Weekendje naar Sokch'o met de familie van Moon

Beste allemaal,

Mijn laatste stukje eindigde met de zelfmoord van ex-president Roh. Of dat echt een zelfmoord was, valt echter te betwijfelen. Op internet wordt er druk gediscusieerd door de Koreanen. Zo zijn er foto’s van politie die kleding van Roh in het struikgewas legt om er vervolgens foto’s van te maken. Verder zou Roh volgens de beveiligingscamera’s van zijn huis het huis hebben verlaten in pak terwijl hij in een jumper werd gevonden. Het tijdstip van de afscheidsbrief die hij op zijn website had geplaatst, zou later zijn dan het moment waarop hij zijn huis verliet. Er zou slechts 1 druppel bloed zijn gevonden bij de berg, terwijl hij een gat in zijn hoofd had en uren alleen heeft gelegen. Zijn begeleider die geen 112 belde. Tegenstrijdige verhalen van de politie. Opname materiaal van de berg dat niet wordt vrijgegeven. Druk van de opppositie terwijl er weinig bewijsmateriaal zou zijn tegen de praktijken van Roh... Op het nieuws en in de kranten echter niets van dit alles. Het wordt in de doofpot gestopt en wie weet duikt het over 10tallen jaren weer op?

2 Weken geleden zijn we er met de hele familie op uit geweest. Moon zijn ma werd 61 en dat werd vooral vroeger groots gevierd in Korea. Eigenlijk gaat het om de 60e verjaardag, een tijdstip waarop volgens het Confucianisme de levenscirkel rond is en een nieuwe cirkel begint, maar aangezien Koreanen bij de geboorte al 1 jaar zijn, wordt het vaak bij de 61e verjaardag gevierd. Er was besloten er een dagje met heel de familie op uit te gaan en wel naar Sokch’o, een kustplaatstje in het Oosten van Korea, vlakbij de berg Seorak. Op een dag heen en weer was wel wat veel voor zowel de chauffeur als het neefje dus werden het 2 dagen en 1 nachtje en op zaterdag zouden we om 6 uur gaan rijden om files te vermijden. Zijn ma stelde voor dat Moon en ik alvast vrijdagavond zouden komen om daar te slapen zodat we zaterochtend niet eerst naar hun huis hoefden te komen. Met 1,5 jaar bij je schoonfamilie in huis nog vers in het geheugen hebben we daar echter hartelijk voor bedankt en waren we zaterdagochtend om 5.30 op weg naar de flat van zijn ma. Half 6 op een zaterdagochtend, dan hoor je in je bed te liggen! Echter niet in het altijd drukke Seoul. Natuurlijk was het rustiger op de weg dan anders, maar er waren al verbazingwekkend veel mensen op de been.
Al snel zaten we in 1 auto met 5 volwassenen en een kind want 2 auto’s was ongezellig. Het was lekker rustig op de weg en de heenweg ging snel. Onderweg hebben we 1 keer gestopt voor een ontbijt van gekookte eieren en Koreaanse sushi en na een uur of 3 naderden we de bestemming.
Ik was al eerder in Sokch’o geweest, namelijk een keer met het afstudeertripje van school, een keer met de hasuk mensen en een keer met de familie na de bruiloft, maar deze keer zaten we weer in een ander deel van het plaatsje. De condo zoals de Koreanen dat noemen, lag zo’n beetje direct aan het strand in het zuiden van het plaatsje. Zo’n condo is een soort eenvoudig appartementencomplex. Er is een receptie, lobby, eenvoudig restaurant en helemaal beneden een kleine supermarkt, een biljarttafel en een karaoke gelegenheid. Ons plekje bestond uit 1 kleine slaapkamer, een badkamer en een gedeelte dat keuken/eetkamer was, afgescheiden door een schuifdeur van de woonkamer waar ook een bed stond. Verder was er nog een klein balkonnetje met uitzicht op zee. Het was niet zo groot voor 6 mensen, maar groter dan ons huisje en erg luxe vergeleken met de keet waar Moon en ik vorige keer hadden geslapen toen we naar het strand gingen.
Nadat alle bagage geordend was gingen we naar de haven waar een vismarkt was en waar we rauwe vis zouden kopen voor de lunch. Je kon de vismarkt zien liggen vanaf de condo, het was misschien 500m verderop, maar tot mijn grote verbazing gingen we met de auto. Het begrip ‘afstand’ van de familie Choi en de familie Hoogendam schijnt nogal te verschillen. Voordat we weggingen had ik ook het neefje even mee naar buiten genomen voor eem ‘ommetje’ zodat zijn ouders even konden slapen. Tot grote verbazing van Moon die meeging, verlieten we al snel de parkeerplaats om even bij het VVV een paar honderd meter verderop binnen te wippen. Zijn begrip van een ommetje maken was de parkeerplaatst van het hotel. Arme Moon, die moet flink geleden hebben toen we tijdens de reis na de bruiloft vorig jaar met mijn familie dagenlang van de ene bezienswaardigheid naar de andere hebben gewandeld.
De vismarkt was een straatje met overal restaurants, bakken met levende en dode vissen en ander zeespul, kraampjes die aardappel rijstcakes en gefrituurde hapjes verkochten. Wijs de vis aan die je wilt hebben en hij wordt voor je neus gefileert. Afdingen is een kunst en Moon zijn ma is er erg goed in, want met een kleine vis en wat inktvissen extra gingen we even later weer terug naar de condo. De lunch bestond dus uit verse vis die je eet met met een zoetzure saus in een slablaadje en rijst. Ik heb het bij de aardappel snack gehouden die ze maken van aardappelmeel dat gestoomd wordt nadat er in het midden een zoete bonenpasta is gestopt.
’s Middags besloten we even naar het strand te gaan. Gelukkig was het hoogseizoen nog niet begonnen en was het vrij rustig op het strand. Moon en ik hadden (als enige van de strandgangers, de rest lag in zijn kleren op het strand) onze zwemkleren bij ons en al snel lagen we in het water dat gelukkig minder koud was dan de laatste keer bij het eilandje. Er waren zelfs wat golven. Heel ouderwets heb ik nog een zandman van Moon gemaakt, terwijl de rest vd familie op een kleed lag te slapen.
Aan het einde van de middag zijn Moon en ik nog naar een tempel in de buurt geweest. De meeste tempels liggen diep weg in de bergen aangezien het Boeddisme op een gegeven moment werd onderdrukt in Korea, maar deze tempel ligt aan de kust en had een prachtig uitzicht op zee. Er was ook een groot Boeddhabeeld en een mooie tuin. Met een koel windje was het echt even bijkomen van het drukke Seoul.
Weer terug in de condo begon de rest van de familie net weer wakkker te worden (ja, het begrip vakantie vieren verschilt ook. Dat houdt hier vooral in: eten en slapen) en na nog wat gerommel gingen we met de auto naar het stadje voor het avondeten. Heel verrassend: vis. Deze keer een soort rijstepap met vis aangezien de familie een beetje last had van zijn maag. Dat was niet echt een verrassing. Volgens mij werd de rauwe vis schoongespoeld met water dat uit de visbakken werd geschept (en recht uit zee kwam???) en de gefrituurde inktvis en garnalen worden ook voortdurend in de olie gegooid om bederf tegen te komen...
Moon en ik hadden nog het vage plan de wekker te zetten om de zonsopgang te zien, anders dan in Nwijk een zonsOPgang uit de zee aangezien we aan de oostkust van Korea zaten, maar we waren zo moe dat we dat plan al snel lieten varen. ’s Ochtends een ‘eenvoudig’ ontbijt van rijst, gebakken ham, geroosterd zeewier, sla, gestoomde kimchi en de laatste appels en watermeloen en toen zaten we weer in de auto op weg naar huis. Het eerste stuk namen we een slingerweg waarbij je door een prachtig stuk berg reed. Het was alleen een beetje jammer dat er zoveel mist was en het later ook nog begon te regenen waardoor je niet heel veel zag.
De lunch hebben we onderweg op. Moon zijn ma wist nog een restaurant langs de weg dat beroemd was om zijn bbq vlees. Vanuit de verte vroeg ik me al af wat voor fabriek er hier midden op het platteland zou kunnen zijn, maar dat was de rook die uit een aantal schoorstenen van het restaurant omhoog kringelde. Dat het restaurant beroemd was, was wel duidelijk. Een grote chaos van auto’s en er waren diverse mensen die speciaal het verkeer en het parkeren stonden te regelen vanwege de grote stroom bezoekers. Je kreeg een nummer en moest wachten tot er een plaatsje vrij kwam. Het was een vrij groot restaurant met 2 gedeeltes en vol met rennend personeel, gasten en veel rook van de bbq. Een grote heisa en ik was blij toen we na het eten weer buiten stonden in de frisse lucht.
Hoewel we niet zo gek ver meer van Seoul waren, kwamen we helaas al snel in de file. Met mooi weer zijn er in het weekend veel mensen die er op uit trekken en bovendien was er kilometers verderop een verkeersongeluk gebeurd. Halverwege viel ik in slaap met de hoop de flats van Seoul te zien als ik wakker zou worden, maar helaas zag ik nog steeds alleen maar boom toen ik mijn ogen weer open deed. Een uur of 4 duurde het voor we weer een beetje normaal gas konden geven... Onderweg hoef je trouwens niet van de honger om te komen. Bordjes langs de weg kondigen gestoomde mais, gestoomd mais brood, gestoomde broodjes, koffie en frisdrank etc aan die dan 50 meter later verkocht wordt vanuit een busje langs de weg.
’s Avonds om een uur of 9 waren we weer thuis in ons eigen huisje. Het was zeker een leuk uitje, maar ik was ook wel weer blij om wat privacy te hebben. Het zijn aardige mensen, maar na 2 dagen op elkaars lip was ik het ook wel weer een beetje zat.
Een duik in zee zou echter wel weer welkom zou zijn! Het is hier momenteel dagelijks ruim 30C en erg warm. In het zuiden van Korea schijnt het regenseizoen ook al begonnen te zijn. Muggen zijn er ook weer, maar daar hebben we gelukkig savonds geen last meer van. We hebben een klamboe gekocht, een soort tentje van gaas dat je over je beddengoed zet. Net kamperen in de woonkamer ^^

Een fijn weekend!

Liefs,

Soe