allerlei kleuren en maten poetslappen. We kregen een product uitleg en daarna gingen de twee directeuren enthusiast aan de slag met een nieuwe generatie dweil. Ze hadden zo de homeshopping opgekund...
Het was best leuk een keer zo'n gesprek mee te maken, je krijgt dan toch een beter beeld van wat je verkoopt. Jammer alleen dat de afspraak pas om 17.30 was en als onze director eenmaal ergens enthusiast over is en begint te praten, weet ie niet meer te stoppen. Voor ik thuis was, was het dus bijna 10 uur, maar toen was het eindelijk weekend!!!
Het weekend hebben we mak doorgebracht aangezien de regen met bakken uit de hemel kwam. We zijn nog wel even bij het Lotte warenhuis geweest, niet zo ver van huis. Veel verder dan de supermarkt op de onderste verdieping zijn we alleen niet gekomen aangezien onze maag flink begon te rommelen en ze er zoveel lekkers hadden dat we ons wagentje vol hebben geladen met lekkers en toen naar huis zijn gegaan.
Vorig weekend ben ik helaas ook niet veel buiten geweest. Deze keer niet vanwege de regen, maar omdat ik een vertaalopdracht had. Een stuk muziekgeschiedenis vertalen van het Nederlands naar het Engels. Het ging over de Middeleeuwen en de Renaissance. Komt mijn studie eindelijk toch nog eens van pas! ^^
Koreanen en huwelijk, ik blijf me erover verbazen... Van de week was ik naar een klein eettentje om tteokpukki te kopen, dat zijn rijstcakes in hete saus. Tijdens het wachten maakte ik een praatje met de eigenares namelijk pas verhuisd blabla, getrouwd bla bla. Oh, de eigenares had een zoon van 33. Tja, 33, dan begint het toch wel kritisch te worden. Na de 30 word je hier toch al snel een oude vrijer dus de zoon van de eigenares bleek naarstig op zoek naar een vriendin. Want niet trouwen kan natuurlijk niet. Ik was blij dat ik een ring om had want anders had ze me volgens mij ter plekke aan haar zoon voorgesteld. Maar ik had vast wel een of andere vriendin die nog vrijgezel was en voor ik het wist had ze een stapeltje foto's van dr zoon te voorschijn gehaald zodat ik er eentje aan mijn vriendin kon laten zien. Volgens mij heeft ze die standaard naast de kassa liggen om aan elke vrijgezelle vrouwelijke klant mee te geven. Oh en ze moest er ook nog even aan toe voegen dat hij veel verdiende...
Nog een grappig verschil met Nederland. Hoewel huizen ook hier een adres hebben is alles zo vol gebouwd dat het vooral buiten het centrum een wirwar is van straatjes en huizen waar dan weer verschillende mensen in wonen. Als er dus eten besteld is of er komt iemand een pakje brengen dan bellen ze niet aan, maar staan ze in het straatje te roepen: '1 noedelsoep en 2 gebakken rijst!' tot de betreffende persoon naar buiten komt.
Met Moon gaat verder ook alles goed. Hij schrijft nog steeds veel scripties en volgt ook colleges voor een certificaat fysiotherapie. Daarnaast staat er een TOEIC toets op het programma voor over een paar weken en hij is verslingerd geraakt aan tennis. Anders dan de meeste Koreaanse mannen helpt hij verder flink mee in het huishouden en ik heb in die 2 maanden de vuilniszakken, de wasmachine en het droogrek nog geen 1x aangeraakt (en ik was van plan dat zo te houden^^). Hij heeft zelfs al helemaal op internet uigezocht welk waspoeder allemaal maar niet het beste is. ^^
Op kantoor gaat alles zijn gangetje. De twee bazen maken geregeld 'ruzie', maar dat zal ook wel komen door het weer. Het is hier nog steeds dag en nacht 30C en het kantoortje is een sauna. Overigens hebben we ook in huis de boiler niet aan, het water komt gewoon al lauw de kraan uit. Ik heb net geluncht met mijn collega's en nu zit ik uit te buiken van de rijst, soep en bijgerechtjes achter mijn computer. Even snel dit berichtje op mijn site gooien en dan ga ik weer verder met de Nldse markt klaar stomen voor alle wonder vezeldoekjes, anti-aanbak pannen, deurstoppers en meer van dat soort gein.
Iedereen een fijne dag!
Groetjes
Soe Ja
P.S. Oh enne, wat waren onze hockeyers toch goed he? ^^
Mijn laatste verhaal eindigde bij mijn plotseling bezoek aan de wonderschoonmaakdoekjes man. Het ging om een nieuw product dat nog beter schijnt te zijn dan de huidge micro vezel doekjes en waar onze director wel kansen voor zag. Het kleine kantoortje was op de campus van de Sejong Universiteit aan de andere kant van de Han-rivier en het was er stampvol met allerlei kleuren en maten poetslappen. We kregen een product uitleg en daarna gingen de twee directeuren enthusiast aan de slag met een nieuwe generatie dweil. Ze hadden zo de homeshopping opgekund...
Het was best leuk een keer zo'n gesprek mee te maken, je krijgt dan toch een beter beeld van wat je verkoopt. Jammer alleen dat de afspraak pas om 17.30 was en als onze director eenmaal ergens enthusiast over is en begint te praten, weet ie niet meer te stoppen. Voor ik thuis was, was het dus bijna 10 uur, maar toen was het eindelijk weekend!!!
Het weekend hebben we mak doorgebracht aangezien de regen met bakken uit de hemel kwam. We zijn nog wel even bij het Lotte warenhuis geweest, niet zo ver van huis. Veel verder dan de supermarkt op de onderste verdieping zijn we alleen niet gekomen aangezien onze maag flink begon te rommelen en ze er zoveel lekkers hadden dat we ons wagentje vol hebben geladen met lekkers en toen naar huis zijn gegaan.
Vorig weekend ben ik helaas ook niet veel buiten geweest. Deze keer niet vanwege de regen, maar omdat ik een vertaalopdracht had. Een stuk muziekgeschiedenis vertalen van het Nederlands naar het Engels. Het ging over de Middeleeuwen en de Renaissance. Komt mijn studie eindelijk toch nog eens van pas! ^^
Koreanen en huwelijk, ik blijf me erover verbazen... Van de week was ik naar een klein eettentje om tteokpukki te kopen, dat zijn rijstcakes in hete saus. Tijdens het wachten maakte ik een praatje met de eigenares namelijk pas verhuisd blabla, getrouwd bla bla. Oh, de eigenares had een zoon van 33. Tja, 33, dan begint het toch wel kritisch te worden. Na de 30 word je hier toch al snel een oude vrijer dus de zoon van de eigenares bleek naarstig op zoek naar een vriendin. Want niet trouwen kan natuurlijk niet. Ik was blij dat ik een ring om had want anders had ze me volgens mij ter plekke aan haar zoon voorgesteld. Maar ik had vast wel een of andere vriendin die nog vrijgezel was en voor ik het wist had ze een stapeltje foto's van dr zoon te voorschijn gehaald zodat ik er eentje aan mijn vriendin kon laten zien. Volgens mij heeft ze die standaard naast de kassa liggen om aan elke vrijgezelle vrouwelijke klant mee te geven. Oh en ze moest er ook nog even aan toe voegen dat hij veel verdiende...
Nog een grappig verschil met Nederland. Hoewel huizen ook hier een adres hebben is alles zo vol gebouwd dat het vooral buiten het centrum een wirwar is van straatjes en huizen waar dan weer verschillende mensen in wonen. Als er dus eten besteld is of er komt iemand een pakje brengen dan bellen ze niet aan, maar staan ze in het straatje te roepen: '1 noedelsoep en 2 gebakken rijst!' tot de betreffende persoon naar buiten komt.
Met Moon gaat verder ook alles goed. Hij schrijft nog steeds veel scripties en volgt ook colleges voor een certificaat fysiotherapie. Daarnaast staat er een TOEIC toets op het programma voor over een paar weken en hij is verslingerd geraakt aan tennis. Anders dan de meeste Koreaanse mannen helpt hij verder flink mee in het huishouden en ik heb in die 2 maanden de vuilniszakken, de wasmachine en het droogrek nog geen 1x aangeraakt (en ik was van plan dat zo te houden^^). Hij heeft zelfs al helemaal op internet uigezocht welk waspoeder allemaal maar niet het beste is. ^^
Op kantoor gaat alles zijn gangetje. De twee bazen maken geregeld 'ruzie', maar dat zal ook wel komen door het weer. Het is hier nog steeds dag en nacht 30C en het kantoortje is een sauna. Overigens hebben we ook in huis de boiler niet aan, het water komt gewoon al lauw de kraan uit. Ik heb net geluncht met mijn collega's en nu zit ik uit te buiken van de rijst, soep en bijgerechtjes achter mijn computer. Even snel dit berichtje op mijn site gooien en dan ga ik weer verder met de Nldse markt klaar stomen voor alle wonder vezeldoekjes, anti-aanbak pannen, deurstoppers en meer van dat soort gein.
Iedereen een fijne dag!
Groetjes
Soe Ja
P.S. Oh enne, wat waren onze hockeyers toch goed he? ^^
-
13 Augustus 2008 - 06:20
Wilma:
Kan die mevrouw haar zoon ook niet laten omroepen op straat : 1noedelsoep, 1 rijke lieve zoon die smacht naar een vrouw?
leuke anekdote Soe,
Ga nou toch maar eens die colum schrijven of je blog opsturen naar een nederlandse uitgeverij.
Trouw had altijd een correspondente maar die doet dat geloof ik niet meer.
kus
wilma
-
13 Augustus 2008 - 06:40
Hans:
Ik heb wel interesse in die vezeldoekjes. En dat de man het huishouden doet is hier niet meer dan normaal, zie ik an me eiguh. Sterkte met je werk en geluk met Moon. Knuffel van je pa. -
13 Augustus 2008 - 17:08
Astrid:
In reactie op je vaders opmerking± Hou Moon in ere, hier is het normaal / zie bij mij thuis / maar in Korea is hij waarschijnlijk een witte raaf! En wat het weer betreft: troost je want hier giet het inmiddels ook terwijl het in Frankrijk bloedheet was. -
13 Augustus 2008 - 20:18
Bas:
Ha die Soe!
Gaaf zeg: dus jij kan van de hele wijk bijhouden wat ze laten bezorgen?? En hoe gaat dat dan met de online bestellingen van de Koreaanse Bol.com? Net zo? Grappig dat nou uitgerekend jij bij die presentatie van die doekjes moest zijn zeg; is er in heel Korea 1 vrouw die haar man in het huishouden heeft en de dweil niet aanraakt...
groeten! -
13 Augustus 2008 - 20:53
Bas:
Ha die Soe!
Gaaf zeg: dus jij kan van de hele wijk bijhouden wat ze laten bezorgen?? En hoe gaat dat dan met de online bestellingen van de Koreaanse Bol.com? Net zo? Grappig dat nou uitgerekend jij bij die presentatie van die doekjes moest zijn zeg; is er in heel Korea 1 vrouw die haar man in het huishouden heeft en de dweil niet aanraakt...
groeten! -
13 Augustus 2008 - 20:54
Wilma:
Vooral die wasmachine blijven negeren Soe.
lijstjes zijn ook heel handig!!! jammer dat je geen eettafel hebt daar liggen ze altijd zo handig op.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
